Πουκετ - Παταγια 5 Ιανουαριου - 18 Φεβρουαριου 2009. ΤΟ ΚΑΓΚΟΥΡΟΑΝΤΙΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΟ

[Thailander]

Ολες αυτες τις μερες βασανιζοντας το μυαλο μου για το γραψιμο του ταξιδιωτικου, αρχισα να αισθανομαι σαν τη πρωτη φορα, που πιτσιρικας πηγα να δωσω εξετασεις για διπλωμα αυτοκινιτου, συνοδευομενος απο 2 μαντραχαλους φιλους μου.
Η κατασταση ηταν απο "φρικαλεα" εως αστα να πανε. Μια χοντρελο ασχημη 50αρα, καθησμενη σαν κυτος, και ενας γυαλακιας κατσουφης τυπος, μεσα σ' ενα μικρο αμαξακι.
Κι εγω να πλησιαζω τρεμοντας, σαν να βρισκομαι σε γυρισμα ντοκιμαντερ με θεμα το αγχος, το στρες και την αγωνια! Πως να σου 'ρθει δηλαδη?
Τζιφος η δουλεια!
Ετσι λοιπον, μεχρι και τωρα, παρα τις προσπαθειες καταλαβα οτι δεν εχω εστω και λιγο συγγραφικο ταλεντο, αλλα ας οψεται 2 - 3 μαντραχαλοι που περιμενουν να ολοκληρωσω. Τεσπα!

Επ Σουτ! μη διακοπτετε. Αφηστε με να   .....ολοκληρωσω!

Ειναι γεγονος οτι τωρα το κλιμα δεν ειναι ιδιο μ' αυτο της αναχωρησης. Και χωρις κεφι (Sanuk) οπως λενε και οι ταιλανδοι δεν γινεται τιποτα στη ζωη.

Το ταξιδι με παρεα ειναι δυσκολο πραγμα. Ειναι σαν ενα συνοικεσιο.
"βρε παρτο το κοριτσι, και χρονο με το χρονο θα το αγαπησεις!" So good!
Τι γινεται ομως οταν τα "χνοτα" σου ταιριαξουν με του διπλανου σου?
Exω ταξιδεψει λιγο και το ψιλοκατεχω το θεμα.
Τωρα θα αναρωτιεστε, γιατι μας ζαλιζει τον ερωτα αυτος και δεν περναει στο ψητο? - Θα μΕ πεις τη εγινε?
Sabai Sabai, θα σΕ πω.

Μεχρι να φτασει η ωρα της αναχωρισης πληρωσαμε τετοιο ψυχολογικο τιμημα, που ουτε οι Περσες στις Θερμοπυλες δεν πληρωσαν!

Πως θα φαινοταν ενα ταξιδι, οταν δυο "αλητακια" με μπερκινγκ στην πλατη ξεκινανε για Ταιλανδη? Πως θα φενοταν η χωρα μεσα απο τα ματια τους, απο την καθημερηνοτητα τους?
Σ' αυτο το κειμενο δεν θα υπαρχει λογικη σειρα, οπως αρμοζει αλωστε σ' ενα "αλητικο" αντιταξιδιωτηκο.
Εδω θα υπαρχουν περισσοτερο "στιγμες" και λιγοτερο αξιοθεατα. Στιγμες απλες καθημερηνες, που μας αρεσαν η δεν μας αρεσαν.

Αποψε σας αφηνω. Θα συνεχησουμε αλλη μερα.
Α ρε @αμοτω! Γ' αυτο δε θελω να γραφω εμπειριες. Χανεις τον υπνο σου, πλημμυριζεις με σκεψεις...

[Thailander]

Η προιστορια: "Αποδραση απο την παστεριωμενη καθημερινοτητα".

Ειχε περασει ενας χρονος απο το τελευταιο ταξιδι στην Ταιλανδη.
Δεν ξερω τον λογο, αλλα η μυρωδια της φορμολης απο τη βαλσαμωμενη ζωη της Νυφης του Βορρα, αρχισε να με πνιγει.
Μετα απο ενα μονοτονο καλοκαιρι, με μονοημερες εκδρομες στη Χαλκιδικη οπου τα παντα κινουνται οντας αμετακινητα, η ζωη μου αρχισε να αποκτα σασπενς ψαρα στα σκαλοπατια του θερμαικου.
Η αντιδραση γνωστη. Κλησημο ημερομηνιας για το επομενο ταξιδι. Προορισμος μακρινος, με διαφορετικες "εικονες" και με πολλες ταξιδιωτικες προειδοποιησεις τυπου ... "Που θα πας", "Εμφυλιος", "Κλειστα αεροδρομια", "Θα σε σφαξουν", "Δεν βλεπεις τη εγεινε ΔΙΠΛΑ στη Βομβαη" κλπ κλπ, απο τους ειδικους του Θεσσαλονικη-Νεα Πλαγια και επιστροφη.
Αλλα τι να μασησω ρε γκαρντασια αφου εχω επιβιωσει σε πιο επικινδυνα μερη, οπως εφοριες, πολεοδομιες, συγκινωνιων, ΙΚΑ, Ελληνικοι δρομοι κλπ κλπ.
Κι εκει που τα παραθυρα των δελτιων ειδησεων πασπαλιζουν την κινδυνολογια, τις κρισεις, τα δανικα, τα αναδρομικα, τα φορολογικα, τα μικροαστικα, τα βυζια, τα τουρσια και την αλαζονια στο μεγαλιο της     ..........    καπου εκει ετοιμαζω τον σακο μου.
Τελικα υπαρχει ελπιδα σ' αυτο το κοινωνικο γειροκομειο που ζουμε. Εκτος απο πιστωτικες, ριαλιτι, και ψωφιες ιδεολογιες, υπαρχουν και δυο κοπροι με τασεις για φυγη.

Ειχαμε:

- Δυο σακους πλατης
- Πιστωτικη καρτα
- Μετρητα
- Ορεξη και πολλη πλακα ακομα και στις στραβες
- Το κλαμα τις μαμας λες και πας στον πολεμο!
- Ενα μηνα στη διαθεση μας  
- Ενα απεραντο χαμογελο στην αναχωρηση  

Δεν ειχαμε:

- Eπιτυχια στις γυναικες  (των εκτος μπαρ, τουλαχιστον οχι οση νομιζαμε)
- Προβληματα μεταξυ μας. Πολλα απροοπτα που απλα γινονται αναμνησεις
- Πολλα λεφτα. Παντος μειναμε εντος προυπολογισμου
- Το απεραντο χαμογελο στην επιστροφη  

Τι μας εμεινε:

Πανω απο 300 ψηφιακες φωτογραφιες, αμετρητες εικονες στο μυαλο, εμπειριες για να θυμομαστε, να λεμε, να γελαμε, να καμαρωνουμε

Η ζωη των αντιθεσεων, απο τη φτωχια στη χλιδη, απο τη βρωμα στην απιστευτη λαμψη

Το ποσο κοντα μας ειναι καποιοι ανθρωποι που δεν περιμενουμε (κυριολεκτηκα και μεταφορικα) και το ποσο μακρια μας καποιοι αλλοι που περιμενουμε

Το ποσο "μας πληγωνει η Ελλαδα" οπου και να ειμαστε

Η εικονα των ανθρωπων, των παιδιων στις φτωχογειτωνιες που μας χερετουσαν με ενθουσιασμο και το χαμογελο τους

Τα κολπα του Τουρκου παγωτατζη στη Walking Street. Ειναι απιστευτος ο ανθρωπος  

Η συμπερηφορα των ladiesbar

H κηδεια

Αν θελετε ομως να τα ζησετε ολα αυτα, μια λυση υπαρχει. ΤΑΞΙΔΕΨΤΕ !!!

- Συνεχιζεται -

[Thailander]

Το ταξι σταματαει εξω απο το σπιτι του Billy.

- Αντε ρε θ' αργησουμε

Ξενυχτησμενος απο τα μπουζουκια ο φιλος αλλα διαθεση στο φουλ, και σφαιρα για το Μακεδονια. Λιγες ωρες ακομα και αφηνουμε πισω μας τις κατσουφιασμενες φατσες του πρωινου ξυπνηματος.
"Ελευθεριος Βενιζελος". Τι καλογουστο αεροδρομιο  .
Πινω την τελευταια φραπα των 5 ευρω   ακουγωντας τον Billy να βγαζει ολο το ανθελληνικο του μενος με αφορμη τις τιμες. Πολλα αποθημενα αυτο το παιδι  .
Μπαγαζια, ελεγχος εισητιριων και απογειωσηηηηηη!!!!!! ... για Μπαχρειν.

- Πολλους ταλιμπανεζους εδω μεσα ρε φιλε
- Ελα ρε μη φοβασε, ομοθρησκοι ειναι στην panamerican να φοβοσουνα
- Μπααα!!! σαν την Τhai δεν εχει. Μπηκες και σε 10 ωρες εφτασες ουτε στασεις ουτε τιποτα. Ασε που απο Αθηνα ακομα βλεπεις τα σχιστοματικα να σε υποδεχοντε με sawasdee kha. Δεν εχει και οθονη στο μαξιλαρι @αμοτω!
- Και τι να καναμε ρε η πιο φτηνη ηταν. Να αφηναμε την προσφορα του Thai.gr? Αντε σταματα την γκρινια και κοιμησου κομματια εισαι.

Αμαν!!! Ωπα... Τι βλεπουν τα μπιρμπιλοτα μου ματακια?   Ταιλανδεζα αεροσυνοδος! Αρχιζω τα παρακαλια στον Αλλαχ να ρθει να με σερβιρει αυτη. Πανω απο Τουρκια ο Αλλαχ πρεπει να μ΄ακουσει γιατι με Θεο χρειαζεσαι roaming συνδεση τωρα. Και να που ηρθε, ρε λες?  

- Would you like drink something sir?
- Beer please. Kon kun kap!    "ο εξυπνακιας"

Ενα πανεμορφο διακρητικο χαμογελο σχηματηστηκε στα χιλη της. Κοιτα ρε που θα ερωτευτω ακομα δεν φτασαμε Ταιλανδη! Καλα ο Bill βρησκεται στο εβδομο ονειρο τωρα.
Η ωραια αυτη στιγμη χαλασε ομως απο την μυρωδια ενος Αραβα που καθοταν στη μεσαια σειρα οταν εβγαλε τα παπουτσια του. Πολυ βρομα σΕ λεω αδελφε μου, μεχρι και ο Βασιλης ξυπνησε.
Προσγειωση στο Μπαχρειν, μικρο αεροδρομιο μου φανηκε, απορω πως δεχεται τοσο μεγαλο ογκο και συχνοτητα αεροπλανων. Στο εσωτερικο του τσεμπερια μπουργκες, αραχτοι με χαλια κατω στο πατωμα, μου εδωσε την εντυπωση γυφτηκου μαχαλα. Οι αστυνομικοι σαν αυτους που βλεπουμε σε Ελληνικες ταινιες της δεκαετιας του 70. Τεσπα! Αλλος κοσμος, ολα σεβαστα.

- Ποσο εχει αυτο το rolex?
- A καλα!
- Αντε παμε στη γυαλα για κανα τσιγαρο

Δευτερο αεροπλανο για Μπανγκοκ. Ολα ηρεμα μεχρι να σουρωσει ο Αγγλος που καθοταν κανα δυο σειρες πισω μας. Τοτε αρχισε το σοου. Σηκωνοταν χωρευε, πιραζε τους επιβατες παρα τις συστασεις του αντρικου προσωπικου του αεροπλανου. Δεν τον ξανασερβιραν ποτο και ευτυχως δεν πηρε χαμπαρι τη δικια μου μπιρα. Οπου δεν πειπτει λογος ομως, πειπτει ραβδος, και ο τυπος επεσε για υπνο ηρεμος μετα απ' το χαστουκι που εφαγε απο καποιον που εμιαζε τον Σβατζενεικερ!

- Τελικα θα παμε και Παταγια φιλαρακι?
- Ναι 4 βραδυα
- Εγω φανατικος Πουκετιανος
- Ασε ρε δες πρωτα και μετα θα μΕ πεις
- Αντε καλα

Αεροδρομιο Μπανγκοκ αλλη αισθηση. Η θετικη αυρα του σε εξιταρει κατευθειαν. Α! να και ο Αγγλος με συνοδια μπατσων . Τεραστιοι κιλιομενοι διαδρομοι και στους τοιχους ζωγραφισμενα σχεδια απο την ιστορια της χωρας. Κανα δεκαλεπτο περπατουσαμε μεχρι τον χωρο με τα μπαγαζια.

- Ρε κοιτα κατι τεραστιoυς καλικατζαρεους 
- Παμε για φωτο

Τελος με τα διαδικαστικα και εξω για ταξι σ' ενα σταντ μπροστα στην εξοδο.

- How much to Pattaya?
- 1600 Bath please
- Τι λεει αυτη ρε?
- 1600 με πληρωμενα τα διοδια
- Ok go
- Ωχ! Στους ποσους βαθμους ειναι το AC? Ψυγειο τ' αμαξι, πως την παλευουν αυτοι  

  - Συνεχιζεται -

[Thailander]

Παταγια. "Για να χαιρομαστε καθαρες Θαλλασες κι' αυτο το καλοκαιρι"

- Και τι πηγατε να κανετε Παταγια βρε σατυροκαρναβαλοι?
- Ε, τωρα τι περιμενεις να σ' απαντησω. Οχι σκουπιδια οχι πλαστικα σε θαλλασες και ακτες. Για να χαρουμε καθαρες θαλλασες κι' αυτο το καλοκαιρι.

Αντε τωρα να περιγραψεις αυτη την πολη. Δυσκολο πραγμα αδελφακι μου  ! Θα προσπαθησω να μεινω μες τα ορια γιατι καραδοκει και ραδιοτηλεοπτικο  . Την εννοια του "σεξοτουρισμου" και της "αμαρτιας" δεν θα κατσω να την αναλησω, σκασιλα μου αλλωστε.
Ας το παρουμε με την πισηνην που λεν και οι Κυπριοι.

Περπατωντας στην Walking Street.

