Σχετικά με τους αστεγους της πολης.Το χα γράψει το 2009 αλλα δεν άλλαξαν και πολλά απο τότε οπότε το ποστάρω .
Γράφοντας για τους άστεγους της Μπανγκόκ δεν ξέρω απο που ν αρχίσω και που να τελειώσω. Τα ερωτήματα γύρω απο ενα τέτοιο θέμα είναι τόσα πολλά που χρειάζεται διψήφιος αριθμός σελίδων για ν απαντηθούν και να αναλυθούν σοβαρά.
Με τα λίγα λοιπόν που ξέρω θα προσπαθήσω να απαντήσω στα γρήγορα σε μερικά απο αυτά...κι απο κει και πέρα ο καθένας μπορεί να ψαξει σε μεγαλύτερο βάθος τα σημεία που τον ενδιαφέρουν.
Αρχίζω λοιπόν:
1.ποσοι είναι οι άστεγοι στη Μπανγκόκ;
Εδω ο καθένας λέει το μακρύ του και το κοντό του.. Κυβερνητικοί εκπρόσωποι, μη κυβερνητικές οργανώσεις, μελετητές, κάνουνε διαφορετικές εκτιμήσεις και δίνουν νούμερα που ξεκινάνε απο μόλις 1500 άτομα και φτάνουν στα 5000.
Οπως και ναναι τηρουμένων των αναλογιών το νουμερο δεν είναι και τόσο μεγάλο για μια μητρόπολη δέκα εκατομμυρίων κατοίκων.
Κάθε φορά που ενας τυφώνας σαρώνει κάποιες επαρχίες των Φιλιππίνων , ή ενας σεισμός γκρεμίζει ολόκληρες πόλεις στην Ινδονησία εκατοντάδες χιλιάδες άστεγοι έχοντας χάσει όλη τους την περιουσία συνωστίζονται στη Μανίλα ή τη Τζακάρτα. Απο την άλλη στις μεγαλουπόλεις του δυτικού κόσμου οι οικογενειακοί δεσμοί είναι πλέον τόσο υπο διάλυση , η ζωή τόσο ακριβή και η πιθανότητα να βρεθείς ξαφνικά χωρίς δουλειά τόσο μεγάλη που οι δρόμοι αρχίζουν και γεμίζουν απο ανθρώπους που δεν μπορούν πλέον να προσφέρουν στέγη στον εαυτό τους.
Υποτίθεται πως όλα αυτά δεν ισχύουν για την Μπανγκόκ...Οι φυσικές καταστροφές στην Ταιλάνδη είναι σπάνιες, το να νοικιάσεις ενα δωματιο κοστίζει πολύ λίγο, οι οικογενεικοί δεσμοί είναι ισχυροί. Δύσκολα λοιπόν να μείνει κάποιος άστεγος εδώ. Aυτά καταλαβαίνει κανείς διαβάζοντας τα στοιχεία που είναι διαθέσιμα και τισ διάφορες αναλύσεις ειδικών.
Αν με ρωτήσετε παντως , η εντύπωση που έχω ζώντας κάθε μέρα στην πόλη είναι κάπως διαφορετική. Οι άστεγοι δεν μου φαίνονται και λίγοι, ενω με το μάτι δεν καταλαβαίνω πως π.χ. η Αθήνα δίνεται απο μερικούς πως έχει 20000 αστέγους ενω η Μπανγκόκ μόνο 5!
2. Ποιές είναι οι ηλικίες και το φύλο των αστέγων;
Η συντριπτική πλειοψηφεία είναι άντρες απο 35 και πάνω αλλα δεν λειπουν οι γυναίκες και τα παιδια. Αστεγος μου λεγε πως οι γυναίκες άστεγοι είναι παντα μεγάλης ηλικίας και πως αν για κάποιο λόγο εμφανιστεί κάποια που είναι κάτω απο 50 χρονών ποτέ δεν μένει για πολύ καιρό στο δρόμο, πάντα βρίσκεται κάποιος να τη σπιτώσει.
3.Για ποιούς λόγους αυτοί οι άνθρωποι καταλήγουν χωρίς στέγη;
Για πολλούς και διάφορους. .Κάποιοι ήρθαν απ την επαρχία και απέτυχαν να βρουν δουλειά στη Μπανγκόκ , μην έχοντας όμως και κάτι να τους περιμένει πίσω στο χωριό απ όπου ξεκίνησαν. Κάποιοι έχουν σοβαρά διανοητικά, ψυχολογικά προβλήματα, ενώ αλλοι είναι έφυγαν απ τα σπίτια τους για να γλυτώσουν απο βίαιους συγγενείς.. Πολλοί δεν είναι καλοδεχούμενοι πλέον απ τις οικογενειές τους και συνολικά την κοινωνία είτε γιατί είναι αρρωστοι ( γνωστός μου σε προχωρημένο σταδιο φυματιώσης πετάχτηκε στο δρόμο απ την οικογένεια του αδερφού του γιατι φοβόνταν μη τους κολλήσει), είτε γιατί διέπραξαν σοβαρές παρανομίες και μόλις βγήκαν απο τη φυλακή. Μεγάλο ποσοστό επίσης είναι αλκοολικοί , αν και είναι δυσκολο να μαντέψεις αν αυτός ήταν 'ενας απο τους λόγους που τους οδήγησαν στο δρόμο ή άρχισαν να πίνουν πολύ αργότερα όταν ήδη ήταν άστεγοι .
