0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Το βράδυ της 19ης Σεπτέμβρη μία στρατιωτική χούντα που αυτοαποκαλείται "Επιτροπή μεταρρύθμισης του δημοκρατικού συστήματος με μοναρχία στη κεφαλή του κράτους" προχώρησε σε πραξικόπημα και ανέτρεψε τον δημοκρατικά εκλεγμένο, αλλά αμφισβητούμενο, Πρωθυπουργό Τάκσιν Σιναβάτ.Το επίσημο όνομα της χούντας που τα ΜΜΕ είναι αναγκασμένα να το διαβάζουν ολόκληρο κάθε φορά που αναφέρονται σε αυτή, μας θυμίζει το 1984 του Τζορτζ Οργουελ. "Δημοκρατία" τώρα σημαίνει στρατιωτική δικτατορία και "μεταρρύθμιση" σημαίνει τη διάλυση του Συντάγματος του 1997, την κατάργηση του κοινοβουλίου και των ανεξάρτητων σωμάτων και την κήρυξη στρατιωτικού νόμου. Η εικόνα του Τάκσιν έχει απαγορευτεί στην τηλεόραση και όταν προβάλεται από το BBC, διαφημίσεις εμφανίζονται ξαφνικά στην οθόνη.Ο Τάκσιν Σιναβάτ, μεγιστάνας της κινητής τηλεφωνίας και των ΜΜΕ, ίδρυσε το κόμμα Τάι Ρακ Τάι μετά την οικονομική κρίση του 1997. Το κόμμα ήταν μοναδικό στην πολιτική σκηνή της Ταïλάνδης γιατί πραγματικά ξόδεψε σημαντικό χρόνο να αναπτύξει πολιτικές. Εκαναν συναντήσεις με διαφορετικές κοινωνικές ομάδες και προχώρησαν σε πραγματικές πολιτικές όταν νίκησαν για πρώτη φορά τις εκλογές το 2001. Το Τάι Ρακ Τάι ήταν ένα "λαϊκίστικο" κόμμα με πολιτικές υπέρ των φτωχών στο χωριό, με ένα Κεϊνσιανό οικονομικό πρόγραμμα δημόσιων δαπανών σε τοπικά έργα.Ταυτόχρονα, σαν κόμμα των μεγάλων επιχειρήσεων, κυνηγούσε νεοφιλελεύθερες πολιτικές όπως ιδιωτικοποιήσεις και υποστήριξη των συμφωνιών του ελεύθερου εμπορίου (F.T.A.s). Οι φτωχοί, που αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία του εκλογικού σώματος της Ταϊλάνδης, ψήφισαν με ενθουσιασμό τις δύο κύριες πολιτικές του κόμματος. Αυτές ήταν ένα σχέδιο υγειονομικής περίθαλψης για όλους (το πρώτο στηνΤαϊλάνδη) και δάνεια 1 εκατομμυρίου μπαχτ σε κάθε χωριό για να ενισχυθούν οι μικρές επιχειρήσεις.Το Τάι Ρακ Τάι κέρδισε για δεύτερη φορά την κυβέρνηση με απόλυτη πλειοψηφία στο κοινοβούλιο το 2005. Είναι εύκολο να καταλάβουμε γιατί. Οι βασικοί αντίπαλοί του, οι Δημοκρατικοί, ξόδεψαν τα τελευταία τέσσερα χρόνια κατηγορώντας το σύστημα υγείας και τις άλλες κοινωνικές παροχές. Ελεγαν ότι παραβιάζουν την "δημοσιονομική πειθαρχία" και δημιουργούν "κλίμα εξάρτησης". Τα προηγούμενα χρόνια η κυβέρνηση των Δημοκρατικών, που είχε έρθει στην εξουσία αμέσως μετά την οικονομική κρίση, είχε χρησιμοποιήσει τους φόρους των φτωχών για να τονώσει το τραπεζικό σύστημα. Οι τράπεζες βρίσκονταν σε κρίση λόγω της άγριας κερδοσκοπίας των πλουσίων. Οι Δημοκρατικοί υποστήριξαν το πραξικόπημα.ΚαμπάνιαΥπήρχε μία πιο σκοτεινή πλευρά στη διακυβέρνηση του Τάκσιν. Κατά τη διάρκεια της πρώτης τετραετίας εξαπέλυσε έναν αποκαλούμενο "πόλεμο στα ναρκωτικά" όπου πάνω από 3.000 άνθρωποι εκτελέστηκαν χωρίς καν να περάσουν από δίκη. Στις τρεις νοτιότερες επαρχίες διεξήγαγε βίαιη καμπάνια ενάντια στον μουσουλμανικό πληθυσμό που μιλάει Μαλαισιανά. Ενενήντα νέοι άντρες που είχαν συμμετάσχει σε μια ειρηνική διαδήλωση δολφονήθηκαν εσκεμμένα στο Τακμπάι, δένοντάς τους τα χέρια πισθάγκωνα και στοιβάζοντας τον ένα πάνω στον άλλο σε στρατιωτικά φορτηγά. Μετά από πολλές ώρες ταξιδιού έφτασαν στο στρατόπεδο νεκροί.Επίσης η κυβέρνηση ήταν υπεύθυνη για το φόνο, από την αστυνομία, του δικηγόρου υπεράσπισης Σομάι Νιλαπαϊσίτ που υπερασπιζόταν ανθρώπους του νότου. Επιπλέον ο Τάκσιν και οι κολλητοί του απέφευγαν να πληρώνουν φόρους. Μαζί κέρδισαν 70 δις μπαχτ από την πώληση της εταιρίας κινητής τηλεφωνίας και δεν πλήρωσαν ούτε ένα μπαχτ σε φόρους. Η κυβέρνηση ήταν τόσο διεφθαρμένη όσο και πολλές από τις προηγούμενες.