- Τι ηρθαμε να κανουμε εδω φιλαρακι?  
- Τι τι ρε? Μπουγατσα με τυρι!  
- Μα μονο νυχτερινη ζωη εχει εδω, μπαρακια και γυναικες
- Γιατι σε χαλαει?
- Γιατι σΕ λειπει?
- Γιατι ρε χορταινεται?
-    

Ο παραδεισος των αντρων, η κολασμενος παραδεισος, οπως θελετε το λετε. Οχι φιλοι μου! Δεν το ειδα ετσι. Ο παραδεισος των αντρων, των ζευγαριων, αλλα και των γυναικων. Διοτι οταν μια γυναικα επισκεφτει την Παταγια, οταν περπατισει στην Walking Street απελευθερωνεται. Αυτο το μερος την παρασυρει στους ρυθμους του. Τα ταμπου που ειχε στην πατριδα της εδω ξεχνιουντε. Οτι χλευαζε, εδω της φαινονται φυσιολογικα. Γι' αυτο ευθυνεται το χαμογελο, η διασκεδαση, οι ανθρωποι. Παταγια, Μπανγκοκ, Πουκετ, Σαμουι, το ιδιο αισθανεσαι.

- Κοιτα Βασιλη στην τηλεοραση. Σφαγμενα παιδια, μαναδες κλαινε
- Ναι ρε συ αστα να πανε! Ειναι Παλαιστηνιοι επεσε Ισραηλινη βομβα σε νοσοκομειο  
- Και εκει κοιτα. Παπαδες με εταιρειες Real Estate πως το λενε
- Χθες σκοτωσαν τον βενζινα στη γειτονια μου
- Βλεπεις τα τραυματισμενα παιδια που κλαινε? Η πολιτισμενη Ευρωπη καθεται και κοιταει
- Εκει στη δυση ολοι κλαινε και ασχολουντε με την κριση. Βλεπεις? Εδω ολοι γελανε διασκεδαζουν
- Δηλαδη εδω προβληματα δεν εχουν? Ειναι πιο πλουσιοι, σε καλυτερη κατασταση?
-   Εμεις πολιτισμενοι ευρωπαιοι, και αυτοι απολιτιστοι? Αυτοι αμαρτωλοι και 'μεις αναμαρτητοι? "αναρωτιεμαι με την πολιτισμενη μισαλοδοξια μου"
- Κανε το @αλακα και προχωρα  

Τωρα θα ρωτησει καποιος ασχετος, τρελοι ειναι και χαμογελανε παντα? Οχι βεβαια. Αν κοιταξεις πισω απο ολη αυτη τη βιτρινα υπαρχει και η αλλη οψη, μια πιο σκληρη πραγματικοτητα, αλλα θα την πουμε αργοτερα. Ας μπουμε τωρα σ' αυτη τη στοα με τα μπαρακια.

 - Συνεχιζεται -

[Thailander]

Σταματησαμε μπροστα στο soi 10. Ο Bill κατι θυμοτανε απο περσι εγω πρωτη φορα Παταγια. Τα μπερκινγκ στην πλατη και ψαξιμο για δωματιο. Σε αυτο το soi εχει κατι ξενοδοχεια με σχετικα καλες τιμες, ειναι και μπροστα στην παραλια, αντε να δουμε. Μπαινουμε στο πρωτο να ρωτησουμε. Με το απαραιτητο παζαρι χτυπαμε καλη τιμη αλλα τα δωματια δεν βλεποντε. Παμε παρακατω και βλεπουμε ενα γωνιακο που κοιτουσε και παραλια.

- Καλο φαινεται μπαινουμε να ρωτησουμε?
- Μπα ρε συ πανακριβο θα 'ναι
- Ας κανουμε μια προσπαθεια

Στη ρεσεψιον ενας τυπος που μου θυμιζε papaboy του Nana.

- How much for 4 nights?
- 1900 Bath per night
- 1000 and 2 rooms
- Nooo! my friend i can not, hight seasson

Κανα 10λεπτο κρατησαν οι διαπραγματευσεις με τον κατα τ' αλλα συμπαθεστατο τυπο. Τελικα μας προτεινει να κλεισουμε στα 1300 Bath συν δυο μηχανακια απο 150 Bath, αλλα μην το πουμε πουθενα  . Στραβομουτσουνιασαμε λιγο, αλλα ας δουμε και τα δωματια αφου επιμενει τοσο να ριξουμε μια ματια πρωτα και μετα να αποφασισουμε.
Πωπω!! Βρε τον μπαγασα ειχε δικιο. Απαιχτα τα δωματια, τεραστια, καινουρια και πολυτελεστατα. Δε βαριεσε 4 μερες ας αραξουμε εδω. Βγαινω και στο μπαλκονι που κοιτουσε παραλια. Στον πεζοδρομο παραταγμενα εκατονταδες κοριτσια σαν αναφορα ταγματος.

- Τωρα κολλητε σΕ εχω μια εκπληξη
- Δεν αφηνουμε τις εκπληξεις να την πεσουμε λιγο να ξεκουραστουμε? Τοσο ταξιδι!
- Οχι φιλε. Τωρα εχει Tony gym massage spa & sauna!!!!

Σαλταρουμε στα μηχανακια με προορισμο την απολυτη χαλαρωση  .
Τι συμπαθητικο κοριτσι η ρεσεψιονιστ  .
Η Παταγια την μερα δεν μου εκανε ιδιαιτερη εντυπωση, με ξενερωνε θα ελεγα. Μια πολυβουη πολη με πολυ κινηση στους δρομους χωρις κατι το ενδιαφερον. Θελει και λιγο χρονο να την συνηθισεις και να προσαρμοστεις. Αρκετες φορες ψαχνομουνα να προσανατολιστω. Εχει και λιγα αξιοθεατα, οπως και παραλιες για μπανιο στα απεναντι νησακια, και λιγο εξω απο την πολη, αλλα ποιος ασχολητε.

- Που ειναι ρε αυτο το massage?
- Καπου εδω, δεν θυμαμαι καλα. Α! νατο

Το εσωτερικο εντυπωσιακο! Ολοκληρος ο χωρος με ξυλινη επενδυση και μουσικη ethnic χαλαρωτικη. Στην μεση μια πισινα και γυρω 4-5 υδρομασαζ, και ακομα πιο πισω δυο σαουνες η μια με ατμο και η αλλη με καρβουνο. Κλεινουμε το πληρες προγραμα με 700 Bath περιπου.

- Και τωρα τι κανουμε?
- Παμε στα αποδυτηρια κλειδωνουμε τα ρουχα και λεφτα στα ντουλαπακια και θα 'ρθουν δυο κοπελες να μας κανουν μπανιο
- Ξεβρακωτοι?
- Οπως θελεις αλλα μην παει ο νου σου στο πονηρο ολες εδω ειναι επαγγελματιες

Η δικια μου ηταν λιγο φακλανα αλλα ετριβε καλα η ατιμη . Τελος απ' τα ντουζ και βουταμε στα υδρομασαζ. Ωπα! φρουτακια κερασμενα, χυμο, νερακι, να χαρω περιποιηση. Απ' τα υδρομασαζ στην ατμοσαουνα, σκασιμο εκει, ξανα υδρομασαζ, μετα σαουνα με καρβουνο, ακομα πιο σκασιμο εκει, και βουτια στην πισινα  . Τι την ηθελα την πισινα παγωμενη ηταν. Ξανα μανα υδρομασαζ φρουτακια και νερο. Και το κερασακι στην τουρτα? Αλλη μια ωρα oil massage στο τελος αφου βαρεθεις να τσαλαβουτας και να ψηνεσαι. Τελειωσαμε? ΟΟΟχι!! Ξανα ντουζακι για να φυγει το λαδι απ' το σωμα  . Ντυσιμο, μπουρμπουαρ, και ωρα καλη. Κατα τις δυο το μεσημερι μπηκαμε και κατα τις πεντε βγηκαμε κανοντας οχταρακια  .

- Αμαν τι εμπειρια ηταν αυτη, γουσταρα τρελα!!
- Ενα θα σΕ πω. Περιμενε και να νυχτωσει
 
Και μετα την μελωδια της ευτυχιας ωρα για φαι. Παμε να βρουμε τον Γιαννη που μας περιμενει και σε λιγες μερες τελειωνουν οι διακοπες του. Αυτος ηρθε πιο νωρις Ταιλανδη. Απο εστιατορια αλλο τιποτα η Παταγια. Οτι θελεις και για ολα τα βαλαντια. Καθησαμε σε ενα παραλιακο με live μουσικη. Κυριλε μαγαζι αλλα οι εκπληξεις δεν σταματησαν.

- χαχαχα
- Τι 'ναι ρε?
- Ολες οι σερβιτορες ειναι Ladyboy!!!

Δεν μπα ναταν. Η εξυπηρετηση αψογη, καθαριοτητα παντου, ευγενια που σε σκλαβωνε, φαι νοστιμοτατο. Η βραδυα προχωρουσε ομως και επρεπε να ετοιμαστουμε για νυχτερινη εξοδο. Κουρασμενοι, πτωματα, αλλα ειναι η ψυχολογια, ειναι το μερος που κανει την αντοχη σου ατελειωτη!!! Αυριο θα μας γυρισει ο Γιαννης την πολη που την ξερει καλυτερα. Δυο μηνες ηταν περσι εδω, ενω φετος προτιμησε Πουκετ.
Μεσημεριανο ξυπνημα. Που να ξυπνησεις πρωι μετα τετοιο ξενυχτι  .

- Που παμε παιδια?
- Ακολουθα

Σημερα ημαστε πεντε αντι για τρεις  

- Και γιατι πεντε αντι για εξι?
- Μη βιαζεσε θα σΕ πω αργοτερα  

Τωρα ειδα καλα η κανω λαθος! Ολο εκπληξεις αυτη η πολη. Αντιπροσωπια ferrari στην Παταγια. Το 'δαμε κι' αυτο. Σταματαμε σ' εναν πανυψηλο πυργο που εχει ενα σκοινι απο την κορυφη του μεχρι κατω.

- Τι θα κανουμε εδω ρε μαγκες?
- Εκπαιδευση αλεξιπτωτιστη
- Τι εκανε λεει?

Ψωφισαν στα γελια τα tirak. Καλη φαση το ολο σκηνικο. Σε δενουν σε μια σιδερια στην κορυφη του πυργου και σ' αμολανε στο κενο. Δεν φοβηθηκα παρα μονο λιγο οταν τα ποδια μου ακουμπανε στο κενο. Απο κατω σε περιμενουν με φωτο και βιντεο. Δηλαδη ξαναπληρωνε να τα αγορασεις. Να και ο Billys κατεβενει ουρλιαζωντας.

- Σκασε κανγκουρα  

Φτανουμε σε ενα υψωμα με θεα ολη την Παταγια. Εχει και ενα αγαλμα εκει που το προσκυνανε. Ειναι καποιος παλιος τους ηγετης με ονομα γλωσσοδετη. Τσουλαλογκορν η καπως ετσι τον λενε, παντως τον αγαπανε, κατι σαν τον δικο μας Καραισκακη δηλαδη.
Ρε τι κανουν οι τρελες εκει? Σκανε δυναμιτακια, η παραδοση ετσι θελει. Εμενα πιο πολυ μ' αρεσε το πρασινο τσαι που αγορασα διπλα στο κοκτειλcar. Ωραια αυτα τα κοκτειλcar και ειναι αρκετα στην πολη. Αραζεις εκει το βραδακι και πινεις για προθερμανση. Ο Γιαννης επιδεικνυει τα ρουχα που αγορασε σε εξευτελιστικες τιμες. Η αγορα της Παταγια ειναι τεραστια, βρισκεις οτι μαιμου επωνυμο θελεις σε χαμηλες τιμες με το αναγκαιο παζαρι φυσικα. Τωρα αν καποιος θελει κατι πιο ποιοτικο, στα εμπορικα κεντρα θα το βρει.
Επιστροφη στη βαση για χαλαρωση. Σερφαρω στο internet του ξενοδοχειου. Ωχ! Γιατι κλαιει το συμπαθητικο κοριτσι της ρεσεψιον?

- I see you cry? May i help you?
- Oh, no. I'm ok sorry  
- I know Thai ladies no cry only smiles
- Thank you  

Και ενα χαμογελο βλεπω να βγαινει με φοντο τα δακρυσμενα της ματια. Αντε παλι! Μετα την Ταιλανδεζα αεροσυνοδο θα ξαναερωτευτω o αλητης.

 - Συνεχιζεται -




 

[Thailander]

Ξαναγυρναμε στην προτελευταια ιστορια?
Ναιαιαιαι!!!
Ατιμουλικα.

Περπατωντας στην Walking Street.
Ας μπουμε τωρα σ' αυτη τη στοα με τα μπαρακια.

Βαδιζουμε αναμεσα στα μπαρακια σε μια στοα που καταληγει στη θαλασσα καθετα στον κεντρικο δρομο. Δεκαδες τα μπαρ το ενα διπλα στο αλλο γεματα με κοριτσια. Απο το πρωτο μπαρ μας περνουν χαμπαρι και αρχιζουν να φωναζουν. Το ιδιο και απ' το απεναντι μπαρ. Και απο το διπλα, και απ' το παραδιπλα. Σε λιγα δευτερολεπτα ολοκληρη η στοα σειοταν απο κοριτσιστικες φωνες κουνωντας τα χερια και καλωντας μας να κατσουμε. Σαν να βγαινει ο Ρουβας στην πιστα. Μεχρι και οι θαμωνες farang ξαφνιαστηκαν! Κοιταζαμε δεξια και αριστερα μ' ενα αμηχανο χαμογελο σοκαρισμενοι. Τρομερη εμπειρια, φουσκωνουν τα στηθια σου απο ικανοποιηση.
Παντως αυτα τα Αραβικα μπαρ με τους ναργιλεδες δεν παλευοντε. Σε περνουν τ' αφτια.

- Τι εγινε ρε Βασιλη?
- Τι να γινει. Απο "ανθυποτιποτας", αυτα τα πλασματα σε κανουν και αισθανεσαι "Καζανοβας"

Και να 'ταν μονο η Walking Street! Με το που βραδυαζει ολη η πολη μεταμορφωνετε. Παντου μπαρ. Κανεις μια βολτα κατα μηκος της παραλιας, και εκει γεματο κοπελες δεν σ' αφηνουν σε ησυχια. Και φτανεις σε κατι σοκακια, 6, 7, 8 κτλ. Τιγκα στα μπαρ και στα go go. Εκατονταδες, χιλιαδες πανεμορφα Ανατολιτικα χαμογελα σε τραβανε απ' το χερι.

