Επιστροφή στο παράδεισο
Ξύπνησα στη μέση της νύχτας χωρίς λόγο.Το δωμάτιο φωτίστηκε απο αμυδρό φως.Το τηλέφωνο χτυπούσε απεγνωσμένα.Το είχα στο αθόρυβο και το φως της οθόνη πλημμύριζε με κάθε κλήση το σκοτεινό δωμάτιο του ξενοδοχείου.Επιτέλους σταμάτησε.Σκοτάδι και πάλι...το πιάνω απρόθυμα και κοιτάζω την ώρα.Τρείς και δέκα ξημερώματα Παρασκευής.
Με είχε πάρει ο ύπνος κατά τις δύο απ’ ότι θυμάμαι.
Είμαι στη Πατόνγκ του Πουκέτ εδώ και πέντε μέρες.Παρέα μου δύο εξαιρετικά παιδιά.Ο Άκις και ο Γιώργος.
Το απόγευμα είχαμε παίξει σα παιδάκια μπάλα και ρακέτα στη παραλία.Ο ήλιος είχε προ πολλού βυθιστεί στην αγκαλιά της ερωμένης του.Την θάλασσα της Αντάμαν με τα γαλαζοπράσινα μάτια.Αλλη ξελογιάστρα ετούτη.
Μας μένανε όμως μόνο δύο μέρες.Το όνειρο μας να πάμε εκδρομή στα νησάκια έσβυνε.
Στεναχωρημένος αλλά και κουρασμένος με πήρε γλυκός ύπνος χωρίς όνειρα.
Σάμπατις ένα όνειρο δε ζούμε σε τούτη τη χώρα;
Κοιτάζω τις αναπάντητες κλήσεις.Πολλές από τον Άκι και πιο πολλές από τη φίλη μου τη Ντάου.Εκείνη την είχα γνωρίσει το περασμένο Δεκέμβρη.Την έψαχνα από νωρίς αλλά δεν απαντούσε.Αφού σηκώνομαι τηλεφωνάω το φίλο.Βρίσκονται σε γειτονικό κλαμπ.Εκείνος η κοπέλλα του και η φίλη της η Ντάου.
Όλο χαρά μου λέει ότι με περιμένουν στο κλαμπ να κανονίσουμε το ταξίδι.Τα κορίτσια δέχονται να έρθουν μαζί μας σε διήμερη εκδρομή.Τρελός από τη χαρά βάζω το μπλουζάκι μου ανάποδα, φοράω βιαστικά το τζήν και τρέχω να τους βρώ.Τι τρέχω δηλαδή , μηχανάκι ταξί πήρα και του είπα να το σανιδώσει.
Στη Τάϊ Παν με περίμεναν δύο χαμόγελα και ένας άγγελος.
-Ελα ρε και έχει τρελλαθεί η δικιά σου να σε ψάχνει..Εχω κανονίσει για Πι πι. Φεύγουμε αύριο με το μεσημεριανό καράβι.
Τρέλλα.Η καρδιά μου χτυπάει όσο πλησιάζω το κορίτσι.Μα έχει ένα χαμόγελο....Μου ζητάει συγνώμη γιατί την πήρε ο ύπνος πιο πριν και δεν άκουγε τα τηλέφωνα…same-same της λέω και χάνομαι στην αγκαλιά της.
Το επόμενο πρωί έπρεπε να κανονίσουμε δύο δουλειές.Η πρώτη να κάνουμε check out τα δωμάτια και η άλλη να αλλάξουμε τα εισιτήρια Πουκέτ-Μπανγκόκ.Το δεύτερο το ξεχνάμε,δεν αλλάζουνε γιατί ήταν σε προσφορά, βρήκαμε όμως άλλη καλή προσφορά για τη Δευτέρα.Αγοράσαμε τα νέα μας εισιτήρια και ξεκινήσαμε με χαρά τη προετοιμασία.
Παρασκευή μεσημέρι:Οι δύο κοπέλες ήταν έτοιμες και στην ώρα τους.Η ψιλοβροχή δε μας πτόησε.Σε λίγο είμασταν μέσα στο μίνι βαν μόνοι μας στο δρόμο για το λιμάνι.
Παρέα οι τρεις φίλοι και δύο μάγισσες του Σιάμ.
