Αποφασίσαμε να πάμε οικογενειακώς στη Ταϊλάνδη για δύο μήνες (Φεβ - Μαρ '13) και να μείνουμε στο Κραμπί (Αο Νανγκ). Έχουμε πάει με τη γυναίκα μου και τον 10 μηνών μπέμπη μας.
Ύστερα από λίγο ψάξιμο, νοικιάσαμε μια βίλα - περίπου 90 τ.μ. με γκαζόν και κήπο - πραγματικά υπέροχο σπίτι με μόνο 12000 μπαχτ (300 ευρώ) το μήνα. Νοικιάσαμε και παπάκι - τρίκυκλο σιδηροκατασκευής με 100 ευρώ το μήνα για τις μετακινήσεις μας.
Είμαστε εδώ τώρα για 2 εβδομάδες και είναι η πρώτη μας φορά στην Ταϊλάνδη - ναι βουτήξαμε στα βαθιά κατευθείαν... Μέχρι τώρα η εμπειρία είναι συναρπαστική. Το κλίμα είναι υπέροχο (για όποιον είναι λάτρης της ζέστης). Θαυμάσια είναι τα τοπία, η φύση και ο κόσμος.
Λόγω του μπέμπη δεν είμαστε για πολλές πολύωρες εκδρομές (που έχει άφθονες εδώ), άλλα ήδη έχουμε πάει στο νησί Χονγκ που ήταν πραγματικά εξωτικά καθώς και σε κάποιους ναούς.
Βασικά έχουμε νοικιάσει σπίτι σε απόσταση περίπου 2 χλμ από την παραλία. Είναι καθαρά γειτονιά όπου μένουν ντόπιοι, έξω από την περιοχή που θα μπορούσε να θεωρηθεί τουριστική (με ξενοδοχεία κτλ). Αυτό που μου έχει κάνει εντύπωση, είναι ότι μου θυμίζει λίγο την Ελλάδα όταν μεγάλωσα, δηλαδή αρχές '80. Φυσικά η κουλτούρα και οι συνήθειες είναι τελείως διαφορετικές, όμως τα παιδάκια να παίζουν στο δρόμο, ο φιλικός κόσμος, τα σπίτια να είναι όλα με τις πόρτες και τα παράθυρα ορθάνοιχτα, αυτό το συναίσθημα μου βγάζει.
Μου αρέσει πολύ ακόμα όταν πάμε βόλτα με τον μπέμπη, οι αντιδράσεις των ντόπιων. Πρέπει να έχουν κάποιο κόλλημα με τα μωρά γιατί γυναίκες (ακόμα και άντρες) αμέσως αρχίζουν να του γλυκομιλάνε και να το διασκεδάζουν... Μερικοί αρχίζουν να χορεύουν κιόλας για να γελάσει!
Αυτά μέχρι ώρας...
