Φιλιππίνες 2009
Ένα νησιωτικό αρχιπέλαγος ριγμένο στον Ειρηνικό.. 7.100 και κάτι νησιά, 3 τα μεγάλα, Λουζόν στον Βορρά, Μιντόρο / Σεμπού (Βιζάγιας - Visayas) στο κέντρο, Μιντανάο στον Νότο, με 2.000 τα κατοικούμενα.
Όποιος χρωστάει στο Δημόσιο ή σε Μαφία να τον στείλω ευχαρίστως σ’ ένα απ’ τα μικρά, θα πάρει μαζί κι ένα ..μωρό μη μας πάθει καμιά μελαγχολία, και εκεί δεν τον βρίσκει ούτε η Μοσάντ..
Οι κάτοικοι ρίζωσαν σ’ αυτά ερχόμενοι από Μαλαισία – Ταϊβάν κυρίως. Ζούσαν μια χαρά, ειρηνικά και χαλαρά, οργανωμένοι σε κοινότητες, φιλήσυχοι ψαράδες και καλλιεργητές.
Για κακή τους τύχη, τούς ανακάλυψε, το 1521,ο Μαγγελάνος, γνωστή κουφαλίτσα ο κύριος για την πάρτη του και το Ισπανικό στέμμα, με Εβραίους χρηματοδότες από πίσω (βρε, για δες, πως κάποια πράγματα δεν αλλάζουν..). Έγινε ένα ψιλομπέρδεμα όμως με τον φύλαρχο ένός νησιού και οι ντόπιοι περάσαν σε σουβλάκι τα Ισπανά, πάρτονε στο χώμα τον Μαγγελανάκο.. Λυσσάξανε οι Ισπανοί, αρματώσανε κάμποσες γαλέρες, είχανε και δείγματα από ωραία μπαχάρια, πολύ χρήμα δηλαδή και ήρθανε αποφασισμένοι με τα κανόνια τους, τα αλόγατα και τις αρματωσιές και όποιος ντόπιος κουνιότανε τού παίρνανε το κεφάλι και τέρμα η αντίσταση.
Φέρανε κι ένα συρφετό από Καθολικό παπαδαριό κι ήρθε κι έδεσε το πράμα. Τα νησιά ονομάστηκαν Φιλιππίνες προς τιμήν του βασιλιά τους και 400 τόσα χρόνια ήταν αποικία τους.
Πολλοί ξεσηκωμοί απέτυχαν αλλά τελικά το 1898 οι ντόπιοι τους έδιωξαν και πάνω που ‘τοιμαζόντουσαν για ανεξαρτησία τους προέκυψαν οι Αμερικανοί καθότι ..ζωτικός τους χώρος ο Ειρηνικός. Τούς πολεμήσανε γερά άλλα πέντε χρόνια αλλά η υπεροπλία είναι υπεροπλία και τέλος, Αμερικανική αποικία τα νησιά, για άλλα 50 χρόνια, φτάσαμε στο 1946 για την πολυπόθητη ανεξαρτησία..!
Πριτς, ποια ανεξαρτησία ; Οι Ισπανοί, τόσα χρόνια κεί κάτω, κάνανε “καλή δουλειά” σε δύο τομείς.
α) Τα "βρήκανε" με ντόπιους κοτσαμπάσιδες κι όταν έφυγαν υπήρχε ήδη ένας συρφετός ντόπιων φεουδαρχών, με τεράστιες εκτάσεις (χασιέντες) και εκατοντάδες ή και χιλιάδες εξαρτημένους εργάτες.
β) Το παπαδαριό μόρφωνε επιλεκτικά ντόπιους μέχρι επιπέδου 6ης Δημοτικού. Έτσι, στην αυγή τού 19ου αιώνα η τεράστια μάζα ήταν απλώς αγράμματοι. Φυσικά, τα Αμερικανά μόνο μουρλά δεν ήτανε να αλλάξουν ότι και όπως τα βρήκανε.. Έτσι, η πολυπόθητη ανεξαρτησία βρήκε μια άρχουσα τάξη, κάπου 40 φαμίλιες, να έχουν το χρήμα και τη γή, με 20 εκατ. κόσμο, από κάτω.