4. Τί γνώμη έχει ο μέσος κάτοικος της Μπανγκόκ για τους αστέγους της πόλης;
Παρότι συχνά δεν είναι εύκολο να ξεχωρίσει κανείς τους αστέγους απο τους απλούς ζητιάνους ή τους μεθυσμένους που απλά ξεράθηκαν στη μέση του δρόμου και θα επιστρέψουν αργοτερα σπίτι τους, και τους βάζει όλους στο ίδιο τσουβάλι , γενικώς πιστέυεται οτι οι περισσοτεροι απ αυτούς δεν είναι ταιλανδοί αλλα έχουν έρθει απο φτωχές γειτονικές χώρες παράνομα, οτι καποιοι απ αυτούς ανήκουν σε καλά οργανωμένες μαφίες και βγάζουν πολλά λεφτά εκμεταλλευόμενοι παιδιά ή παριστάνοντας τους φτωχούς , οτι ακόμα κι αν όντως βρίσκονται σ αυτη την άσχημη κατάσταση μάλλον το αξίζουν και καλά να πάθουν! Σύμφωνα με τις βουδιστικές παρλαπίπες τιμωρούνται σ αυτη τη ζωή δικάίως , για τις αμαρτίες που εχουν διαπράξει σε προηγούμενες. Με λίγα λόγια δεν υπάρχει και ιδιαιτερη συμπόνοια απο την πλευρά των περισσότερο ευνοημένων κι αυτές οι φοβικές απόψεις είναι πολύ διαδεδομένες.
5. Σε ποιές περιοχές συναντάει κανείς μεγάλα νούμερα αστέγων;
Απ οτι έχω δει κυρίως στην περιοχή γύρω απ το σανάμ λούανγκ, τον σιδηροδρομικό σταθμό της Χουα Λαμπόνγκ, κοντά σε πάρκα όπως το Λουμπίνι ή το Τσατσουτσάκ , κοντά σε σταθμούς λεωφορείων οπως το Μοτσίτ.
6. Που κοιμούνται;
Σε παγκάκια, σε πάρκα ή μικρές νησιδες πράσινου , κάτω απο γέφυρες και highways,σε βάσεις διαφόρων μνημείων, στα πεζούλια έξω απο κλειστά καταστήματα, σε στάσεις λεωφορείων, όπου βρούνε. Συνήθως απλώνουν ότι εχουν, καποιο κιλίμι, εφημερίδες, χαρτόνια, νάιλον και κοιμούνται απο πανω για να μετριάσουν την υγρασία. Κατα διαστήματα κάνει πολύ κρύο στη Μπανγκόκ τα βράδυα, ειδικά αν κοιμάσαι κατάχαμα.
7.Που βρίσκουν φαγητό;
Αγοράζουν μόνοι τους με λίγα χρήματα που μαζεύουν απο δω κι απο κει , μερικές φορές τους διανέμεται φαγητό απο διάφορες φιλικά προσκείμενες σ αυτούς οργανώσεις. αλλα κυρίως πηγαίνουν και ζητάνε φαι απο τα διάφορα μοναστήρια.
8.Πως βρίσκουν λεφτά;
Συνήθως ζητιανεύουν , αλλα επίσης μαζευουν σκουπίδια σε τεράστιους σωρούς και τα πηγαίνουν σε κέντρα ανακύκλωσης. Πληρώνονται 8-10 μπάτ το κιλό για πλαστικά και αλουμινένια τενεκεδάκια που μαζευουν κατι που τους εξασφαλίζει 50-100 μπατ την ημέρα σε περίπτωση που προσπαθήσουν πολυ και σκληρά. Εννοείται πως η πορνεία είναι κι αυτή ενα μέσο για να βγάζουν λεφτά σε περίπτωση που είναι καλοστεκούμενες γυναίκες ή-όπως λέγεται, αν και ποτέ δεν είδα παρόμοια περίπτωση-παιδιά. Επίσης μερικοι βγαζουν 2-3 εκατοσταρια μπατ προσφέροντας κατα καιρούς τους εαυτούς τους ως πειραματόζωα σε εργαστήρια, όπου δοκιμάζονται πάνω τους διάφορα φάρμακα που όπως λεει η σχετική φιλολογία έχουν να κάνουν κυρίως με τον hiv.