Το καραβάκι έσχιζε με χαρά τα πράσινα νερά της θάλασσας του Πουκέτ.Η παρέα έχει σκορπιστεί στα καθίσματα και απολάμβανε το ταξίδι.Μέχρι και λάπτοπ ανοίξαμε, μπήκαμε στο διαδύκτιο με dtc stick και ψάχναμε για δωμάτια.
Στα νησιά έχω πάει πολλές φορές αλλά όχι με τόσο μεγάλη παρέα.Τα κορίτσια θα πήγαιναν για πρώτη φορά.Είχαν μεγάλη χαρά, το έβλεπε κανείς στα πρόσωπα τους.Όλοι είμασταν πολύ ενθουσιασμένοι, σε καρφιά καθόμασταν!
-Μάγκες όταν πάμε εκεί ξεχνάμε σιέστες και αγάπες. Πάμε για γλέντια και beach party,
- Μέσα αρχηγέ φωνάζουν εκείνοι.
Το καραβάκι γεμάτο με Σκανδιναβούς κυρίως, φτάνει σε μιάμισυ ώρα στο μεγάλο νησί.Το Πι Πι Ντον.Τελικά δε βρήκαμε δωμάτια στο διαδίκτυο.Θα προσπαθούσαμε εκεί.Στο τέλος της προβλήτας είναι ένα κιόσκι με φωτογραφίες ξενοδοχείων και τιμές αλλά και Ταϊλανδούς πρόθυμους για βοήθεια.Ακολουθήσαμε έναν ο οποίος μας πήγε σε κάποια φτηνά αλλά όχι καλά δωμάτια.Κάποια άλλα ήταν πολύ ακριβά.Στο τέλος καταλήξαμε θέλαμε δε θέλαμε σε ακριβά, όχι τίποτα σπουδαίο, χάριν του τοπίου, της απίθανης θέας αλλά και της κούρασης της ομάδας.Ανωτέρα βία.
Μετά την τακτοποίηση έτρεξα με λαχτάρα στη πισινούλα του ξενοδοχείου.Μπήκα μέσα και δε βγήκα πάρα μόνο όταν νύχτωσε.Όλη αυτή η γλυκειά κούραση έφυγε από το μυαλό μου και τη θέση της πήρε χαρά και αγαλλίαση.
Δίπλα μου βέβαια είχα κόρη μάγισσα πλανεύτρα.
Τα δωμάτια μας ήταν στο τέλος του χωριού πάνω στο λόφο.Οι σκάλες έτριζαν όταν τις ανέβαινες.Μας αποζημίωσε όμως η θέα αλλά και η ηρεμία του τοπίου.Τα μάτια μου έκλεισαν και για κάμποση ώρα ταξίδεψα σε τόπους μαγικούς στην αγκαλιά της συντρόφου μου.Ημουν μαζί της σε ένα καλύβι που ήταν φτιαγμένο πάνω σε ένα ψηλό δέντρο όπως τους ιθαγενείς του Πανδώρα.Πιο κει κι άλλα καλύβια.Από κάτω το δάσος και πιο πέρα η μεγάλη γαλάζια λίμνη.Ο ήλιος μόλις είχε χαθεί στον ορίζοντα αφού είχε βάψει κατακόκκινο το ταβάνι του.Τα δυό φεγγάρια είχαν ήδη ξεπροβάλει ντροπαλά έτοιμα να φωτίσουν τη νύχτα που ανυπόμονα περίμενε.Ξαφνικά το καλύβι μου άρχισε να
τρέμει και βαριά χτυπήματα ακούγονταν από κάτω.Γδούπ-γδούπ.Κάποιος κόπανος έκοβε το κορμό του δέντρου που φιλοξενούσε το ιπτάμενο χωριουδάκι μας.Σηκώθηκα έντρομος αλλά ο χτύπος συνεχιζόταν.Ντουκ ντούκ χτυπούσε βάρβαρα η πόρτα…
Ξύπνησα ναρκωμένος.Απ έξω έκουγα φωνές.
-Ελα ρε, σήκω επιτέλους σε πλάκωσε το τιλάκ;
-Εσύ είσαι ρε και φοβήθηκα μη μας κόψεις το δέντρο...