- EEE! sexy man, came with you
-  
- I love you long time!

Sexy man? Τον κακο μου τον καιρο. Α! go go  Pepermint. Μπαινουμε για καμια μπυρα? Πανω απο 20 κοπελες χορευουν στις πιστες και ανακυκλωνονται συνεχεια. Καθομαστε στα σκαμπο στο βαθος. Καποιος με χτυπαει στην πλατη και γυριζω το κεφαλι μου. Ενα κλουβι και μεσα τρεις τσιτσιδες κοπελες χορευουν ακριβως πισω μου. Η μια χαμογελαει και με χαιρεταει. Μια σβηνει φωτιες με το στομα της, αλλη γενναει κατι αυγα και τα ριχνει με ακριβεια σε ποτηρια κατω στο εδαφος. Του Βασιλη δεν του αρεσε το ολο σκηνικο, εμενα μ' αρεσε.

- Γιατι ορμηξαν ξαφνικα και κυνηγανε τα μπαλακια?
- Τα πεταξαν κατι Κινεζοι, με καθε μπαλακι που θα πιασουν κοστιζει 20 Bath για τις κοπελες
- Να ανεβουν οι Κινεζοι να τους πεταω εγω μπαλακια?

Φευγουμε απο εκει και παμε στο Walking Street Club. Απο εξω ενα αυτοκινητο κολλημενο πλαγια στον τοιχο δεσποζει επιβλητικα στην εισοδο. Η πινακιδα ιδια με του Αγγλικου underground. Εσωτερικα ενα υφος πολυτελειας σου δινει με την πρωτη ματια. Δυο μπιλιαρδα στη γωνια και γυρω απο τους τοιχους τηλεορασεις που δειχνουν βιντεο κλιπ. Πολυ καθαρη η ατμοσφαιρα! Παθαινω πλακα και με τις τουαλετες, απο τις καθαροτερες που εχω δει! Κανει ο Βασιλης να αναψει τσιγαρο και ενα χερι του το περνει απ' το στομα δειχνοντας τον την πινακιδα που γραφει 2000 Bath προστιμο στους παραβατες. Το Αγγλικου στυλ μαγαζι σε λιγα λεπτα ειναι γεματο με σειρηνες. Και λιγους farang.

- Τι σου 'λεγε πριν στο δρομο αυτη με τα ταρω και εισουν τοσο απορημενος?
- Οτι ο καινουργιος δημαρχος της Παταγια τον Ιουνιο θα ειναι Ελληνας!
- Ωχ!χαχα! Ποιος να 'ναι ο τυχερος?
- Καποιος Jello
-  

Γεματο Ρωσους η Παταγια. Εχουν κατακλησει την πολη τους βρισκεις παντου. Επενδυουν κιολας, ριχνουν χρημα. Να και Τουρκικο παγωτο στην Παταγια!!! Παμε να φαμε, αν μπορεσω και το πιασω. Με ενα ξυλινο μαδερι μου το γυρνουσε αριστερα, μου το φερνε δεξια, μου το επερνε απ' το χερι αστραπιαια χωρις να το καταλαβω, και γυρω μου γελια και κινεζικες φωτο  . Τεσπα, φοβερος ο τυπος.

- Εχει και ενα κλαμπ με Ρωσιδες εμαθα
- Μεχρι και τηλεοπτικο καναλι ανοιξανε με διαφημισεις στα ρωσικα

Insomnia. Βουτια στο ηφαιστιο! Το αφηναμε τελευταιο γιατι βαρουσε μεχρι το πρωι. Τωρα τι να πω γι 'αυτο το κλαμπ. Αλλο να στο λενε κι' αλλο να το ζεις! Μεχρι τις μιαμιση με δυο μισογεματο. Μετα? Αλεοαλεο!!! Trance, electro και δεν συμαζευεται. Πανικος!!! Γυρνας το κεφαλι δεξια πεντε σε χαμογελαν. Το γυρνας αριστερα αλλες τρεις σε καρφωνουν. Πανω στις εξεδρες χορευουνε sexygirls εξτασιασμενα. Και κατω Ταιλανδεζες εναντιον πολιτισμικοτητας. Σημειωσατε ασσο, το ξερουν καλα το παιχνιδι οι ατιμες  . Γιορταζε και ο Γιαννης, μπουκαλακι prive θεση, και το τι επακολουθησε δεν περιγραφεται ..... τα ευκολως εννοουμενα παραλειποντε  . Καθως προσπαθω να απαλαγω απο ενα ενοχλητικο ζιζανιο που χοροπηδα πανω μου, ερχοντε και τα σφηνακια συριγγες. Τι γινετε εδω ρεεε!!! Αντε εις υγειαν!

- Τελικα δεν μας ειπες ρε γκαρντασι, γιατι την αλλη μερα ησασταν πεντε αντι για εξι?
- Αντε καλα θα σΕ πω

Πολλες καθαρες θαλασσες ειχε βρε αδερφε μου. Δεν ηξερα σε πια να βουτηξω. Αυτη ειναι καθαρη ... οχι η αλλη ειναι πιο καθαρη θαλασσα ... μπα! μετα θα βρω καθαροτερη. Ε, στο τελος εμεινα με την ξαπλωστρα!!!

- Παντως η Παταγια δεν ειναι για μαλθακους κολλητε
- Για καντο πιο λιανα?
- Χανεις το μυαλο σου  

Lucifer. Welcome to the Hell! Απιστευτο σουξε το μπλουζακι του Βασιλη. Ειναι με μπαταριες και στο μπροστινο μερος ανεβοκατεβαινουν εκουαλαιζερ αναλογα με την ενταση της μουσικης. Καθε λιγο μας σταματουσαν και το περιεργαζονταν. Μεχρι και λεφτα του προσφεραν να το παρουν. Ασε οι σεκιουριταδες απ' τα μαγαζια.
Μπαινουμε μεσα. Κολαση! Και οι σερβιτορες κερατακια εχουν. Απ' εξω το αναγνωριζεις ισως απο την πιο πολυφωτογραφισμενη πινακιδα της Walking Street. To μαγαζι με διακοσμιση σπηλιας. Αμα ειναι ετσι η κολαση τυφλα να 'χει ο παραδεισος  ! Αμ και με τετοια διαβολακια! Καθομαστε σε ενα σταντ κοντα στην πιστα και πανω χορευουν οι ορδες του παραδεισου  . Μεχρι και τα δυο ακρα φιλαρακια γινανε σ' αυτο το μερος! Ο dj ξαφνικα σταματαει την μουσικη.
Τι εχουμε εδω? Μια γλυκιτατη τραγουδιστρια και κατι αραπαδες με μουσικα οργανα. Ωρα για live και η κοπελα αρχιζει να κελαιδαει, και σε λιγο και με ντουετο. Σειρα περνει ο μαυρος και γινεται χαμος απο κατω, οταν ετοιμαζεται να τραγουδισει Akon "right na"

- For you, for you, for me and for you!
- Βασιληηη!!! το tirak διπλα σΕ αφιερωνει το τραγουδιιι!!!  
- Αντε να τ' ακουσουμε

 - Συνεχιζεται -

[Thailander]

Τα ωραια πραγματα ομως τελειωνουν γρηγορα. Και παμε για τα καλυτερα!...ετσι νομιζα τουλαχιστον. Αφηναμε πισω μας την Παταγια με προορισμο το αεροδρομιο. Το χωριο μου μας περιμενε. Επομενος σταθμος το Πουκετ. Το μερος που νιωθω σαν το σπιτι μου, το μερος που εχω τις καλυτερες αναμνησεις, τις περισσοτερες γνωριμιες. Μετα τις τεσσερις μερες "καψιμο" στους εντονους ρυθμους της Παταγια ηρθε η ωρα να ριξουμε λιγο στροφες. Μπανακια (οχι οτι μου λειπανε ιδιαιτερα), καλο φαι (ασχετα αν συνεχισαμε να τρωμε στα πιο παρακμιακα), χαλαρωση, και βεβαια νυχτοπερπατηματα. Ετσι θα περνουσαμε περιπου τις υπολοιπες 26 μερες που μας μεινανε. Αμ δε!

- Ωραια δεν ειμασταν ρε φιλε Παταγια?  
- Στο μυαλο μου εισαι? Περισσοτερο σκεφτομαι το μερος που αφηνουμε παρα αυτο που παμε. Μ' εχει τρελανει και το tirak στα μηνυματα
- Τεσσερις μερες περασαν και εχω αρχισει και αγχωνομαι για την επιστροφη. Συνηθησα 45 μερες καθε χρονο, λιγος μου φαινεται ο μηνας.
- Αντε παμε για καμια μασα πριν πεταξουμε

Αγοραζουμε δυο καρτες των 500 bath που μπορουσαμε να φαμε οτι θελουμε μεχρι να εξαργυρωθουν. Σε εναν παγκο κοζαρω καμια δεκαρια κατσαρολες με ταιλανδεζικες σουπες και μας τρεχουν τα σαλια. Πως να τις ζητησουμε ομως, δεν εχουμε ιδεα τι ειναι και πως συνδιαζονται. Η Ταιλανδη ομως ποτε δεν σ' αφηνει παραπονουμενο! Ενα Thai girl διπλα μου παραγγελνει να τις φτιαξουν μια σουπα με noodles που με την πρωτη ματια φαινοταν λαχταριστη. Δεν εχασα ευκαιρια και same same λεω στην μαγειρισσα, ετοιμαζονται και καθομαστε να τις απολαυσουμε.

- Ωχ! Αμαν, κολητε πηρα φωτια  
- Τι επαθες ρε κοκκινισες ολοκληρος, τρεχουν ματια μυτες  
- Καιγομαιαιαι!!!

Δεν ξερω τι ειχε μεσα παντως πεταγομαι με τη μια και σαλταρω πανω στο μπαρ που ηταν μπροστα μου. Αρπαζω τα νερα και για κανενα πενταλεπτο προσπαθουσα να ανακουφιστω. Το τι γελιο ριξαν οι barman και το προσωπικο δεν περιγραφεται. Ασε και η καζουρα απ' τον Βασιλη.

Φτασαμε και στα chec in της thai.

- We have tickets to Phuket
- Passport please?
- Γιατι αργει αυτη?
- Sorry i can not find you in pc. Give me tickets please
- Tι γινετε ρε κρατημενα τα΄χουμε απο Ελλαδα. Εχει γουστο να εγινε καμια @αλακια
- Sorry you make mistake! You don't flight with thai air. but you flight with bangkok air.
- Αρε Ποντιε  

Αεροδρομιο Πουκετ. Δωματια δεν ειχαμε κρατημενα αλλα καποιος γνωστος μονιμος κατοικος Ελληνας θα μας κανονιζε καλα και φτηνα. Περνουμε τηλ. και μας λεει να περιμενουμε να ρωτησει και θα μας ειδοποιουσε σε λιγα λεπτα. Χτυπα το τηλ. και ακουμε οτι δυστηχως τα δωματια ειναι γεματα. Τι κανονισε τωρα ειναι αλλη ιστορια. Τεσπα, αποφασισαμε να ψαξουμε στην Nanai road και να κλειναμε δυο δωματια με το μηνα. Το πνευμα της Ταιλανδης ομως παλι δεν θα μας αφηνε παραπονεμενους! Ξαναχτυπα το τηλ. και η λυση ερχεται απο Koh Chang. Ξενοδοχειο πανω στη Nanai road και με εξαιρετικα συμφερουσες τιμες. Αρε τι κανει το φορουμ! Mini bus και σφαιρα Patong που μας περιμεναν κιολας.

- Κοιτα φιλεεεε ο Patong tower, γιουπιιιιιιι!!!
- Σιγα ρε μη φωναζεις τον κατατρομαξες τον οδηγο

Ικανοποιητικα τα δωματια και τακτοποιηση. Νοικιασμα μηχανακια 3000 bath για μηνα, και παλι συστημενοι απο φορουμιστα στο Koh Chang, και φευγω για το ξενοδοχειο του Μπαμπη να δω τα φιλαρακια που συνταξιδεψαμε.
Ωπα! και μπαρακι απεναντι απο το ξενοδοχειο!  
Απο Θεσσαλονικη ξεκινησαμε μαζι με ενα ζευγαρι και αλλους δυο μαντραχαλους συναδελφους, που ακουγοντας τις ιστοριες μου αποφασισαν να κανουν και αυτοι το ταξιδι της ζωης τους. Ο Κωστας, η Φανη, ο Στεργιος και ο Χρηστος ειχαν ερθει κατευθειαν Πουκετ απ' την πρωτη μερα.

- Τι εγινε παιδια ολα καλα?
- Τελεια, απιστευτα, καταπληκτικα, δεν θελουμε να γυρισουμε πισω!!!

Σκαει μυτη και ο Βασιλης. Παμε για φαι? Καβαλα στα μηχανακια και παμε για μπαρμπεκιου σ' ενα restaurant πανω στη Nanai. Το μπαρμπεκιου μας μαρανε τους ασχετους αφου δεν ξεραμε πως να τα ψησουμε. Ενα μαγκαλι πανω στο τραπεζι και ενας παγκος που διαλεγες οτι ηθελες και τα εψηνες μονος σου. Καλα τα κρεατα αλλα τα noodles? Ολοι οι Ταιλανδοι γυρω μας τα ψηνουν με noodles και 'μεις σκετο κρεας  .

- Φιλαρακι παρατηρισες οτι ολοι γελανε διπλα μας? Μεχρι και τα σερβιτορια μας κοροιδευουν.
- Το βλεπω, κανε τον ανετο

Ποσο λαθος εκανα με το ελληνικο μου το μυαλο! Δεν γελουσαν κοροιδευτικα, δεν θελαν να μας κανουν να νιωσουμε ασχημα. Αντιθετα θελανε να μας βοηθησουν, να μας μαθουν τον τροπο, να μας γνωρισουν. Καταλαβανε πως αισθανομασταν και ηταν προθυμοι να μας κανουν να νιωσουμε καλα. Τα σερβιτορια, οι θαμωνες, ανθρωποι αγνωστοι αλλα τοσο ανοιχτοι, τοσο προσχαροι. Καταληξαμε σ' ενα τραπεζι με ντοπιες κοπελες οι οποιες μας προσκαλεσανε για να φαμε ολοι μαζι. Ο τραγουδιστης αρχισε τα ταιλανδεζικα, και ξεκινησε ο χορος.