9. Που πλένονται ;
Είτε σε δημόσιες τουαλέτες πληρώνοντας 5-10 μπάτ κάθε φορά, είτε αν δείχνουν περιποιημένοι δωρεάν σε τουαλέτες διαφόρων εμπορικών κέντρων , είτε κολυμπώντας σε διάφορα κανάλια της πόλης όπου το νερό είναι σχετικά καθαρό ή σε λιμνούλες. Πολλοί απ αυτούς βέβαια απλά δεν πλένονται ποτέ και περιφέρονται πανβρώμικοι για χρόνια χωρίς να τους ενδιαφέρει να πλυθούν.
10.που κάνουν σεξ;
Οι περισσότεροι βέβαια απλά δεν κάνουν, ενω κάποια ζευγάρια άστεγων που συχνα πυκνά μπορει να δει κανείς προφανώς θα κάνουν οποτε θα χουν την ευκαιριά μες τα σκοτάδια και σ απομονωμένα μέρη.
11. τί επιπρόσθετους κινδύνους αντιμετωπίζουν ζώντας στο δρόμο;
Γυναίκες και παιδιά συχνά πέφτουνε θύματα σεξουαλικής κακοποίησης. Επίσης άστεγοι μου έχουν πει πως πολύ συχνα τους επιτίθενται και τους κλέβουν τα λεφτά που μαζευουν ζητιανευοντας. Απ οτι ξέρω όμως πολύ σπανια εχουμε εδώ το φαινόμενο που μπορείς να βρεις σε μεγάλες πόλεις της δύσης, όπου ομάδες νεαρών αντρών ξυλοκοπούνε ανελέητα άστεγους για να σπάσουνε πλάκα ή για να καθαρίσουν και καλα΄την πόλη απο τα μιάσματα.
12. Σε τι διαφέρει η ζωή του αστέγου στη Μπανγκόκ σε σχέση με άλλες μεγάλες πόλεις ανα τον κόσμο;
Σ όλο τον κόσμο οι άστεγοι περνάνε δύσκολα. Ανάλογα το μέρος που βρίσκονται, το κλίμα , τους τοπικούς νομους, η ζωή τους έχει διάφορες ιδιαιτερότητες και έχουν ν αντιμετωπίζουν διάφορα προβλήματα.
Ολόκληρα βιβλία πχ έχουν γραφτεί για τους τροπους και τα κόλπα που χρησιμοποιούν για να επιβιώσουν οι αστεγοι της νεασ υόρκης ή οι κλοσάρ του παρισιού. Σχετικά με την Μπανγκόκ δεν μπόρεσα να βρώ κάποια εντελώς ξεχωριστά χαρακτηριστικά , στοιχεία σχετικά με τη ζωή των αστέγων που εμφανίζονται μόνο εδώ και πουθενά αλλού. Οσα έχω γράψει παραπάνω είναι φανερό πως θα μπορούσαν να ταιριάζουν και για αρκετές αλλές πολεις πέρα απο τη Μπανγκόκ. Βέβαια γράφω μόνο όσα ξέρω και σίγουρα μου διαφευγει μεγάλο κομματι της πραγματικότητας .
13. Ποιές οργανώσεις δραστηριοποιούνται προς υπεράσπιση των αστέγων;
Η πιο γνωστή οργάνωση απ όλες λέγεται Ιτσαρατσόν (σημαίνει ελευθεροι άνθρωποι) και δραστηριοποιείται απο το 1996. Τα μέλη της υποτίθεται πως είναι εθελοντές που ασχολούνται με τα δικαιώματα των αστέγων και τους προσφέρουν υλική και ψυχολογική βοήθεια.
Σε στενή συνεργασία με την κυβέρνηση μοιάζει να είναι μια άλλη οργάνωση που λέγεται human setlement foundation , η οποία πρωταγωνίστησε στο να αρχίσουν να φτιάχνονται στη Μπανγκόκ ειδικά κέντρα με ανθρωπινες -που λεει ο λόγος- συνθήκες που να στεγάζουν τους άπορους.
Γενικώς οργανώσεις που ανάμεσα στ άλλα ασχολούνται και με τα προβλήματα των αστέγων υπάρχουν αρκετές στη Μπανγκόκ..(ενδεικτικά αναφέρω μερικές ακόμα , όπως assemply of the poor ή four regions slum network) αλλά ομολογώ πως δεν έχω ιδέα του τί ρόλο βαράνε.