-Τι έκανε λέει;
-Μai pen rai!
Σε λίγα λεπτά κατεβήκαμε τις σκάλες και πήγαμε για καφέ σε ένα από τα μπαράκια του χωριού.Το νησί έχει αλλάξει πολύ μετά την τσουνάμι εποχή.Ομορφα δρομάκια και πολλά γραφικά μπάρ, εστιατόρια,ταξιδιωτικά γραφεία, σχολές καταδύσεων και ωραία beach bar.
Ο τρίτο φίλος ο Γιώργος έκλεισε δύο δωμάτια.Ένα στη βόρεια πλευρά του νησιού και ένα στη νότια.Το βράδυ ανάλογα πόσο μάου θα ήταν θα επέλεγε που θα διανυχτερεύσει....Το νησί είναι γεμάτο απο νεολαία.Βορειοευρωπαίοι κυρίως.Μετά το καφέ πήγαμε στη νότια πλευρά και σε παραλιακή ταβέρνα.Ο Άκις παρήγγειλε Παντάϊ φυσικά και μας τόνισε ότι σαν εκείνο του Number 6 στη Πατόνγκ δε έχει φάει πουθενά.Το τραπέζι γέμισε από λαχταριστούς μεζέδες.Tom Yam, Somtam, ψάρια, καβούρια, σαλάτες και άλλες νοστιμιές.Τα κορίτσια το ευχαριστήθηκαν με τις δικές τους πικάντικες γεύσεις.
Δίπλα μας η θάλασσα είχε αποτραβηχτεί με πείσμα και άφησε στην άμμο παραπονεμένες βάρκες να περιμένουν ανυπόμονα το ηλιοβασίλεμα.Μια τέτοια θα παίρναμε αύριο να μας πάει σε τόπους μαγικούς.Μέχρι τότε όμως η νύχτα θα ήταν μεγάλη.
-Καλά ρε όλο παντάϊ θα τρως κάθε μέρα;
-Αφού με αρέσει;
- Όπως θέλεις, άντε ζήτα τσεκ-μπίν να πάμε παρακάτω.
Πιο πέρα ακούγονταν τραγούδια.Οσο πλησιάζαμε η μουσική δυνάμωνε μέχρι που φτάσαμε σε παραλιακό μπαρ με θέα το λιμανάκι του νησιού.Παραγγείλαμε παγωμένες μπύρες και αράξαμε στους καναπέδες πάνω στην άμμο.Κοίταξα με ικανοποίηση τον ουρανό.Πολλά αστέρια και απόψε.....ωπς λείπουν δύο.Κοίταξα τη παρέα και ησύχασα.Το ένα ήταν δίπλα μου και το άλλο στην αγκαλιά του κολλητού.Ο τρίτος φίλος ήθελε να απολαύσει την ομορφιά της εκδρομής χωρίς να απασχολείται με τιλάκ.Σωστός,γιατί ο άλλος...
-Καλά ρε του λέω εδώ ήρθες να αγαπήσεις;
Η Ντάου το απελάμβανε.Μου ζήτησε και δεύτερη μπύρα αλλά σε τούτο το μπαρ δε είχε δράση.Τη δεύτερη, τη τρίτη και την τέταρτη μπύρα την ήπιαμε στο Slinky beach bar στη βόρεια όχθη.Απίθανο μέρος με δυνατά μπιτς, fire show και πολύ νεολαία.Η παρέα απογειώθηκε. Κέφι στο φουλ, χορός και πλάκες αξέχαστες.Η μόνη μας σκέψη ήταν πως θα ξυπνήσουμε την άλλη μέρα.
Κάτι που με χαρά όλοι περίμεναν.Την ολοήμερη βαρκάδα στα νησιά και τις εξωτικές παραλίες.Η νύχτα έκλεισε με τον καλύτερο τρόπο που θα μπορούσε.Παρέα με μούσα της μυθολογίας σε δωμάτιο σχεδόν πάνω στα δέντρα. Ονειρο!Η κατάλευκη κουνουπιέρα σαν σε παλάτι έκλεισε απ΄ έξω τα αδιάκριτα βλέματα αλλά και τσιμπίματα των ενοχλητικών πλασμάτων της νύχτας.Νύχτα βγαλμένη από παραμύθια της Ανατολής.