Το Λαϊκό Κίνημα δεν έμεινε αδρανές. Το μεγαλύτερο κίνημα της εργατικής τάξης ενάντια στην κυβέρνηση του Τάκσιν ήταν η αντίθεση στην ιδιωτικοποίηση του ηλεκτρικού από 200.000 εργάτες το 2004. Βοήθησε να καθυστερήσουν τα σχέδια ιδιωτικοποίησης. Παρά τις διαδηλώσεις ενάντια στην παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ενάντια στην ιδιωτικοποίηση και άλλη μία τεράστια συγκέντρωση ενάντια στις πολιτικές των FTA από τους ανθρώπους του κοινωνικού κινήματος, η κυβέρνηση διατήρησε μεγάλη υποστήριξη στους φτωχούς γιατί δεν υπάρχει κανένα αξιόπιστο Αριστερό Κόμμα που να μπορεί να αμφισβητήσει αυτές τις πολιτικές. Τα κυριότερα δεξιά κόμματα δεν έχουν καμιά απήχηση στους φτωχούς.Στα τέλη του περασμένου χρόνου ξέσπασε ένα μεγάλο κύμα διαδηλώσεων ενάντια στην κυβέρνηση. Ηταν όμως ένα δεξιό κίνημα που στην ηγεσία του είχε τον ανταγωνιστή μεγιστάνα των μίντια Σόντι Λιμθόνγκαλ (όχι τον Στρατηγό Σόντι που είναι τώρα στην κορυφή της χούντας). Εκανε κριτική στην διαφθορά της κυβέρνησης και καλούσε "η εξουσία να γυρίσει στο Βασιλιά", πιέζοντας τον Βασιλιά να διορίσει νέα κυβέρνηση.Δυστυχώς, τα πιο συντηρητικά κομάτια του Λαϊκού Κινήματος αποφάσισαν να πάρουν μέρος σε αυτό το κύμα διαδηλώσεων, δημιουργώντας τη "Λαϊκή Συμμαχία για τη Δημοκρατία" (P.A.D.). Είδαν τις διαδηλώσεις του Σόντι σαν ένα τρόπο να απομακρύνουν τον Τάκσιν πιστεύοντας ότι τοΛαϊκό Κίνημα ήταν πολύ αδύναμο για ανεξάρτητη δράση. Ενώθηκαν με αυτή τη διαταξική συμμαχία χωρίς όρους. Γι'αυτό η διαφθορά παρέμενε η κύρια κριτική τους προς τη κυβέρνηση, ενώ αγνοούσαν την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, το πρόβλημα του νότου και το νεοφιλελευθερισμό.Οι διαδηλωτές φορούσαν κίτρινα "βασιλικά" μπλουζάκια. Πολλά προοδευτικά κομμάτια από το Λαϊκό Κίνημα δυσαρεστήθηκαν με αυτή την τοποθέτηση και αρνήθηκαν να συμμετέχουν. Το πρόβλημα είναι ότι το Λαϊκό Κίνημα θα ήταν πιο δυνατό αν δεν κυριαρχούσαν σε αυτό η μονοθεματικότητα, η αυτονομία και η “εκσυγχρονιστική” πολιτική των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων. Υπάρχει άρνηση να χτιστεί ένα πολιτικό κόμμα του κινήματος, που είναι σοβαρή αδυναμία.Ο Τάκσιν διέλυσε το κοινοβούλιο και κάλεσε εκλογές τον Απρίλη του 2006. Η αντιπολίτευση μποϋκόταρε τις εκλογές και μετατράπηκαν ουσιαστικά σε δημοψήφισμα για την κυβέρνηση. Εκεί, 16 εκατομμύρια άνθρωποι ψήφισαν το Τάι Ρακ Τάι και 10 εκατομμύρια αποχή.ΚρίσηΥπάρχει μια θεμελιώδης πολιτική διαφωνία στο κέντρο της τρέχουσας πολιτικής κρίσης. Στα δεξιά, και εδώ περιλαμβάνονται κάποιοι από το Λαϊκό Κίνημα και πολλοί που τους αποκαλούμενους προοδευτικούς ακαδημαϊκούς, πιστεύουν ότι ο Τάκσιν έκλεψε στις εκλογές κυρίως "εξαπατώντας τους ανίδεους φτωχούς αγρότες". Πρόκειται για βολική δικαιολογία όταν θες να αγνοήσεις την επιθυμία 16 εκατομμυρίων ανθρώπων. Μαζί με τις προηγούμενες εκκλήσεις στο Βασιλιά να διορίσει νέα κυβέρνηση, αυτή η τοποθέτηση οδηγεί στην υποστήριξη του στρατιωτικού πραξικοπήματος.Στην Αριστερά, πιστεύουμε ότι οι φτωχοί είχαν τους λόγους τους που ψήφισαν το Τάι Ρακ Τάι, με δεδομένο ότι δεν υπήρχε καμιά καλύτερη εναλλακτική πρόταση. Πάντα είμασταν ενάντια στον Τάκσιν, ειδικά για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όμως ένα στρατιωτικό πραξικόπημα, που καταργεί το Σύνταγμα και ποδοπατά τα δημοκρατικά δικαιώματα, δεν είναι η απάντηση.