- Billy η κοπελιτσα ολο με κοιταει, ντρεπομαι  
- Κατσε καλα, να φαμε ηρθαμε η να .....?  

 - Συνεχιζεται -

[Thailander]

Πουκετ χωρις παραλιες, ηλιοθεραπειες, ξαπλες και κοκτειλς γινεται?
Οχι βεβαια.
Γι' αυτο κι εμεις ξυπνησαμε για πρωτη φορα λιγο νωρις, ηπιαμε χαΛαρα τις φραπες, και ειμαστε ετοιμοι να παμε σε μια απο τις πιο ομορφες παραλιες του νησιου.
Ο Βασιλης τρικαβαλο μαζι με το tirak και ενα Λαμπραντορ, και εγω με τον Γιωργο τον αδελφο του Βασιλη που εφτασε απο Σαλονικη για πρωτη φορα Ταιλανδη. Και ξεκιναμε για Λαμση.

- Που πας ρε Καραμητρο με γυναικες και σκυλια? Α ρε οικογενιαρχη  
- Σκασε κι' οδηγα  
- What do you say?
- E! Pai leo leo

Η διαδρομη γεματο στροφες αλλα πανεμορφη αναμεσα απο δασος. Περναμε την Καμαλα και συνεχιζουμε ξανα με στροφες, οσπου μας σταματησαν κατι ελεφαντες που διεσχιζαν το δρομο.

- Βασιλη κρατα το σκυλο γιατι ξενερωσε

Φτανουμε στην ακρη του δρομου, παρκαρουμε τα μηχανακια, και κατεβαινουμε το ξυλινο μονοπατι, μεσα απο πυκνη βλαστηση που κατεληγε στην τροπικη παραλια. Καλο το μονοπατι αλλα αντε να το ξανανεβεις. Δεν ειχε πολυ κοσμο, βρηκαμε αμεσως ξαπλωστρες και αραξαμε κατω απο τις ομπρελες. Νερα καταπρασινα, φοινικες, και δυο τρεις καλαισθητες ταβερνες συμπληρωναν το μαγικο σκηνικο.
Μπα! Τι βλεπω? Ο Χρηστος με tirak! Αντε και ειχα αρχισει να αγχωνομαι.

- Τι λεει το προγραμμα μετα φιλαρακι?
- Προγραμμα? Φιλε δεν υπαρχει προγραμμα εδω που ηρθες. Ξεχνα τα προγραμματα. Θελεις να πας καπου και καταληγεις καπου αλλου, θελεις να κανεις κατι και τυχαινει κατι αλλο, περπατας και καθε λιγο πιανεις συζητηση με αγνωστους. Δεν ξερεις τι μερα ειναι, δεν ξερεις τι ωρα ειναι, και δεν σε νοιαζει. Καπου καπου ριχνεις μια ματια τα εισιτηρια μη χασεις και την επιστροφη.
- Παμε για φαι Σουριν?

Η Σουριν ειναι μια ομορφη παραλια μετα την Λαμση την οποια προτιμανε οι ντοπιοι τα Σαββατοκυριακα. Εχει ξαπλωστρες και ομπρελες, και πολλες επιλογες για φαγητο.
Εμεις ομως δεν θα προτιμουσαμε κανενα εστιατοριο. Αλλωστε απο την αρχη αποφευγαμε καθε τι που απευθυνονταν περισσοτερο σε τουριστες. Προσπαθουσαμε να ειμαστε χυμα, πιο κοντα στους ντοπιους.
Ετσι διαλεξαμε φαγητο απο τα υπαιθρια καροτσακια στον πεζοδρομο, και κατσαμε στα μεγαλα στρογγυλα μαρμαρινα τραπεζια παρεα με αλλους Ταιλανδους. Και πραγματικα το απολαυσαμε. Η tom yam, οι αστακομακαροναδες, το ριζακι με γαριδες, τα φρουτα, και οι χυμοι καρυδας με τριμμενα παγακια ηταν υπεροχα και παμφθηνα! .

- Ωχ! παλι την πατησα @αμοτω
- Τι επαθες παλι?
- Ξεχασα να πω mai pet

Εμενα παντως αλλη ηταν η αγαπημενη μου παραλια. Παραδοξως για πολλους, ηταν η Patong 4 με 6 το απογευμα. Και θα εξηγησω γιατι.

- Και τι εκανες μεχρι τις τεσσερις βρε βαριεστημενε?
- Φραπα, χαΛαρα. Θα σΕ 'λεγα τωρα . Και τις θες να εκανα ρε? Αφου πρωι κοιμομασταν. Αντε σταματα, αντιταξιδιωτικο γραφουμε!

Η Patong απο το πρωι γεμιζε με ροδοκοκκινους ξεροψημενους τουριστες. Απο τις τεσσερις και μετα οι ξαπλωστρες μαζι με τους τουριστες αραιωναν. Τοτε απλωνα την πετσετα μου κατω στην αμμο και απολαμβανα τον οχι και τοσο καυτο ηλιο. Αλλα το καλυτερο ηταν οτι εκεινη την ωρα αρχιζε η παραλια να γεμιζει με ντοπιους. Οι Ταιλανδοι δεν τα πανε καλα με τον ηλιο. Αλλοι βολταρανε πανω κατω στην παραλια, ζευγαρια στρωνανε το χαλακι στην αμμουδια, πιτσιρικια τρεχανε δεξια και αριστερα, και στον πεζοδρομο οικογενιες ολοκληρες αρχιζαν το πικνικ.
Να και ο περιπλανωμενος πωλητης!

- Would you like to buy something mister?
- Mai ao krap

Η παραλια επαιρνε ζωη, χαμογελουσε! Αυτο γουσταρα εγω. Την απλοτητα, το χαβαλε, την δυση του ηλιου. Και φυσικα ποτε δεν εμενα μονος. Καπου κωλουσα, συνηθως μαζι με κοριτσια που πινανε μπιρες και χορευανε ακουγωντας μουσικη απο τα κινητα τους. Ποσο απλη τελικα ειναι η ζωη!

Κατι με χαλουσε ομως στο Πουκετ. Ηταν η τριτη φορα που το επισκεπτομουνα, με αρκετο χρονο διαμονης την καθε φορα, και οπως ηταν φυσικο ειχα μετρο συγκρισης. Δυστηχως δεν ηταν το Πουκετ που ηξερα. Επεσε πολυ χρημα σ' αυτο το μερος, και οπου υπαρχει πολυ χρημα αρχιζουν και χαλανε οι ανθρωποι. Η τουριστικη υπεραναπτυξη εφερε αυξηση στις τιμες, αλλα το χειροτερο ηταν οτι αλιωσε τον αυθεντικο χαρακτηρα των ντοπιων.
Η τεραστια και ανεξελεγκτη ανοικοδομηση ισως γυρισει μπουμερανγκ στο τελος. Ηδη τα ξενοδοχεια ειχαν αρχισει να εχουν προβληματα πληροτητας, ενω τεραστια εμπορικα κεντρα ορθωνονταν επιβλητικα.
Μεχρι και η ποιοτητα των τουριστων ειχε αλλαξει. Πολλα γκρουπ και ζευγαρια βολταραν καθε βραδυ, ενω μΕ εκανε εντυπωση ο μεγαλος αριθμος ματσωμενων υπερηλικων αντρων που ψαχνανε την γυναικεια συντροφια στην νυχτερινη Bangla. Αυτο ειχε και σαν αποτελεσμα να ακριβεινει η "νυχτερινη ζωη". Η νεολαια πιο λιγη απο τις αλλες φορες.
Μπορει να ηταν high season, αλλα δεν ερχομουνα πρωτη φορα τετοια εποχη. Καποιος που ερχοτανε για πρωτη φορα βεβαια, δεν το καταλαβαινε και ξετρελενονταν με ολα αυτα που εβλεπε, αλλα στα δικα μου τα ματια ειχε αρχισει να φαινεται η διαφορα.

- Αν σΕ πω γκαρντασακο τι εγινε χθες στο hollywood!
- Για λεγε

Ειμουνα με τον Στεργιο και την κοπελα που βοηθαει τον Γιωργο καθε βραδυ στο μπαρ. Καποια στιγμη ο Στεργιος γυρναει και με λεει

- Θα με κανεις κατασταση?
- Κατασταση? Ρε συ εδω τα πραγματα ειναι απλα δεν χρειαζοντε προξενια, δεν ειναι Ελλαδα. Σ' αρεσει την πηρες, εφυγες. Τοσα κοριτσια εχει ...
- Αυτη η καμια.
- Αντε καλα . You know my friend like you...μπλα μπλα μπλα...good boy...μπλα μπλα μπλα...ρε κοιτα τι με βαζει να κανω στην Ταιλανδη

Τελικα τα καταφερε ο μπαγασας και γνωρισε τον μεγαλο του ερωτα! Ευτυχως δεν την ειπε για λεφτα γιατι θα ετρωγε καμια μπουνια. Δεν ηταν τετοιο κοριτσι, και τον σεβαστηκε... ο @ωλοφαρδος!
Καπως ετσι αραχτοι και light περνουσαμε τις μερες μας στο Πουκετ. Ανυποψιαστοι για το τι θα επακολουθουσε.

 - Συνεχιζεται -







 

[Thailander]

- Σημερα δεν εχει εξοδο, θα δουμε ΜΠΑΟΚ στη δορυφορικη
- Ποιος ΠΑΟΚ ρε. Bangla πανω απ' ολα!

Ετσι ξεκινησαμε να κατηφοριζουμε με τον Γιωργο προς την Bangla road, το κεντρο της νυχτερινης ζωης του νησιου. Τωρα αφου εχω ζησει Walking Street πως θα μου φαινοταν η Bangla?
Αστο καλυτερα, δεν χωραει συκγριση. Οχι οτι εδω ειναι εκλησσια.
Ο Βασιλης εμεινε κλινηρης στο δωματιο με την "προσωπικη του νοσοκομα" να τον κανει εντριβες και να τον λουζει με κομπρεσες. Πυρετο το πουλακι μου!
Περπαταμε δυο τρεις φορες τον πεζοδρομο πανω κατω ετσι για να περασει η ωρα και να κοψουμε κινιση. Χαζευουμε τα εμπορικα καταστηματα με ολων των ειδων τις μαιμουδες, απο Loui Viton μεχρι rolex. Αντε απο εκει ξεφευγεις, αλλα οι ραφταδες αν σε πιασουν συζητηση ωχ!

- My friend where are you from?
- Greece
- Ka-li-me-ra, Ka-li-spe-ra
- Kαλα κρασα  
- come inside good wear

Ο δρομος γεμισε με χαριτωμενα κοριτσια που πανε σιγα σιγα να πιασουν δουλεια στα μπαρ ενω οι διαφημισταδες μοιραζουν φυλαδια, τα οποια δεν υπαρχουν και καδοι να πεταξεις.

- Μπαινουμε μια βολτα στα σοκακια να παρεις μια πρωτη γευση?
- Και τι περιμενουμε τοση ωρα?

Soi tiger, lion, eric, crocodile, dragon, easy, και το τραβολογημα αρχιζει. Δεν προλαβαινεις να κανεις πεντε βηματα, μπενουν μπροστα σου χαμογελωντας. Σε τραβανε δεξια, σε τραβανε αριστερα, σε σφιγγουν το χερι να μη φυγεις. Πραγματικα ξεχωριστη εμπειρια, αναυδος ο Γιωργος.
Σοκακια γεματα με μπαρ αλλα με το δικο τους χαρακτηρα, με το δικο τους παρουσιαστικο το καθενα. Κανενα σοκακι δεν μοιαζει με τα αλλα. Δεκαδες πανεμορφες Ταιλανδεζες χορευουν πιασμενες απο τα σιδερα καλωντας τους τουριστες για ενα ποτο. Χαιρεσαι να περπατας και να μαζευεις εικονες που θα θυμασε οταν γυρισεις στα πατρια εδαφη.

- Παντως φιλε το tiger και το lion μ' αρεσαν πιο πολυ
- Ναι αλλα στο crocodile μαζευοντε οι περισσοτεροι και βλεπουν το σοου με τα ladyboy
- Παμε Sharky's για μια μπυρα
- Ειχες δικιο, πολλους παππουδες εχει

Τι ηταν να το πει?
Ακριβως διπλα μας καθετε το ωραιοτερο πλασμα στον κοσμο παρεα με εναν 60-65αρη και πινουνε το ποτο τους.
Ηλεκτρικο ρευμα με βαρεσε, ενω ο Γιωργος το 'ριχνε στην τετραλιζα.
Η κοπελα δεν φαινεται να το απολαμβανει ενω ο παππους προσπαθει να την πεισει να τον ακολουθησει.

- Ρε φιλε πως θα γινει να την γλυτωσω?
- Αν ριξεις κανα τριχιλιαρομπατο ισως σε προτιμησει απ' τον παππου που θα σταξει πεντε. Αλλα απ' το ενα χιλιαρικο το δικο σου, θα παει με τα πεντε του παππου που 'χει και λιγοτερες αναγκες
- Μαλιστα. Στην Παταγια "up to you" και 'δω δυχιλιαρα και τριχιλιαρα.

Ετσι και 'γινε. Ξαφνικα σηκωνεται η κοπελα δακρυσμενη, και τρεχει ανεβαινοντας τα σκαλια της tiger πιανοντας το στομαχι της. Σε λιγα λεπτα κατεβαινει ανακουφισμενη και ξανακαθεται στη θεση της. Τελικα την λυση την εδωσε ο papaboy και η κοπελα εφυγε με τον ηλικιωμενο αντρα.

- Να δεις οτι εκανε εμετο πανω
- Γιωργο κοιτα πως την πιανει και προχωρανε. Απ' τον καρπο, οχι απ' το χερι!