Το πρωί τα πουλιά του επίγειου παράδεισου ξεκίνησαν το τραγούδι πολύ πριν λαλήσουν τα ηλεκτρονικά κοκόρια.
Η πριγκήπισα σηκώθηκε με χαμόγελο και αφού έβαλε το γαλάζιο της παρεό κατεβήκαμε για πρωινό.Σε λίγο κατέβηκε και ο Ακις με την κυρία του.
-Αργησες του λέω για να τον πειράξω.
Ένα πονηρό του χαμόγελο μου εξήγησε το λόγο.
-Καλά ρε εδώ βρήκες να ερωτευτείς;
-Αν όχι εδώ στο παράδεισο και τη γαλάζια λίμνη τότε πού ρε;
-Ε καλά άσε τα λόγια και πάμε γιατί περιμένει ο άλλος.
-Βάρκα βρήκατε;
-Και βάρκα και καπετάνιο Ζέπο.
Τα κορίτσια ανάλαβαν τα ψώνια και εμείς τα υπόλοιπα.Μάσκες βατραχοπέδηλα, κάμερες κλπ.
-Νερά πήρατε;Ναι!
-Αντιηλιακό;Ναι!
-Τσιγάρα…Όχι! Φτου τρέχω, ξεκινάτε και έρχομαι.
-Καλά ρε θα καπνίσεις στη φύση; Όχι αλλά για παν ενδεχόμενο…
-Up to you!
H βάρκα μας ήταν παλιά αλλά μεγάλη, με εξωλέμβια μηχανή μακριά σαν ουρά.Ε ρε γέλια και χαρές.Εκτός την ομορφιά του τοπίου η όλη εικόνα γέμιζε και με τα όμορφα χαμόγελα των δύο κοριτσιών μας.
-Ρε σεις αν δεν είχαμε κοπέλες θα κάναμε τούτη την εκδρομή.
-Μπααααα λέει ο ένας θα μας περνούσανε για…ξέρω γώ!
-Και γιατί όχι…λέει ο άλλος
Τέλος πάντων ο βαρκάρης πήρε μισή τιμή από τις πατριώτισες του και ολόκληρη τιμή από εμάς.Βάλε το σκόντο αλλά και τον ανταγωνισμό μας ήρθε το πακέτο αρκετά οικονομικό.Ηταν δέκα το πρωί και είχαμε ακόμη έξι ώρες περιπέτειας!
Η μηχανή μούγκρισε με δυσαρέσκεια από την βαρεμάδα και η προπέλα άρχισε να στριφοχυρίζει με χαρά.Ο τελευταίος σύντροφος πήδηξε μέσα και η βάρκα ξεκίνησε επιτέλους.Μαζί μας είχαμε καλή διάθεση και πολύ χαρά.Από αναλώσιμα μέχρι και Bacardi Breezes καρπούζι, ιδέα της Ντάου αλλά και φρούτα, ξηρούς καρπούς, πατατάκια,γλυκά και ένα σωρό λιχουδιές για παιδιά που τα πάνε σχολική εκδρομή.Η βάρκα μας έσκιζε τα νερά και λικνιζόταν με χαρά ανάμεσα στα κύματα.
Οι νεαρές κάτω από τη σκιά τραγουδούσαν Ταϊλανδικά, εμείς ύμνους της ΑΕΚ και ο καπετάνιος τραβούσε πορεία για το Πι Πι Λε ή αλλιώς το νησί με την πανέμορφη παραλία (The beach) της ομώνυμης ταινίας.
