Το ντοκυμαντερ για την γεφυρα του ποταμού Κβάι μπορείτε να το δείτε on-line αν επισκεπτείτε την ιστοσελίδα
http://www.megatv.com/warzone/default.aspΜέσα από τη ζούγκλα της Ταϊλάνδης, ο Σωτήρης Δανέζης και οι δημοσιογραφικοί παραγωγοί της σειράς, φέρνουν στο φως μια από τις πιο ενδιαφέρουσες ιστορίες του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου: την πραγματική ιστορία της "Γέφυρας του Ποταμού Κβάι", πάνω στην οποία βασίστηκε η θρυλική, ομώνυμη ταινία των επτά Όσκαρ.
Στα μέσα του Β' Παγκοσμίου πολέμου, χιλιάδες Βρετανοί, Αυστραλοί, Ολλανδοί και Αμερικανοί αιχμάλωτοι πολέμου και εκατοντάδες χιλιάδες ασιάτες, εξαναγκάστηκαν από τον ιαπωνικό στρατό να εργαστούν στην κατασκευή της σιδηροδρομικής γραμμής Ρανγκούν-Μπανγκοκ που θα έμενε στην ιστορία ως «ο Σιδηρόδρομος του Θανάτου».
Οι συνθήκες ήταν απάνθρωπες. Ατέλειωτες ώρες σκληρής εργασίας, δίχως φαγητό, ύπνο, βασική ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Η συμπεριφορά ορισμένων Ιαπώνων αξιωματικών άγγιζε τα όρια του σαδισμού. Ένας στους τέσσερις εργάτες θα δούλευε μέχρι θανάτου που θα προκαλούσε η εξάντληση η ασιτία και οι ασθένειες όπως η χολέρα, η ελονοσία και ο τυφοειδής πυρετός.
Συνολικά, 16.000 αιχμάλωτοι πολέμου και περισσότεροι από 85.000 ασιάτες θυσιάστηκαν στο βωμό αυτού του μεγαλεπήβολου τεχνικού έργου που κατασκευάστηκε χωρίς κανείς να υπολογίσει το ανθρώπινο κόστος, για να εξυπηρετήσει αποκλειστικά, τα στρατιωτικά σχέδια της Ιαπωνίας.
Η σιδηροδρομική γραμμή λειτούργησε για 22 μήνες, πριν καταστραφεί από τις συμμαχικές δυνάμεις, στις 13 Φεβρουαρίου 1945. Για την επίτευξη αυτού του σκοπού, οι αμερικανοί κατασκεύασαν το πρώτο «έξυπνο όπλο», γνωστό ως βόμβα ΑΖΟΝ.
Το ντοκιμαντέρ αποκαλύπτει τις ανακρίβειες της ταινίας του 1957, φέρνει στην επιφάνεια τον πραγματικό ρόλο των πρωταγωνιστών της ιστορίας και καταγράφει συγκλονιστικές μαρτυρίες από βετεράνους πρώην αιχμαλώτους των Ιαπώνων που συμμετείχαν στην κατασκευή της σιδηροδρομικής γραμμής και κάθε χρόνο, επιστρέφουν στην Ταϋλάνδη στις 11 του Νοέμβρη, για να τιμήσουν τη μνήμη των συντρόφων τους. Η Γέφυρα του Ποταμού Κβάι επιβιώνει μέχρι τις μέρες μας και αποτελεί μια σημαντική τουριστική ατραξιόν.