Επομενη σταση Tai Pan. Το κλαμπακι του λαου, σταθερη αξια. Ο Αγγλος ιδιοκτητης συνεχιζει να φερνει χορευτριες, ενω τα διαφημιστικα μπλουζακια του μαγαζιου ειναι απο τα ομορφοτερα που εχω δει.
Παμε και διπλα στο Baya beach. Περσι ηταν το must της περιοχης, γεματο καθε μερα. Μικρο club αλλα με ωραιες αναμνησεις. Ιστορια αφησαμε με τον Βασιλη εκει μεσα. Τωρα μαλλον το πηρε η κατω βολτα.
Να και το Rock city με live ροκιες. Εχει πλακα να βλεπεις Ταιλανδους χεβυμεταλαδες να χτυπιουντε.

- Και τωρα νεος, θα παμε στα πιο hot!
- Τι εχει κι' αλλα?

Tiger disco. Απο τις παλιοτερες και γνωστοτερες ντισκο. Ανεβαινεις τα σκαλια και μπαινεις στην ζουγκλα. Χαμος και πανικος! Κατι σαν Loucifer της Παταγια αλλα χωρις live.

- Ποτε θα με πας για body to body ρε?
- Παψε μαρτυριαρη  

Παμε πρωτα Hollywood. Εδω μαζευεται η ελιτ της Patong. Καινουριο, και το μεγαλυτερο club με τον περισσοτερο κοσμο. Εχει δυο χωρους με διαφορετικη μουσικη ο καθενας. Στον μεσα ειναι και τα prive, και συνηθως με ποιο εντυπωσιακα κοριτσια. Στον εξω χωρο παντως ειναι πιο προσιτα. Για ολες τις γυναικες, ντοπιες και τουριστριες, το πρωτο ποτο ειναι δωρεαν. Το τι γινετε καθε μερα δεν περιγραφεται! Ενα μεγαλο παρτι!

- Και σε περιπτωση φωτιας πως θα βγει ολος αυτος ο κοσμος?
- Ελα ντε  

Τωρα για οσους θελουν after υπαρχει και το Safari λιγο εξω απ' την Patong αλλα μιλαμε για πολυ παρακμη.

Καποια στιγμη τα φωτα σβηνουν και η αυλαια πεφτει σκεπαζοντας ολη αυτη τη βιτρινα. Τοτε τι γινετε? Που πανε ολα αυτα τα κοριτσια? Μερικες φορες φιλε μου η πραγματικοτητα ειναι τελειως διαφορετικη αν κοιταξεις πισω απ' την κουρτινα.
Κοπελες στοιβαγμενες τεσσερις και πεντε μαζι σε μικρα ενοικιαζομενα δωματια. Πολλες φορες χωρις κρεβατι αλλα με ενα στρωμα κατω στο πατωμα. Τουαλετες υποτυπωδης με δυο γεματα βαρελια νερο για τις βασικες αναγκες, οπως μπανιο και μπουγαδα. Ωσες περισσοτερες συζουνε τοσο μοιραζεται το νοικι. Οσο περισσοτερο δενοντε αυτοχαρακτηριζοντε αδελφες. Οταν η μια δεν εχει λεφτα, θα πληρωσει η αλλη το φαι και αντιστροφα.
Καποια στιγμη θα ρθει η ωρα να ετοιμαστουνε. Να ειναι ομορφες το βραδυ. Πρεπει να βαφτουν για τον farang, πρεπει να ντυθουν ωραια για τον τουριστα, πρεπει να φορεσουν το ωραιοτερο χαμογελο για μενα, για σενα, και για οσους θα βγουνε τσαρκα. Πρεπει να σε κανουν να αισθανθεις ωραια, να γελασεις, να νιωσεις θεος, και τα καταφερνουν πολυ καλα. Πρεπει να σε εντυπωσιασουν, να σε πεισουν να τις διαλεξεις, να περασουν μαζι σου το βραδυ. Πρεπει να βγαλουν χρηματα, οχι για να αγορασουν αυτοκινητα η χρυσαφικα, αλλα για τις βασικες τους αναγκες. Να στειλουν λεφτα στη μαμα καπου στο Ισαν, να στειλουν στην οικογενεια που προσεχει το μωρο της.
Βεβαια υπαρχουν και οι τυχερες που εχουν κανα δυο χορηγους καψουρηδες καπου στον κοσμο και τις στελνουν λεφτα, και εχουν μια πιο ανετη ζωη.
Παντως ολες εχουν ενα ονειρο. Να παντρεφτουνε εναν farang και να τις παρει απο αυτη τη ζωη που κανουν. Αν δεν καταληξουν αλκοολικες.

- Ωπ! Καλωστες  
- Hello
- Ρε συ με τεσσσερα κρασια ηρθαν, μας κερνανε κιολας  
- Δεν μπορεις να τις καταλαβεις, ξεχνα τη δικια σου λογικη, θα δεις πολλα ακομα  
- May we dance with you?

Νωρις ξυπνησα σημερα αλλα το ονειρο κοιμαται διπλα μου.

- Would you like come with me in the beach?
- Νο, i go my room
- Ok take it
"μεταφραση στα Ελληνικα"
- Γιατι μου δινεις λεφτα?
- Μα αφου ... μαζι μου ... εσυ  
- Εδωσες χθες λεφτα
- Εγω? δεν εδωσα τιποτα  
- Εδωσες στον ζητιανο, εισαι καλος αντρας

Ειναι μερικες φορες που καθεσε ακινητος, κοιτας και δεν λες τιποτα.
Περπατουσα χθες το βραδυ στην Bangla και ειχα κατι ψιλα στην τσεπη μου για τις τουαλετες, που με βαρεναν. Για να τα ξεφορτωθω εσκυψα αυθορμητα και τα δωσα σ' εναν ζητιανο χωρις ποδια, στην ακρη του δρομου. Μετα απο λιγο το ειχα ξεχασει. Τωρα που με ειδε, που με ξαναειδε στο hollywood, ενας Βουδας ξερει.
Τελικα την επεισα και πηρε χρηματα για να ψωνισει κανα ρουχο στο παιδι της σαν δωρο.

- Φιλαρακι ουτε στις ταινιες δεν γινοντε αυτα
- Στην Ταιλανδη ομως γινοντε

 - Συνεχιζεται -

[Thailander]

"Εδω τα πραματα σοβαρευουν"

Σ' αυτο το σημειο οφειλω να προειδοποιησω οσους αναγνωστες, εξακολουθουν να παραμενουν σ' αυτο το ταξιδιωτικο "σαπουνοπερα", να μην περιμενουν περιγραφες με παπατζιδικα τουριστικα και ιστορικα αξιοθεατα. Θα χασουν το χρονο τους και θα απογοητευτουν. Για οσους δεν εχουν καταλαβει ακομα ...

...κι αμα το πραμα εχει "αιμα", σπανε και τα μηχανακια της ακροαματικοτητας!
Διοτι, φιλοι μου ο αναγνωστης θελει "αιμα"! Ουτε πανεμορφα τοπια, ουτε καλλιτεχνικες φωτο!

- Τι εγινε ρε? Τι επαθες?
- Βλεπεις να επαθα τιποτα ρε μ@λ@κα? Ηρεμια, ταξη και ασφαλεια! Αν δεν υπηρχαν αυτα τοτε δεν θα ειμασταν εδω να γραφουμε!
- Αφου εχεις σαλταρει σαν φρικιο της Πλατειας Ναυαρινου
- Μη βιαζεσαι αδελφε! Αλλος τελικα σαλταρισε...Αντε σταματα την παρλα 2.30 τα μεσανυχτα και αφησε με να ολοκληρωσω!

Το λοιπον, Nanai road 2.00 τα μεσανυχτα περιπου, και γυρναμε να δουμε ΜΠΑΟΚ στο δορυφορο. Την μηχανοπομπη την οδηγει ο Γιωργος με το tirak του δευτερο, και 'μενα πολυ πιο πισω. Τελευταια ανοιχτη αριστερη στροφη πριν το ξενοδοχειο. Απο το αντιθετο ρευμα, Βιρμανος τυφλα και με ιλιγγιωδη ταχυτητα. Χανει την στροφη μπαινει στο ρευμα μας και ... μπαααμ!
Ο Γιωργος στην μια ακρη ο αλλος στην αλλη ακρη του δρομου, και τα μηχανακια ξαπλωμενα και τα δυο ακριβως στην μεση των δυο ρευματων. Σταματαμε με το tirak, παω στον Γιωργο για βοηθεια.

- Καλα εισαι χτυπησες?
- Οχι ενταξει, λιγο το δαχτυλο στο ποδι
- Τυχερος εισαι, αλλα ο αλλος ακομα κατω

Ο αλλος οδηγος ειναι ανασκελα εχοντας τις αισθησεις του, απλα φαινεται χτυπημενος και δεν μπορει να σηκωθει. Με πρωτη ματια δεν φαινεται κατι ανυσηχιτικο. Ξαφνικα γυρναει το κεφαλι του και κανει εμετο, βρωμωντας εντονα αλκοολ.
Πλησιαζει και το ασθενοφορο που απ' την πρωτη στιγμη καλεσε το tirak του Γιωργου, ενω κοσμος εχει μαζευτει γυρω μας. Φορτωνουν τον τραυματια στο φορειο και ο Γιωργος τους ρωταει αν ειναι ενταξει το παιδι.

- I don't know but he is drunk

Η αστυνομια που εχει ηδη φτασει κανει τα διαδικαστικα, φορτωνει τα μηχανακια και λεει στην κοπελα του Γιωργου που εκανε τον διερμηνεα να πανε αυριο το πρωι στο αστυνομικο τμημα για καταθεση.
Ετσι παμε στο ξενοδοχειο ηρεμοι αφου αποφυγαμε τα χειροτερα οπως τραυματισμος του Γιωργου, ενω το μηχανακι δεν επαθε μεγαλη ζημια.

- Αρχιζει και ποναει το δαχτυλο και δεν μπορω να το πατησω
- Αυριο πριν την αστυνομια πανε με την Tar στο νοσοκομειο να το δουν

Σηκωθηκα για τριτη φορα νωρις για μπανιο, και ο Βασιλης με περιμενει στη ρεσεψιον.

- Τι εκανε ο Γιωργος?
- Το δαχτυλο καταγμα, και τωρα ειναι στην αστυνομια του ζητησαν να παει και το διαβατηριο. Τον παιρνω τηλ. να μη δωσει διαβατηριο αλλα δεν το σηκωνει

Ειχα ακουσει πολλα για ατυχηματα και φοβομουνα μην τον ζητησουν να πληρωσει, αλλα στην συγκεκριμενη περιπτωση ο Γιωργος δεν ειχε καμια ευθηνη. Τον παιρνω τηλ.

- Ελα, μη δωσεις το διαβατηριο, αν στο ζητησουν δωσε μια φωτοτυπια
- Το κρατησανε μεχρι να βγει το πορισμα
- Σε εξι μερες πετας ρε  

Το διαβατηριο το κρατησανε στην αστυνομια λεγοντας μας να περιμενουμε να βγει το ποιος φταιει. Το tirak του Γιωργου που ηταν ο μοναδικος μαρτυρας δεν το εδιναν και πολυ σημασια. Το προβλημα τους ηταν οτι τα μηχανακια πεσανε ακριβως στη μεση του δρομου, και ντεμεκ και καλα, δεν ηξεραν ποιος μπηκε στο ρευμα του αλλου. Επρεπε να περιμενουν να παρουν καταθεση και απο τον τραυματια. Μαλλον θα εβγαινε συνηπαιτιοτητα.
Μα σουρωμενος ο αλλος, μα αυτος μπηκε... στον κοσμο τους οι μπατσοι.

- Φιλαρακι αρχιζουνε και με ζωνουνε τα φιδια οτι αλλου πανε αυτοι την δουλεια. Βρηκαν ευκαιρια να αρμεξουνε farang
- Τηλεφωνω Koh Chang

Τον καιρο εκεινο κανανε τα μπανια τους μαζι, οι δυο "γαλαξιακοι φορουμιστες". Το παιδι απ' το νησι των ανεμων, και το διακεκριμενο μελος του φορουμ, το μαυρο Μαμπα του δυαδικτιακου μας καταφυγιου, το καμαρι του Ψηλορειτη κτλ., αναλαβανε δραση. Αφου τους ενημερωσαμε για τα καθεκαστα, μεσα στις συμβουλες τους ηταν να τηλεφωνησουμε την Ελληνικη πρεσβεια στην Μπανγκοκ.

- Καλημερα, ειμαστε οι ταδε και μας συνεβει...μπλα μπλα μπλα...
- Βεβαιως το διαβατηριο θα κανουμε ενεργειες να το παρουμε γιατι ειναι παρανομο να το κρατανε, αν δεν το δωσουν θα κανουμε εγγραφη διαμαρτυρια, και αν παλι το κρατανε θα ενημερωσουμε το Υπ. Εξωτερικων στην Ελλαδα να προβει σε διαβημα.
- Και για το ατυχημα?
- Γραψτε σε ενα χαρτι τι συνεβει και στειλτε το με φαξ. Ξερετε υπαρχει ενα νομικο καθεστος για τα ατυχηματα οπως στην Ελλαδα και καποιες διαδικασιες που πρεπει να περιμενεται ... μπλα μπλα μπλα ...
- Μα η αστυνομια δεν φαινετε να πηγενει με τον νομο  

Τεσπα. Ας περιμενουμε μεχρι αυριο να δουμε τι θα γινει.
Το δαχτυλο του Γιωργου στη γαζα, και δεν ξερουμε και σε πιο νοσοκομειο ειναι ο Βιρμανος για να ρωτησουμε πως παει, ισως τον επισκεφτουμε το απογευμα. Την λυση την δινει η Tar βρισκωντας το νοσοκομειο στο Phuket town και το τηλ. του γιατρου.
Ξαφνικα χτυπαει το τηλεφωνο, ειναι απο το γραφειο του αξιωματικου υπηρεσιας του Patong police stasion.

- Hallo!
- Τι σου ειπε?
-  
- Τιιιι? Τι λες τωρα? Οχι ρε @ουστη μου!