Αργά αργά μπαίνουμε στη περίφημη Ma-Ya bay.Το τοπίο λες και είναι βγαλμένο από άλλο πλανήτη.Απίστευτο λιμανάκι χωμένο μέσα σε μία λεκάνη από ψηλά βουνά.Κάτασπρη άμμος αλλά και επισκέπτες που ήρθαν ημερήσια εκδρομή από το Πουκέτ.Το καλό με εμάς ήταν ότι δεν είχαμε πίεση χρόνου.Συμφωνήσαμε να μείνουμε δύο ώρες.Η βάρκα μας η κουρελού έπεσε με φόρα και ακούμπησε απαλά την κατάλευκη άμμο της απίστευτης παραλίας. Σταμάτησε και έδεσε κουρασμένη στο ήσυχο λιμανάκι.Αμέσως ξεχυθήκαμε σαν μικρά παιδιά.Αλλοι βούτηξαν στα ζεστά νερά, και άλλοι τραβούσαν φωτογραφίες.Τα κορίτσια γελούσαν από χαρά και παρατηρούσαν το τοπίο. Προχωρήσαμε στα ενδότερα για εξερεύνηση.Στο βάθος του μικρού δάσους μπορείς να ανέβεις στα βράχια και να δείς τη πίσω πλευρά του νησιού ,απίστευτη θέα.Επιστρέψαμε για μπάνιο στη μεγάλη παραλία.Η θάλασσα ζεστή και καθαρή.Που να τη χορτάσεις και πόσο να καθήσεις.
-Αρχηγέ μάζεψε το γκρούπ να πάμε παρακάτω.
-Γιατί ρε φίλε σε χαλάει εδώ;
-Μπα δε χορταίνω με τίποτα.Την άλλη φορά θα χρειαστεί να μείνουμε όλη τη μέρα!
-Δηλώσεις….
Απρόθυμοι μπαίνουμε στη βάρκα μας και ο καπετάνιος χαράσει πορεία.
Επόμενη στάση:Blue Lagoon
Θα κάνουμε το γύρο του νησιού.Σκάνε και τα πρώτα ποτάκια.τα κορίτσια αρχίζουν γελάκια και κόλπα.
Κάπου στο πουθενά μια σπηλιά πέρασμα των Βίκινγκς.Καταφύγιο καπετανέων.Παραπέρα μερικές σκόρπιες αμμουδιές μικροί παράδεισοι.Μπαίνοντας στη περιβόητη λιμνοθάλασσα κοιτάξαμε εκστασιασμένοι το πανέμορφο σκηνικό.Γύρω γύρω πανύψηλοι γκρεμοί και στη μέση καταπράσινη θάλασσα.Δεν κρατηθήκαμε και εμέσως άρχισαν οι βουτιές και οι καταδύσεις.Αντε να τους μαζέψεις πάλι.Χαρές,γελάκια,τραγούδια μέχρι και συγχρονική κολύμβηση κάναμε.
-Ρε φίλε, δε ξαναείδες θάλασσα;
-Ναι αλλά πρώτη φορά κάνω μπάνιο με γοργόνα...
Ενα πανέμορφο και με μεράκι φτιαγμένο από το δημιουργό τοπίο.Μπάνιο στη Λαγκούν του Πι Πι Λέ είναι σα δεύτερο βάπτισμά.Ανανέωση και άφεση αμαρτιών.Αφού παράτησα όλες μου τις σκοτούρες στο βυθό σκαρφάλωσα στη ξύλινη βασιλική μας βάρκα.
-Maik please can we stay here all day?
-Yes please captain…
Σκέφτηκα τον Οδυσσέα πόσο πολυμήχανα απέφυγε τις σειρήνες.
Με τα χίλια ζόρια μάζεψα την μικτή ομάδα και επιβιβαστήκαμε για Πι Πι Ντον.
Επόμενη στάση ο πλανήτης των πιθήκων.
Στη διαδρομή τα κυματάκια που έσκαγαν στη στολισμένη πλώρη της βάρκα μας, έμπαιναν μέσα και μας ράντιζαν θαλασσινή δροσιά.
Οι σειρήνες στρίγλιζαν και καλά από φόβο.Οι μαντράχαλοι γελούσαν σα μικρά πειραχτήρια.
Το νησάκι του Πι Πι Λέ απομακρύνθηκε με μελαγχολία.Οσες φορές και να έρθω διπλά θα το πεθυμάω.Αυτή τη φορά είχα και καλή παρέα.Παραλίγο να καούνε μέχρι να τους ψήσω να έρθουμε.Χαλάλι το εισιτήριο που χάσαμε.
Η βάρκα μας χαμήλωσε ταχύτητα και σε λιγάκι κάναμε απόβαση στη παραλία των μαϊμούδων.
-Αρχηγέ που είναι οι μαϊμουδες;
-Δεν τις βλέπεις ρε μπροστά σου είναι...