Περάσανε κάμποσα χρόνια, ήρθε ο Μάρκος στην εξουσία, έκανε μερικά πετυχημένα βήματα αλλά κατόπιν – μαζί με την κλίκα που τον στήριζε – έφαγε τον άμπακο από το Δημόσιο χρήμα, τον διαολόστειλαν και έκτοτε ψηφίζουν διάφορους άχρηστους, πάμπλουτους ή μη, καθότι οι Φιλιππινέζοι, όπως και πολλοί άλλοι λαοί, είναι και βιτσιόζοι.
Το γουστάρουν το ..ξινόν, μουτζώνονται κατόπιν αλλά εκεί, πείσμα, ψηφίζουν, ντε και καλά..
(Όποιος σκέφτηκε ότι υπάρχουν κάποιες ομοιότητες με Ελλάδα, ..κακώς, α-πα-πά..)
Συμπέρασμα : 50 οικογένειες, στη κορυφή της πυραμίδας, νέμονται το 90% τού εθνικού πλούτου (3.000 άτομα). Από κάτω, μια μικροαστική τάξη (προσοχή ! Μικροαστική, αστική δεν υπήρξε..) γύρω στα 3 εκατ., κρατάει τα ..μπόσικα. Κάπου στα 6 εκατ. είναι όσοι δουλεύουν υπάλληλοι (τομέας υπηρεσιών)και 65 εκατ. απλά επιβιώνουν, τα 40 σε απόλυτη εξαθλίωση.. Τεράστιος αριθμός μεταναστών, πάνω από 12 εκατ., στηρίζει με το συνάλλαγμα του, τις οικογένειες του και τον τομέα οικοδομής. Άλλα 10 ψάχνονται να την κάνουν για Δύση ή Ασιατικές χώρες, όπως Χονγκ Κονγκ, Σιγκαπούρη, Κορέα, κλπ.
Τρίτος κόσμος κι έτσι θα μείνει για πάντα ! Γιατί τόση σιγουριά ; Μόλις ήρθες.. Αμ δε..
Για πείτε μου, σάς περικαλώ, τι κάνεις όταν 20 εκατομμύρια νεαρές μένουν ..συχνά έγκυες ;
Κάποιες θέλουν να δείξουν (ναι, όπως τ’ ακούτε, δείξουν !) ότι κάνουν παιδιά και κάποιες άλλες (ειδικά στην επαρχία..) θεωρούν ευλογία Θεού να γεννάνε από 3 και πάνω !
Κι όταν ρωτάς “και τι θα κάνεις για σχολείο κι αργότερα για να βρούν δουλειά”, η συνήθης απάντηση “έχει ο Θεός…”.
Ναι, μωρή μαλακισμένη, αμόρφωτα, σκληρά παιδιά, για διαλογή σκουπιδιών στους δρόμους, ξενιτεμό και πορνεία για Δυτικούς..
Η άρχουσα τάξη αδιαφορεί ΠΛΗΡΩΣ, τα λιγοστά μικροαστικά νοικοκυριά το ίδιο, καθότι έτσι εξασφαλίζουν φτηνά χέρια με σπανιότατη, αν όχι μηδέν, διαμαρτυρία.. Άντε να φωνάξεις για τα δικαιώματα σου, ως πολίτης και εργαζόμενος, όταν “απέξω, χτυπάνε τη πόρτα” μια διμοιρία πεινάλες.. Το αφεντικό σε ξαπόστειλε με χαμόγελο μελάτο..
Το παπαδαριό σαμποτάρισε ανοιχτά κάθε κυβερνητικό πρόγραμμα για επιμόρφωση από το 1975 μέχρι και σήμερα.
Παρά τις προσπάθειες μερικών τα προφυλακτικά ή το χάπι δεν χρησιμοποιούνται..
Έτσι λοιπόν, η υπεργεννητικότητα, η αμορφωσιά και η απουσία οργανωμένης Πολιτείας δεν αφήνει περιθώρια ελπίδας.
Ήταν 37 εκατ. το 1970, 48 το 1980 και πάνε φέτος για τα 94 !
Πάντως είναι αξιοπρεπείς, με αίσθηση του χιούμορ, έτοιμοι για πλάκα και γέλιο. Μοιρολάτρες σε σημείο "καταστροφής", συχνά γελάνε για να καλύψουν αμηχανία ή
άρνηση. Η αίσθηση του "χαλαράα" συν τη ζέστη ή τις βροχές σε διαπερνάει αν μείνεις λίγο καιρό και φεύγει σιγά-σιγά η Δυτική άποψη περί χρόνου και "εδώ και τώρα"..