 - Συνεχιζεται -

[Thailander]

Απο την αστυνομια μας ενοιμερωναν αυτο που δεν φανταζομασταν οτι θα ακουσουμε. Τωρα τα πραματα μπορει να αλαζαν δραματικα.
Ο Βιρμανος μαλλον πεθαινει! Αυριο θα πρεπει να παμε ξανα στην αστυνομια, και το χειροτερο οτι θα ειναι εκει και η οικογενεια του.
Εκεινες τις στιγμες κοιταζομασταν σοκαρισμενοι και αμιλιτοι προσπαθωντας να σκεφτουμε καποια λυση. Ποσα μπορει να μας ζητουσαν? Πως θα αντιδρουσαν με τον Γιωργο απεναντι τους?

- Ρε συ μπορει να το λενε για να σε ψαρωσουν και να στα παρουν χοντρα. Αφου το παιδι ηταν καλα οταν το βαζανε ασθενοφορο
- Να παρουμε τηλεφωνο στο νοσοκομειο και να μηλισουμε με τον γιατρο, αφου εχουμε και το ονομα του Βιρμανου θα καταλαβουν

Δυστηχως η επιβεβαιωση ηρθε και απο το στομα του γιατρου. Το παλικαρι ειχε χτυπισει στο κεφαλι παθενοντας εσωτερικη αιμοραγια. Στο νοσοκομιο επεσε σε κωμα και μετα απο λιγες ωρες ηταν εγκεφαλικα νεκρο υποστηριζομενο αποκληστικα με ιατρικο μηχανημα.
Θα περιμενανε ακομα 24 ωρες και μετα θα υπογραφαν οι γονεις την αποσυνδεση και θα παραδεινανε το σωμα.

Απο εκεινη τη στιγμη και μετα αρχιζε ενας μαραθωνιος τηλεφωνηματων αναμεσα σε Koh Chang, Πρεσβεια, και οποιονδηποτε γνωστο δικο μας και της Tar που θα μπορουσε να βοηθησει.

- Λες να με παρουν δεμενο χειροποδαρα αυριο?
- Οχι ρε ατυχημα ηταν και δεν φτες. Αλωστε θα μας εκπροσωπισει και η Πρεσβεια, ξερουν αυτοι
- Παρτους τηλεφωνο τωρα

Απο την Ελλαδα ειχε ιδη επικοινωνισει γνωστος με ειδικο τμημα του Υπ. Εξωτερικων, δινοντας μας το τηλεφωνο εκτακτου αναγκης της Πρεσβειας, το οποιο ειχαμε παρει νωριτερα απο την ιδια την Πρεσβεια, και διαβεβαιωνοντας μας οτι ειναι υποχρεωμενοι να εκπροσωπισουν οποιονδηποτε αντιμετωπιζει σοβαρο προβλημα.

- Ναι καλησπερα, ξερετε αλαξαν τα πραματα, ο Βιρμανος πεθανε και τωρα πρεπει ................ και θα θελαμε ..............
- Τωρα οντως ειναι σοβαρο, θα περιμενετε να ενοιμερωσω τον πρεσβη και θα σας τηλεφωνισω

Παραληλα στο ξενοδοχειο του Μπαμπη περιμεναμε εναν Ιταλο φιλο του που ειχε καλη θεση στην τουριστικη αστυνομια του Πουκετ και ισως μπορουσε να βοηθησει.
Το καλο ηταν οτι προθυμοποιηθηκαν αρκετοι ανθρωποι να βοηθησουν, Ελληνες και ντοπιοι, και το κακο οτι ακουγαμε πολλες διαφορετικες γνωμες. Και το τηλεφωνο χτυπαει ειναι απο Πρεσβεια.

- Λοιπον αυριο 10 λεπτα πριν πατε στην αστυνομια θα μας ειδοποιησετε να επικοινονισουμε και να ζητησουμε επισημα να σας παραδωσουν το διαβατηριο
- Καλα μεχρι εδω, αλλα αν εχουμε καποιο προβλημα, μας ζητανε λεφτα κτλ. η κατι σοβαροτερο, καποιος δεν πρεπει να μας εκπροσωπισει?
- Ναι ξερετε εμεις ειμαστε και λιγο μακρια 12 ωρες και καλο θα ηταν να βρησκατε καποιον δικηγορο απο εκει ...μπλα μπλα μπλα... και υπαρχει ενα νομικο καθεστος στην Ταιλανδη για τα ατυχηματα που δεν μπορουμε να παρακαμψουμε κτλ.
- Εγινε, ευχαριστουμε πολυ θα επικοινωνισουμε αυριο  

Τωρα πως το καταλαβα εγω? Κατι σαν "Ελληνας υπηκοος στην Ταιλανδη ψαχνει". Δεν ξερω ομως αν ειμασταν Σουηδοι η Ιταλοι τι αντιμετωπιση θα ειχαμε απο τις αντιστιχες Πρεσβειες, γι' αυτο και δεν μπορω να συγκρινω. Τεσπα, mai pen rai. .
Ηρθε και ο Ιταλος.

Ο τουριστικος αστυνομος ητανε αρκετα καθισυχαστικος λεγοντας μας οτι δεν θα εχετε προβλημα γιατι ο Γιωργος δεν φτεει, και οτι αν ζητησουνε λεφτα να μην δωσουμε, και οποσδηποτε να παρουμε το διαβατηριο. Αν αυτο συνεβαινε με Ταιλανδο η farang θα ειχαμε μεγαλυτερα προβληματα, αλλα με Βιρμανο δεν θα δωσουν πολυ σημασια γιατι δεν τους εχουν ιδιαιτερη υπολιψη. Για το μονο που δεν ηταν σηγουρος, αν θα του μπλοκαραν την εξοδο απο τη χωρα, και αυτο ηταν ενα σημαντικο προβλημα.
Παντως αυριο καλο θα ηταν να ειμαστε στην αστυνομια οσοι περισσοτεροι γινετε.

- Εχω μπερδευτει  
- Παμε για καμια μπιρα Bangla μπας και ξεμπερδευτουμε
- Με τι ορεξη ρε?
- Τρογωντας ανοιγει η ορεξη  

Και βρισκομαστε εξω απο το Patong police stasion περιμενωντας τις συμαχικες δυναμεις! Η οικογενεια του ατυχου νεαρου δεν φενονταν πουθενα. Ξαφνικα μας κανει νοημα ο μπατσος που χειριζονταν την υποθεση και μας περνει κρυφα σε μια γωνια με κατι παγκακια κατω απο μια ομπρελα.

"μεταφραση στα Ελληνικα"

- Δεν μαρεσε που με πηρανε τηλεφωνο απο την Πρεσβεια, εγω ηθελα να βοηθησω αλλα τωρα δεν μπορω να κανω τιποτα. Θα σας δωσω το διαβατηριο αλλα θα μπλοκαριστει η εξοδος απ' τη χωρα μεχρι να γινει το δικαστηριο.
- Μα ποιο δικαστηριο αφου δεν φτεω, ο αλλος επεσε επανω μου
- Ναι αλλα υπαρχει θανατος και αν το πορισμα βγει εναντιον σου κυνδινευεις με ενα χρονο φυλακιση. Η οικογενεια ζηταει 150.000 Bath για να μη προχωρισει το θεμα και να κλησει εδω η υποθεση. Up to you!

Και αλλες τετοιες π@π@ριες. Οχι οτι τον πιστεψαμε, αλλα καταλαβαμε οτι θελανε να κανουνε γερη μπαζα απ' την υποθεση. Το μονο που φοβομασταν ηταν να μη μπορεσει να φυγει ο Γιωργος απο τη χωρα.
Για παν ενδεχομενο ειχαμε και ετοιμο δικηγορο που βρηκε η θεια του Γιωργου απο τον Καναδα. Δικηγορος και αυτη, βρηκε στο ιντερνετ τους καλυτερους του Πουκετ και ειδοποιησε. Φυσικα θα αναλαμβανε και τον μισθο του. Δεν χρειαστηκε ομως.

- Αντε παμε μεσα ηρθανε ολοι
- Η σιζυγος του ιδιοκτητη του Bleu bar τι δουλεια εχει εδω?
- Ηρθε και ο Γιωργος με τη γυναικα του, και αυτη που νοικιασες το μηχανακι!

Μαζευτηκαμε καμμια δεκαρια, Ελληνες και Ταιλανδεζες και μπενουμε στο γραφειο του αξιωματικου. Ενα τρελο παζαρι ειχε ξεκινισει.
Απιστευτη η γυναικα του ιδιοκτητη του bleu bar! Μιλουσε στον μπατσο με τετοιο θρασος που αρχισαμε να φοβομαστε οτι θα τον ορμιξει και θα τον αρχισει στα χαστουκια  . Τον πηρε μονοτερμα και η γλωσσα της πηγενε ροδανι, δεν ξερω τη ελεγε παντως ο τυπος την κοιτουσε με ανοιχτο το στομα μη μπορωντας  να αρθρωσει λεξη!
Μετα απο λιγα λεπτα ο μπατσος αντιπροτηνει 70.000 bath και θα εκλεινε η υποθεση.
Το πνευμα της Ταιλανδης ομως μας θυμιθηκε για ακομη μια φορα! Ενας αστυνομος γνωστος της γυναικας του Γιωργου του Point, κανει νοημα να ανεβουμε επανω στο μεγαλο boss.
Tωρα να βλεπεις δεκα ατομα να μπουκαρουν στο γραφειο του "σαν γαμος αλλα Ελληνικα" προκαλουσε πολυ γελιο . Εξηγησαμε στον μεγαλο τη συμβαινει, αλλα ντεμεκ και αυτος δεν μπορει να κανει τιποτα. Τοτε πεταγετε ξανα η bleu bar και λεει με υφος χιλιων καρδιναλιων οτι η δεχεστε 30.000 η βαλτε τον φυλακη!

- Τι ειπε τωρα αυτη?
- Να δεις στο τελος θα μας χωσουν ολους σε κανα μπουντρουμι και θα ησυχασουμε  

Αφου αναστεναξε κανα δυο φορες ο αρχιμπατσος, στο τελος συμφωνησε. Του σκαμε λοιπον 30 μπατοχιλιαρα και ενα μπουκαλι ουισκι. Το τι χαρα εκανε, αμεσως γιναμε φιλοι .
Ανεβενω και στο μηχανακι να φιγω και ακουω απο εναν εξυπνομπατσο.

- Pai nai?
- Pai noon αντε και @αμι@ου

Απο αστυνομια καθαρισαμε αλλα θα ησυχαζαμε? Αμ δε!
Τωρα απο την οικογενεια των Βιρμανων πως γλιτωνεις? Τι ανθρωποι ειναι? Μηπως ψαξουν για αντεκδικηση? Να ειμαστε ησυχοι η να ανυσυχουμε?
Ολα αυτα τα ερωτηματα στροβηλιζονταν στο μυαλο μας. Ξανα τηλεφωνο Koh Chang στα δυο ανακοντα του φορουμ. Η συμβουλη τους αφου μηλισαν και με ντοπιους, ηταν να μη το ρισκαρει ο Γιωργος να κατσει Πουκετ, και, η να εφευγε Ελλαδα η να πηγεναμε Παταγια ολοι μαζι.
Που να τον πεισουμε ομως τον καψουρη? Δεν αλλαζε γνωμη με τιποτα, θα καθονταν μεχρι τελος με το tirak. Ο ερωτας του πρωταρη.
Βρε! να και ο Κωστας με τη Φανη!

- Τι εγινε παιδια χαθηκατε
- Κατεβεναμε με τα μηχανακια απο τον Big Budda στην Κατα και φαγαμε μια σαβουρντα!
-  

Μικρο το κακο.

- Τι θα κανεις τελικα ρε ερωτοχτηπιμενε?
- Δεν φευγω
- Ετοιμασου τοτε να παμε στην οικογενεια. Δεν θα ειμαστε σαν κυνηγιμενοι

Η αποφαση ειχε λυφθει. Θα περναμε το ρισκο αντιθετα στις συμβουλες και θα επισκεπτομασταν την οικογενεια για να αποθεσουμε και φορο τιμης στον ατυχο νεο. Μαθαμε οτι τον ειχανε σε ενα δημοσιο κιοσκι κοντα στην παραλια, πισω απ' το γηπεδο ποδοσφαιρου της Patong. Εκει βαζανε τους νεκρους και αναλογως την οικονομικη δυνατοτητα της καθε οικογενειας, τους κρατουσαν, και δεν φευγανε μεχρι να τους καψουν.

- Φιλε μου 'χουν κοπει τα ποδια, θα βγουμε ζωντανοι?
- Τωρα ηρθαμε, προχωρα και κανε το σταυρο σου  

Ποσο λαθος σκεφτομασταν με την Ελληνικη μας νοοτροπια!
Στο βαθος εβλεπα το ασπρο φερετρο στολισμενο με λουλουδια και λαμπακια σαν αυτα που βαζουμε στο Χρηστουγενιατικο δεντρο. Στο αλλο μισο του χωρου και απο την απεναντι μερια, ακομα ενα απο διαφορετικη κηδεια.
Και στην μεση οι συγγενεις. Αντρες, γυναικες, παιδια, κατω σε χαλακια, αλλοι απλως να καθοντε ηρεμοι και αλλοι να κοιμουντε.
Μολις καταλαβαν οτι ερχομαστε προς το μερος τους σηκωθηκαν και μας πλησιασαν. Χωρις να ρωτησουν ποιοι ημαστε μας καλωσορησαν και μας βαλανε να κατσουμε μπροστα στο φερετρο κρατωντας στα χερια μας κερακια. Απο πισω μας νεαροι μαλλον φιλοι, και κατι μικρα παιδακια, και διπλα μας δυο γυναικες. Η ατμοσφαιρα, και η ηρεμια που εβλεπες σε αυτους τους ανθρωπους σε προκαλουσε δεος.
Τον λογο πηρανε τα κοριτσια που μας συνοδευαν για να μας συστισουν, και εκει ηταν που περιμενα να ξεσπασει η καταιγιδα! Οχι μονο καταιγιδα δεν ξεσπασε αλλα βλεπαμε σοκαρισμενοι να μας χαμογελανε και να μας φερνουνε φαγητο και αναψηκτηκο για να μας φιλεψουν. Διπλα μου ηταν και το φαγητο του νεκρου μαζι με προσωπικα του αντικιμενα.