-Εκεί βλέπω μόνο Ρωσίδες!
-Εεε....Same-same!
-Ο καπετάνιος μας είπε ότι οι πραγματικές μαϊμούδες κάνουν σιέστα τώρα.Προχωρημένο μεσημέρι και η τροπική ζέστη μεγάλη.Αμέσως πέσαμε στη θάλασσα.Πιθηκάκια τέλος για σήμερα.Αράξαμε στη σκιά των δένδρων της παραλίας και απολαύσαμε παραδεισένια ηρεμία.Τέτοια ώρα έχουν φύγει τα κοπάδια με τους φαλάνγκ.
Ξεκουρασήκαμε, βγάλαμε τρελές φωτογραφίες, τους έκανα και τον πίθηκο, έπεσε πολύ γέλιο.
-Τι έχει το πρόγραμμα μεγάλε;
-Ξεκούραση και διαλογισμό....χμ έχουμε ακόμη δύο ώρες.Πάμε για καταδύσες στη βόρεια πλευρά του νησιού.
Δίνω στίγμα στο βαρκάρη μαζεύω την ομάδα και ξεκινάμε ακόμη μία διαδρομή.
Στην από πάνω μεριά ο καιρός είναι διαφορετικός.Φυσάει και στον ορίζοντα μαζεύονται μαύρα σύννεφα.Βλέπω τον καπετάνιο μουδιασμένο αλλά τον πείθω να μας σταματήσει για βουτιά.Ρίχνει άγκυρα και βουτάμε με μάσκες και βατραχοπέδηλα στα ζεστά νερά του Πι Πι Ντον.Χιλιάδες περίεργα ψαράκια μας πλησίασαν και τα πιο τολμηρά μας τσιμπούσαν.Η παρέα τρελάθηκε πάλι..Φωνές, γέλια, χαρούλες.Οι φωτογραφικές πήραν φωτιά.Ο αέρας δυνάμωνε.
Ο βαρκάρης βγάζει δελτίο για άμεση αναχώρηση.Αντε τώρα να μαζέψεις μικρά παιδιά από τη θάλασσα.
-Ενας εγώ, δύο, τρεις,τέσσερις, πέντε ο βαρκάρης ...μώτο λείπει ένας.
-Ακης; -παρών,Γιώργος; -παρών, Νταου;-allai? Fai..…….η άλλη που είναι;
-Ρε συ που είναι η δικιά σου;
-Εδω ρε και ξεπροβάλει από την αγκαλιά του
-....μώτο μου, καλά ρε εδώ ήρθες να αγαπήσεις;
-E που αλλού ρε σε τέτοιο παράδεισο που μας έφερες;
-Πλοίαρχε όλοι παρόντες βύρα τις άγκυρες!
-I take you beach no wind. I go play footbon come back after two hour-no charge ok?
-Αμεεεεεεεεε! Λέμε όλοι μαζί.Αλλο που δε θέλαμε.Παράταση της εκδρομής και δωρεάν.
Μας άφησε σε επήνεμη παραλία και έφυγε.Το πολύ πολύ να παραμέναμε εκεί όλη τη νύχτα...Survivor!
Στείλαμε τα κορίτσια να χτυπήσουν σομ-ταμ και εμείς ξαναμπήκαμε στη ζεστή θάλασσα.Μετά αράξαμε στις ξαπλώστρες του διπλανού καταλύματος και αφεθήκαμε στην απογευματινή αύρα.Ας μη τελειώσει αυτή ημέρα.Ο ήλιος βάλθηκε να μας τρελάνει.Στην αρχή μας απειλούσε από τη κάψα του και τώρα μας παρακαλούσε να τον κοιτάμε. Αλλαξε χιτώνα και έβαλε εκείνον που κάνει τη θάλασσα να κοκκινίζει από ντροπή.Αλλη μαλαγάνα αυτή.Στην αρχή του έκανε νάζια.Τώρα τον καλοδέχεται στην αγκαλιά της μέχρι και που τον άφησε να βυθιστεί μέσα της.
Τέλεια εικόνα για το τέλος μιας αξέχαστης ημέρας.Εν τω μεταξύ ο ναύτης-ποδοσφαιριστής άργησε μία ώρα!