14.Ποιά είναι η στάση του ταιλανδικού κράτους απέναντι στους άστεγους;
Οπως μπορεί να φανταστεί κανείς αδιαφορεί εντελώς και τους αντιμετωπίζει σαν πρόβλημα που πρέπει να επιλυθεί μονο με την έννοια οτι καταστρέφουν και καλά το ίματζ της πόλης. Κάθε φορά που κάτι σημαντικό συμβαίνει στο κέντρο της πόλης ή που κάποιος πολιτικάντης ανακοινώνει διάφορα έργα ανάπλασης στο σανάμ λούανγκ, παίρνουν τους άστεγους απο κει και τους μεταφέρουν αλλού ή απλά τους διασκορπίζουν.
(Το 2003 είχε γίνει ενα απο τα πολλά πογκρόμ αστέγων που έπρεπε να εξαφανιστούν απο το κέντρο της πόλης λόγω του συνεδρίου της APEC που γινόταν στη Μπανγκόκ και συγκέντρωνε όλη την ..σκατόκρεμα του παγκόσμιου πολιτικού και επιχειρηματικού χώρου..με τον τότε πρωθυπουργό Τάκσιν Σιναουάτ να δηλώνει οτι το πρόβλημα μπορούσε να λυθεί πολύ εύκολα. Όπως είπε χαρακτηριστικά , οι παρανομοι μετανάστες θα απελαθούν, οι πόρνες του πεζοδρομίου θα σταλθούν στα αναμορφωτήρια, ενω οι ψυχικά άρρωστοι άστεγοι θα σταλούν στα φρενοκομεία. Ο δε δήμαρχος της πόλης τότε- ο γνωστός και μη εξαιρετέος Σαμάκ- πρόσθεσε πως θα εφαρμόσει με τους ατέγους την ίδια μέθοδο που εφάρμοσε με τα σκυλιά! Θα τους μαζέψει απ το δρόμο και θα τους κλείσει σε ειδικά κέντρα ωστέ να είναι αθέατοι.)
Η πολιτεία γενικώς όλο και υπόσχεται διάφορα, αλλά σπανίως κάτι γίνεται.
Το 2007 ολοκληρώθηκε επιτέλους το πρώτο κέντρο στέγασης αστέγων στη Μπανγκόκ Νοι ( road Charang Sanitwon g 11/24) που κάλυψε όμως ελάχιστες άναγκες καθώς είναι ικανό να φιλοξενήσει λιγότερους απο 50 αστέγους. Κατά καιρούς άστεγοι φιλοξενήθηκαν και σε άλλα κέντρα , στο Ταλινγκ Τσαν , στο Μοτσίτ ή αλλού, όμως αυτό ελάχιστα βελτίωσε την κατάσταση. Πρόσφατα η κυβέρνηση υποσχέθηκε πως θα βάλει μπροστά ενα πλάνο κατασκευής ενος κέντρου που θα φτιαχτεί κατα τα πρότυπα ανάλογων κέντρων στη Νεα Υόρκη, και θα είναι ικανό να στεγάσει πάνω απο 800 άτομα. Τέτοιες εξαγγελίες όμως γίνονται πολλές και μετά λησμονιούνατι ή κολλάνε για χρόνια στη..γραφειοκρατεία.
Το μόνο καλό για τους αστέγους εδώ είναι πως αστυνομία και λοιποί δεν τους πολυενοχλούν. Νόμος που να απαιτεί τη συλληψή σου επειδή κοιμάσαι έξω είτε δεν υπάρχει είτε γενικώς δεν εφαρμόζεται.
Οπως και ναναι η ζωη των αστέγων εδω είναι σκληρη. Είναι γνωστό πως πολλοί απ αυτούς διαπράτουν μικροπαρανομίες για να συλληφθούν και να φυλακιστούν.Τουλάχιστον στη φυλακή θα χουν ενα στρώμα να ξαπλώσουν και λίγο φαγητό.
Συχνά τους βλέπεις να κοιμούνται στην άκρη του δρόμου ενω ανάμεσα απ τα σωματά τους περπατούν τεράστιες κατσαριδες ή αρουραίοι. Αλλες φορές πάλι προσπαθούν να μπούν στα πάρκα τα βράδυα και καμμιά φορά σκαλώνουν στα προστατευτικά σύρματα και μένουν εχεί για ώρα μέχρι κάποιος φύλακας να έρθει αν τους ξεσκαλώσει βρίζοντας.
Τους βλέπω συχνά να περιφέρονται εδώ και κεί κουβαλώντας τα λίγα υπάρχοντα τους η και σκουπίδια που αργοτερα θα πουλήσουν , τσεκάροντας συχνά τα δημόσια τηλέφωνα, ενα ενα με τη σειρά, για να δούνε μήπως επέστρεψαν κάνα δυο μπάτ που αυτός που τηλεφώνησε ξέχασε να τσεπώσει.