"μεταφραση στα Ελληνικα"

- Πως εγινε το ατυχημα?
- Ξερετε ετρεχε και μπηκε στο αντιθετο ...............
- Μην στεναχωριεστε δεν φτετε εσεις, επινε πολυ, παντως σας ευχαρηστουμε για τα χρηματα
- Χρηματα?

Ο αρχιαστυνομικος τελικα ειχε δωσει χρηματα στην οικογενια, δεν μαθαμε ποσα. Ενω μας βγαζανε φωτογραφιες προσπαθουσα να συνιδητοποιησω αυτο που μου σηναιβενε. Πως να μη νιωθεις αγαπη και σεβασμο μετα για αυτους τους τοσο διαφορετικους σε νοοτροπια, και φτωχους ανθρωπους?

Να πουμε ολα καλα? Για μας μπορει, θα συνεχιζαμε τις διακοπες μας.
Γι' αυτον που εφυγε ομως ... 24 ετων και με εγκυο γυναικα.

 - Συνεχιζεται -







 

[Thailander]

Οι μερες τελειωνουν και το αγχος της επιστροφης αρχιζει να γινετε ολοενα και περισσοτερο. Αυτη η αναμονη για την μοιραια μερα ειναι σαν τις τελευταιες στιγμες του ασθενη πριν μπει για εγχειρηση ανοιχτης καρδιας. Αφου ειδα και στο ονειρο μου να περπατω στην παραλια της Θεσσαλονικης, η κατασταση μου ειναι σοβαρη. Ξυπνησα μ' ενα κομπο στο στομαχι σαν να ειδα εφιαλτη, και μονο οταν καταλαβα οτι ειμαι ακομα Πουκετ ησυχασα.
Ασε που θ' αφησουμε και τον Γιωργο πισω, το νεουδι να μας κοροιδευει. Κατι πρεπει να κανουμε λοιπον! Χρονο εχουμε, οικονομικα ειμαστε ψιλοκαλα, βιζες ομως δεν εχουμε και αυτο ειναι προβλημα που πρεπει να λυθει.

- Τι θα γινει κολητε θα την κανουμε για πισω?
- Με τιποτα! Δεν γυρναω, ας το τραβηξουμε οσο παει
- Σιγα μη γυρισουμε  , παμε για αλλαγη εισητιριων  

Σφαιρα για ταξιδιωτικο γραφειο, αλλαγη εισητιριων με το αναλογο κοστος φυσικα, και οσο για την ανανεωση της βιζας?
.....Welcome to Myanmar.....!
Πoυρνο, πουρνο χαραματα ερχετε και μας παιρνει το mini bus, που κλεισαμε με 1600 μπατια. Καινουριο και ευρυχωρο προδιαθετει για ενα ευχαριστο ταξιδι. Απ' οτι μας ειπανε θα πηγαιναμε σ' ενα λιμανακι εν ονοματι Ranong και απο 'κει βαρκαδα μεχρι ενα αλλο λιμανι σε κομωπολη της Βιρμανιας η Μιανμαρ, οπως θελετε πεστε το. Εκει σφραγισμα τα διαβατηρια και ξανα επιστροφη Ταιλανδη. Συναρπαστικο δεν ακουγετε?

- Πω πω! και δεν εχουμε κοιμηθει καθολου
- Και πως να κοιμηθουμε μονοι ρε? Ξεσυνηθησαμε!

Αλλο που δεν θελαμε κι 'εμεις καινουργιες περιπετιες, αρχισαμε να φανταζομαστε Ραμπο στον ποταμο Μεκονγκ και αλλα τετοια.
Αφου καναμε μια γυρα για να μαζεψουμε και τους αλλους συνταξιδιωτες, ξεκιναμε για την μεγαλη βολτα. Περναμε τη γεφυρα και μπαινουμε στην ενδοχωρα. Αρκετα καλοι οι δρομοι, και το καταπρασσινο τοπιο σε ξεκουραζει το ματι.

- Κοιτα φιλε το Καο Λακ, φοβερη φυση και πανεμορφη ακτογραμμη
- Πρεπει να 'χει και καλα ξενοδοχεια, εδω τους ρημαξε το τσουναμι

Περναμε απο μικρα χωριουδακια και καταπρασινα δαση, και πραγματικα με εξιταρει η ιδεα καποια στιγμη ν' αφησω τα τουριστικα θερετρα και να περιπλανηθω στην αγνωστη ενδοχωρα.
Η Ταιλανδη δεν ειναι μονο πολυτελη ξενοδοχεια, παραλιες και nightlife. Αξιζει να χαθω μεσα στην γνησια, την αυθεντικη Ταιλανδη, να γυρισω χωρια και πολεις περα απο τους τουριστικους οδηγους, να γνωρισω ανθρωπους που δεν εχουν επιρεαστει απο την τουριστικη αναπτυξη. Ανθρωπους απλους και αφθαρτους, να γευματισω μαζι τους, να συζητησω μαζι τους, να τους κανω να με συμπαθησουν και να με εμπιστευτουν. Να καταλαβω το πνευμα τους, να ζησω την καθημερινοτητα τους.
Να κοιμηθω οπου βρω, οπου με βγαλει ο δρομος. Να κανω βαρκαδες στον Μεκονγκ, να βρεθω σε αγνωστα χωρια, να ταιζω ελεφαντακια, να μεινω σε ξυλινα σπιτακια πανω απ' το ποταμι, να με φανε τα κουνουπια!
Συνορα με Βιρμανια, Ισαν, Ουντον Τανι, Κον Καεν, Τρατ κτλ. αυτη η χωρα εχει τοσα ωραια μερη που περιμενουν να τ' ανακαλυψουμε. Και για τους λατρεις των νησιων υπαρχουν παμπολα ησυχα νησακια και θαλασσια παρκα.

- Ξυπνα σταση για μασα
- Ρε μου χαλασες τ' ονειρο

Μπαινουμε στα seven eleven για να ψωνισουμε, στη μεση του πουθενα. Καθως ο Βασιλης κανει τις αγορες, καθομαι και παρατηρω τις δυο χωριατοπουλες υπαλληλους πισω απο το ταμειο. Παρατηρω τα ματια τους και το βλεμα τους, και τον τροπο που μας κοιτανε. Η μια διπλα στην αλλη ακινητες με βλεμα απλανες, αγνο και απονηρευτο, με χειλη που δεν καταλαβενες αν χαμογελανε η οχι, ακομα και οταν τις καρφωσα δεν αλαξαν υφος.
Μετα απο τοσους μηνες ακομα θυμαμαι τα προσωπα τους, οπως και αλλες τοσες απλες στιγμες που σε μενουν στο μυαλο.

- Φιλε το επομενο ταξιδι θα ειναι Ισαν να παντρευτουμε
- Συμφωνω, θα τις παρουμε απο αντιπροσωπεια  
- Ρε πως τρεχει ο οδηγος ετσι? Κωλοπεταδιν μας παει  

Ranong. Η πολη δεν σε κανει ιδιαιτερη αισθηση, μεχρι να φτασεις στο λιμανι. Εκει οι εικονες που μαζευεις ειναι σοκαριστικες. Ξαφνικα μπαινεις σε αλλη εποχη, γυρνας πισω στο χρονο. Εντονη μυρωδια απο ψαρια σε σπαει τη μυτη, ενω ξυλινα σαπιοκαικα πηγαινοερχοντε στο βρωμικο θαλασσιο καναλι. Στην ακρη βαρκακια που τα κουμανταρουν σκληραγωγημενοι πιτσιρικαδες, και καπου εκει και ο ελεγχος διαβατηριων.

- Γιατι δεν ανοιγει το τζαμακι να ελεγξει τα διαβατηρια?
- Ε ψιτ! μιστερ passport
- Ρε κογκολεζε θ' ανοιξεις το τζαμι?
- Για πετα το τσιγαρο  

Και ξαφνικα ανοιγει το τζαμι. Πεσαμε σε φανατικο αντικαπνιστη και μας εκανε σπασιμο οσο ο Βασιλης κρατουσε το τσιγαρο.
Στο βαθος περιμενε η βαρκα μας, αλλα...

- Πως θα ανεβουμε ρε, μακρυα ειναι

Για να φτασουμε περασαμε πανω απο καμια δεκαρια βαρκες κανοντας ισσοροπια. Ενα στραβοπατημα και θα ηθελες ειδικη απολυμανση απο τα βρωμονερα. Το τι τραβηξε μια χοντρη μεχρι να την ανεβασουν δεν περιγραφετε. Δυο Ταιλανδοι την βαστουσαν!
Περναμε το πλωτο συνοριακο φυλακιο, καθως ο Βασιλης βιντεοσκοπει τους τεραστιους Βουδες.

- Mister, pills, spirits?
- Tι 'ναι αυτα που πουλανε?
- Viagra, παρτα θα' σου χρειαστουν  

Παταμε το ποδι μας Μιανμαρ! Ποτε δεν φανταζομουν οτι καποτε θα βρισκομουν σ' αυτο το μερος. Δεν προλαβαινουμε να κανουμε δυο βηματα και πολιορκια απο πιτσιρικια.
Παλια κτιρια, φτωχια παντου, και μερικα εστιατορια φαινοντε στο βαθος. Οι Βιρμανοι προσπαθουν να διατηρισουν το λιμανακι οσο μπορουν σε καλη κατασταση σαν βιτρινα για τους τουριστες.

- Mr. where are you from? panatinaikos, olypiakos, zagorakis. Give me 20 bath i hungry, you buy pills, drugs?
- Αν δεν πεις ΜΠΑΟΚ δεν περνεις φραγκο

Αγωνας για επιβιωση σε μια παμφτωχη και απολυτα στρατοκρατουμενη χωρα. Σφραγισμα ξανα τα διαβατηρια απο τους ευγενεστατους αλλα καραχυμα αστυνομικους, και κατευθειαν πισω Ταιλανδη.
Σαλταρισμα στο mini bus, και το πουλμαν των τρελων ξεκινισε για επιστροφη στη βαση. Ο οδηγος να νομιζει οτι βρισκεται σε φορμουλα 1, ο Ρωσος συνεπιβατης να μας πρηζει μιλωντας πεντε ωρες στο κινητο ακριβως πισω απ' τον Βασιλη που βρισκονταν στα προθυρα νευρικης κρισης, και 'μενα να θελω επειγοντως τουαλετα μετα απο τον καφε που ρουφηξα.

- E, driver stop i go in the trees for toilet
- No i can not police! 15 minute petrol station
- Καλα, σε 15 λεπτα αν σε κανω τ' αμαξι πισινα εγω θα φταιω  

Να που μαθαμε και κατι καινουργιο! Στην Ταιλανδη αν σε πιασουν να κανεις την αναγκη σου σε υπαιθριο χωρο, πληρωνεις προστιμο. Τα νεφρα μου πονεσαν μεχρι να φτασουμε στο βενζιναδικο.

Ομως η επιχειρηση Μιανμαρ εχει φτασει στο τελος της. Εχουμε βιζα για αλλες 15 μερες και δεν γυριζουμε Ελλαδα  . Πισω δεν γυριζουμε, αλλα στο μυαλο μας σφηνωθηκε μια ιδεα, τωρα που εχουμε περισσοτερο χρονο.
...ΠΑΤΑΓΙΑ ξαναρχομαστε!!!...

 - Συνεχιζεται -

[Thailander]

Ηταν πρωι Φλεβαρη κοντα στη ροδαυγη, ...οχι ψεματα, γυρω στο μεσημερακι ηταν... και να σου κατεβαινει ο Bill σαν το βρεγμενο το γατι!

- Τι εγινε ρε τι επαθες και κρεμασες μουτρα ισα με το πατωμα?
- Ασε που να στα λεω φιλε. Χαλασαν τα υδραυλικα, σταζει η βρυση
- Ε, πες το στη ρεσεψιον να τα διορθωσουν
- Οχι αυτα τα υδραυλικα, τ' αλλα
- Καλα ρε, μονο για την οξεια Ταιλανδητιδα δεν υπαρχουν προφυλαξεις, για ολα τ' αλλα
- Μα τηρω ολους τους κανονες ασφαλειας, δεν ξερω τι εγινε
- Αντε παμε νοσοκομειο

Περιποιημενο και πεντακαθαρο το Patong hospital. Δινουμε στοιχεια στη ρεσεψιον, τον μετρανε βαρος και υψος , περνουμε την καρτα ασθενους και αραζουμε στα καρεκλακια περιμενωντας τη σειρα μας. Φυσικα μας πιασανε συζητηση και καμια δεκαρια περιεργοι γυρω μας, αλλωστε Ταιλανδη ειμαστε!
Ακουγετε το ονομα απο το μικροφωνο και μπενουμε στον doctor, ...οχι τον tilac... αλλα τον παθολογο .

- Και γιατι μπηκατε και οι δυο?
- Ο ενας ειχε το προβλημα , εγω εκανα τον μεταφραστη

Εμπειρος ο γιατρος απο τετοιες περιπτωσεις, καταλαβε αμεσως το προβλημα και εδωσε την καταλληλη αντιβιωση για την θεραπεια.

- Doctor i will die?
- Nooo! but no swimming one week
- Spirits?
- No spirits until you finish treatment
- Doctor, sex? "εγω ο εξυπνακιας"
- Νοοο sex one week!!!
- Πλακα μΕ κανεις

Κατω ξερος ο Βασιλης! Παντος πηρε την πρωτη "σφραγηδα" Ταιλανδης. Τις αλλες δυο τις ξερετε? Δεν μπορω να τις πω γιατι θα με πηροβολησουν οι εργατοπατερες του φορουμ . Να 'ναι καλα ο γιατρος που μου 'δωσε τροφη για μια απιστευτη εβδομαδιαια καζουρα .
Αψογη η εξυπηρετηση για κρατικο νοσοκομειο!
Η τυχη μας συνεχιστηκε και στο ξενοδοχειο.