-Να δεις που ο Ποπάϋ μας ξέχασε.
-Οχι ρε θα έβαλε γκολ και κάθησε να μοιράσει αυτόγραφα.
-Εγώ λέω ότι πήγε για ζάρια και έχασε τη βάρκα του!
Πάνω στην ώρα της απελπισίας η βάρκα μας φάνηκε στο βάθος.Στρίβει με φόρα και καρφώνεται στην άμμο.
Ορμάτε πριν το μετανοιώσει τους λέω και τρέχουμε κάτω.
Η διαδρομή αυτή θα είναι η τελευταία.Τελικός προορισμός το λιμανάκι του νησιού.Σε λίγα λεπτά είμαστε πίσω στη προβλήτα, εκεί από όπου ξεκινήσαμε όλο χαρά το πρωί.Τώρα είμασταν κουρασμένοι αλλά ευτυχισμένοι.
-Και του χρόνου ξανά!
-Σύμφωνοι!
-Next year again.
-(Γελάκια)
Η κούραση της ημέρας θα ξεχνιόταν με μία ωραία απογευματινή σιέστα.Το θέμα ήταν πως σηκώνεσαι μετά.Να βρίσκεσαι λέει σε δροσερό δωμάτιο πάνω στη πλαγιά του βουνού.Δίπλα σου γοργόνα της στεριάς να σε τραβάει σε παραμυθένια ταξίδια αφού έχεις περάσει μία ημέρα απίστευτη.Να σηκωθείς να πάς που;
Οι Ταϊλανδικές λιχουδιές, οι παγωμένες Singha αλλά και η καλή παρέα είναι σοβαρός λόγος για να σηκωθώ από το ιπτάμενο σαράϊ.
Κατά τις δέκα είμασταν σε παραλιακό εστιατόριο.Ο Γιώργος είναι πάντα πρόσχαρος και γρήγορος.Ο Ακης είναι κολλημένος στα μέλια και εγώ κάπου στη μέση.Σε λίγο η παρέα μαζεύτηκε και ξεκινήσαμε τη βραδινή ιεροτελεστία.
Η κατάληξη φυσικά στο βορεινό Beach Bar όπου και απόψε έχει πάρτυ.Οι νεαροί τουρίστες διασκέδαζαν και έπιναν ποτό από το κλασικό κουβαδάκι.
Εμείς μαγεμένοι από την υπέροχη ημερήσια εκδρομή αλλά και αποκαμωμένοι δεν είχαμε το ίδιο χτεσινοβραδινό κέφι.Η ομάδα κουρασμένη απεχώρησε στα ιδιαίτερα ανάκτορα κατά τις μία.
Το επόμενο πρωινό ήταν ελεύθερο για να κάνει ο καθένας ότι ήθελε….οτι ήθελε;
-Χμ...Ακι! Εδώ βρήκες να ερωτευτείς;
-Σιγή....
To πρωινό πάντως στη βεράντα του ξενοδοχείου δεν το χάσαμε.Καφές του καραβιού και ξερό ψωμί.Η σειρήνα διάλεξε εξωτικά φρούτα.Η υπόλοιπη μέρα μέχρι να έρθει η ώρα της αναχώρησης πέρασε με ξεκούραση και καφέ σε μπαράκι του χωριού.Η ζέστη ήταν αφόρητη.Χτες τέτοια ώρα ταξιδεύαμε σε πελάγη ευτυχίας.Με χαμηλό ηθικό πήραμε νωχελικά το δρόμο της επιστροφής.Στο καράβι ευτυχώς το κλιματιστικό μας έδωσε ανάσες δροσιάς.
-Αρχηγέ ήταν φαντασικά μπράβο!
-Ναι ναι να ξανάρθουμε του χρόνου.
-Fai, Dau, you like islands?
-Yes very much, kop kun kap!
-Καλά εδώ βρήκες να ερωτευτείς και συ βρε παιδί μου;
Κρυμένος μέσα στην αγκαλιά της Φάη σκάει χαμόγελο έως τα αυτιά:
-Αν δεν ερωτευτείς σε τούτη τη χώρα δε θα ερωτευτείς ποτέ στη ζωή σου.
ΤΕΛΟΣ