- Τι εγινε παλλη?
- Χθες δεν ειπαμε το παιδι στη ρεσεψιον να μην αφηνει καμια ποπελα να αναιβενει στα δωματια χωρις να τη συνοδευουμε, και να μας ηδοποιει πρωτα?
- Ναι, και τι εκανε?
- Δεν ξερω τι καταλαβε, αλλα χθες που ηρθαν τα tirak, τις ειπε οτι του δωσαμε εντολη να μην τις αφηνει να αναιβενουν πανω μονες, γιατι μπορει να εχουμε αλλες και να δημιουργηθει προβλημα
- Ο ΜΠΟΥΦΟΟΟΟΟΣ!!!

Περασε σχεδον ενας μηνας στο Πουκετ. Εχουμε χορτασει μπανια και χαλαρωση, αλλα οι εξελιξεις στη νυχτερινη ζωη του νησιου αρχιζουν και εκνευριζουν πολλους, μαζι και εμας.
Απο την μια ενα σφαξιμο μεταξυ δυο τουριστων στην Tai Pan, απο την αλλη η αλλαγη του αστυνομικου διοικητη της περιοχης, και ολα τα μπαρ και κλαμπ αρχιζουν και κλεινουν 2 η ωρα στην κορυφωση της high season. Κλαμα κι' οδυρμος απο τα ελευθερας βοσκης θηλεα της Bangla!
Οχι τωρα θα σταματισει το μετρο, οχι μετα θα σταματισει, και οι μερες περνουσαν με το ιδιο ωραριο. Μετα τις 2, σινγκες απο τα seven eleven και αραγμα στα παγκακια της παραλιας μπροστα στο κιοσκι της police.

- Ρε φιλε παρατηρησες κατι? Στη Σαλονικη θα βγαιναμε θα καθομασταν σ' ενα σταντ σαν τ' αγγουρια, θα πιναμε καμια μπομπα των 12 ευρω, και θα χερομασταν βλεποντας κανα καφτο μινι η μπουτι να περναει απο μπροστα μας. Και μετα θα πηγαιναμε για υπνο νομιζωντας οτι διασκεδασαμε
- Εδω κολλητε κοιτα? Ολα κλειστα και δεν μας πολυνοιαζει! Δεν αγχονωμαστε για γυναικεια συντροφια, αυτη την εχουμε δεδομενη οποτε θελουμε, δεν μας απασχολει!
- Απιστευτο!  Πινουμε τωρα την μπυρα στα παγκακια και απολαμβανουμε την ιδια την μπυρα. Ειμαστε χαρουμενοι με τον αερακι που μας δροσιζει και το απολαμβανουμε. Τρωμε τα σουβλακια απο το καροτσακι μπροστα μας και γουσταρουμε!
- Εχεις δικιο ρε μπαγασα , χαμογελαμε χωρις να υπαρχει λογος, απολαμβανουμε την καθε στιγμη! Περναμε καλα ! Ακομα και οταν χανουμε στο παιχνιδι με τα καρφια
- Δεν μας νοιαζει αν εμεις εχουμε Golf και ο γειτωνας BMW! Καθησαμε μονοι μας στο παγκακι και σε λιγα λεπτα γιναμε μια μεγαλη παρεα που κανει χαβαλε. Δεν υπαρχουν εδω αγνωστοι, δεν υπαρχει αγχος και μοιζερια για ασυμαντα πραγματα
- Ειναι η ψυχολογια, ειναι οι ανθρωποι, ειναι αυτες οι μικρες λεπτομεριες που κανουν τη διαφορα .....θεε μου! τι χωρα ειναι αυτη?..... Πως θα γυρισουμε πισω?

Η αποφαση ομως παρθηκε. Θα αφηναμε πισω μας το Πουκετ και θα γυρνουσαμε Παταγια για τις τελευταιες μερες του ταξιδιου. Μας λειψανε οι εντονοι ρυθμοι. Ασε που εχουμε παρεα εκει να μας περιμενει. Ποτε δεν κλεινουμε πορτες, οπου παμε κραταμε επαφες ...να 'ναι καλα το msn...

Γεια σου και παλη Παταγια!!! Την συμπαθησα αυτη την πολη . Σαν να μη περασε μια μερα!
Ξενοδοχειο στο soi Diana, ...ευτυχως που ειδα το πανο κρεμασμενο απ' εξω με την προσφορα, αλλιως σιγα μη μας το λεγανε...

- Σιγουρα ειναι αυτα τα δωματια? Εμεις πληρωσαμε αυτα με τη μπουμπουνιερα πανω απ' το κρεβατι
- Παω κατω να τους το πω
- We pay superior, this room is simple
- Oh, sorry i make mistake "ντεμεκ και καλα"

Τις υπολοιπες μερες θα τις ζησουμε οικογενιακα, μπας και μας φυγει η ρετσινια των butterfly .
Τακτοποιηση, νοικιασμα μηχανακια και ...βουυυυυρ!... για καφε στα starbucks.

- Παρκαρε εδω στο χρωματιστο κρασπεδο που εχει και αλλα

Μετα απο καμια ωρα απολαυσης παγωμενου καφε, ωρα για νυχτερινη εξορμιση μεχρι πρωιας! Κοιτα ρε που απο Πουκετιανοι θα γινουμε Παταγιανοι!

- ???Πουνε τα μηχανακια, εδω δεν τα παρκαραμε η κανω λαθος?
- Οχι εδω ηταν. Ωχ! Παω να ρωτεισω τους mototaxi
- Colors lines no parking. Police bring them
- You know the Ποντιοι?

Ειπαμε, παραγνωριστηκαμε με τους μπατσους και μας θυμουντε συχνα! Αντε τωρα να πας ξανα στην police, να πληρωσεις το προστημο, να μαθεις σε πια μαντρα τα πηγανε, και να πας να τα παρεις. Ταλεπορια σκετη .

- Παμε ρε γκαρνταση να αγορασουμε και δυο αρκουδους για τα κοριτσια
- Γιατι τους χρωσταμε?
- Του Αγιου Βαλεντινου σημερα

 - Συνεχιζεται -  

[Thailander]

Εδω ομως σταματω!
Μια "αλητικη περιπλανιση" που σεβεται τον χαρακτηρα της, δεν γινεται να συνεχισει περιγραφοντας τουριστικα αξιοθεατα!
Υπαρχουν πιο αρμοδια ταξιδιωτικα για να σας περιγραψουν ολες αυτες τις μαγικες εικονες που ειδαμε σε αυτη τη χωρα μαζι με τον Βασιλη και τον Γιωργο.

Τα "εχω ακουσει" πολλες φορες για τις φευγατες επιλογες μου σε διαφορες φασεις της ζωης μου. Ετσι θα προσπαθησω με το "κλησημο" του ΚΑΓΚΟΥΡΟΑΝΤΙΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΟΥ να αναλυσω καποια πραγματα, οχι για αυτους που ξερουν, αλλα για οσους δεν ξερουν και δεν τολμανε!
Η ταξιδιωτικη κοινωνια πασχει σε μεγαλο βαθμο απο μια ανιατη σοβαροφανεια. Μια σοβαροφανεια που ισουτε με ιμημαθεια και υπερβολη! Διαβαζει καποιος με ακρατο ενθουσιασμο καποιο "ταξιδιωτικο", και κανει σχολια ανατριχιαζοντας απο συγκινηση, νιωθωντας εκστασιασμενος!
Κι εκει που περιμενες να ετοιμασει την αλλη μερα τις βαλιτσες του, να αγορασει εισητιρια και να δραπετευσει στο ονειρο, παραγγελνει πιτσα, γεμιζει το μπολ με τα πατατακια, και πεταει και ενα ταξιδιωτικο dvd απολαμβανοντας, γλυφοντας και τα δαχτυλα του!
Ετσι που λετε παιδες! Και σου 'ρχεται την αλλη μερα σαν κλαψο@ουνι, για να σου πει για τα καινουργια ζαντολαστιχα που αγορασε με 70 ατοκες δοσεις! Και μετα σου ξαναλεει "@αμω τα φραγγα μου, που φραγγα για κανα ταξιδακι?" Και δωστου μετα υπερβολικα σχολια θεοποιησης μιας απλης βολτας σε "ανασφαλεις τριτοκοσμικες χωρες", παρακαλωντας τους ταξιδευοντες, να του επιτρεψουν να γευτει λιγη ανταποκριση για να μπορει να ονειρευετε ταξιδια!

- Μη τα λες ετσι! Θα κανεις οχτρους!
- Για 10 πραγματακια που θα πω ας κανω και 100 οχτρους!

Οπως ειπε και καποιος φιλοσοφος  ...Δεν με φοβιζει η εκδικιση των αγελαστων... Με ενδιαφερουν οι λιγοι που συμφωνουμε και εχουμε ενα κοινο ονειρο! Αλλωστε Αντιταξιδιωτικο γραψαμε, δεν παρουσιασαμε συνταγη του Μαμαλακη!

Εχω παρει μερος σε παρα πολλες "επιστημονικες συζιτησεις" περι ταξιδιων στη δουλεια μου και σε καφετεριες.
Βαρεθηκα να συζητω με τον καθε ειδηκο ταξιδιωτικης μπουρδολογιας. Βαρεθηκα να αμυνομαι στους εκτοξευτες κινδυνολογιας "τρελλος εισαι? Θα σε σφαξουν, που θ' αφησεις τους δικους σου".
Κουραστηκα να δινω συμβουλες και να βοηθαω να σχεδιασουν ταξιδια ατομα που γνωριζουν πολυ καλα οτι στο τελος δεν θα τα πραγματοποιησουν.
Βαρεθηκα να κανω παρεα με συνομηλικους που επιδιδονται αποκλειστικα σε μασοχαψες.
Γι' αυτο ακριβως μπηκα στο φορουμ, για να γνωρισω αποφασηστικους ταξιδευτες που ηθελαν πραγματικα να ταξιδεψουν, ασχετα αν πολλες φορες οι δυσκολιες και διαφορα απροοπτα της ζωης δεν μας κανουν το χατιρι. Ολοι οσοι θελουν πραγματικα να ζησουν το ονειρο πρεπει να ειναι αποφασισμενοι να κανουν και καποιες θυσιες, και να αντιμετωπιζουν θετικα τα διαφορα απροοπτα.
Οσοι ψαχνουν την τελεια παρεα η τα πολλα λεφτα η τον πολυ χρονο, θελουν απλα να εχουν αλλοθι για να μην το κανουν. Αυτο που θα μετρησει στο τελος ειναι η προσωπικη μαχη που θα κερδισει ο καθενας για να πραγματοποιησει το ταξιδι, και δεν θα χαμπαριασει απο χιλιομετρα, καιρους, λεφτα!

Στην παρεα ημασταν 3 "κοπριτες", Κωστας, Βασιλης, Γιωργος. Περασαμε πολυ καλα, αλλα δεν μπορω να πλεξω το εγκωμιο κανενος γιατι δεν θα αρμοζει στο αντιταξιδιωτικο.
Ισως καποτε οι σακοι μας φθαρουν και χαλασουν. Ποτε ομως δεν θα φθαρουν οι αναμνισεις απο αυτο το ταξιδι. Δεν θα φθαρει και δεν θα ξεκολισει ποτε η περιπετεια απο την καρδια μας.
Απλα πηραμε τους σακους και ταξιδεψαμε. Χορτασαμε εικονες και στιγμες, μηναμε οπου βρηκαμε χωρις να κλεισουμε τιποτα, βρεθηκαμε σε αλλα τοπια με αλλους ανθρωπους, σε διαφορετικες κουλτουρες, μουσικες, γευσεις.

Πινοντας το φραπογαλο μου σκεφτομαι ποσο αυθορμητα ξεκινισε αυτο το ταξιδι. Μια ιδεα ηταν και την αρπαξαμε απ' τα μαλλια. Χασαμε και καμια 4-5 κιλα απο τα ξενυχτια, αλλα χωρις να το αισθανομαστε παρασυρομενοι απο την αυρα της χωρας. Ποτε δεν φανταζομασταν οτι θα γυρνουσαμε πισω, και μια χωρα θα μας εκανε να κοιταμε τη ζωη με αλλο ματι.
Μεσα στην μαζικη παραγωγη της δηθεν ποιοτικης δυτικης ζωης, αυτη η νοσταλγια της αυθορμιτης περιπετιας, της γλυκιας ταλαιπωριας και της λοξης ματιας στην δηθεν σοβαροτητα της ζωης, πιθανον να μας φανταζει τωρα γραφικη!

Θα το ξαναπω για αλλη μια φορα γι' αυτους που δεν τολμουν. ΤΑΞΙΔΕΨΤΕ! Βγητε απ' τη μιζερια, βελτιωστε τη ζωη σας, και μην αποδεχεστε στωικα την κατασταση, ανημποροι να παρετε μια αποφαση. Σταματηστε να παρατηρειτε αυτους που ταξιδευουν, και να ακουτε τις ιστοριες τους με ανοιχτο το στομα.
Η αδρανεια φαινεται ευκολοτερη ως λυση, αλλα ειναι περισσοτερο επωδυνη, αφου καταδικαζει τους εαυτους μας σε μια βαρετη ζωη. Η μοναξια και η μιζερια εχουν πονο, που θα συνεχισει καποιος να βιωνει οσο παραμενει αδρανης.

Τωρα θα μΕ πεις
- Και που τα βρισκεις ρε φιλε κατι τετοια τριτοκοσμικα μερη με υπαναπτυκτους κιτρινιαριδες? Δεν φοβασε?
- Ισα ρε μαγκα! Για βγες και οδηγα λιγο μια βολτα στη γειτονια σου, και θα καταλαβεις τη σημαινει εκτοξευση ροχαλας και μουτζας απο δηθεν μπουρδοσκ@τομαγκες πολιτισμενους! Και πουσε, προσεχε γιατι αυτοι δαγκωνουν χειροτερα απο πιτμπουλ!

Σκεπτομενος τα οσα εζεισα στο ταξιδι μου, αισθανομαι οτι κατεχω τον πιο πολυτιμο θυσαυρο του κοσμου.
Τις εμπειριες απο τα ταξιδια!

 .....ΔΕΝ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.....

[Oytopikos]

Ευχαριστούμε πολύ 

Το θέμα κλειδώνει , τα σχόλια σας εδώ --->

http://www.thai.gr/forum/index.php/topic,3444.0.html