Ιατρικα νεα

[kachakohchang]

Παιδια ενα θα πω...
ΞΕΦΤΙΛΕΣ!!!!!!!!!!!!!!!
Ποσα εκατομμυρια κοστολογειται η ζωη ενος ετοιμοθανοτου?
Ποσα δις αγοραζεται η ζωη ενος παιδιου μιας μανας η ενος πατερα ?
Ολοι αυτοι οι "ανθρωποι-τερατα" (η λεξη χανει την εννοια κυριολεκτικα) που εμπορευονται το θανατο, αναρωτηθηκαν ποτε πως τα σαβανα δεν εχουν τσεπες ?
Ξερουν πως αισθανεται μια γυναικα, περιμενοντας τα αποτελεσματα της μαστογραφιας...του τεστ ΠΑΠ...
Ξερουν ποσο κουραγιο πρεπει να δωσεις σε ενα καρκινοπαθη?
Ξερουν τι σημαινει κληρονομικοτητα στον καρκινο?...... Να ξυπνας καθε πρωι κ να ευχαριστεις το θεο σου που ακομα εισαι "τυχερος" που δε νοσεις κ ελπιζεις να βρεθει γρηγορα το φαρμακο πριν ο διαβολος σου χτυπησει την πορτα !!!!!!!!!!!!!!!
Ολοι αυτοι οι "ανθρωποι-τερατα" εχουν ζησει τα σταδια της αρρωστιας σε δικα τους παιδια κ αδελφια?
Εχουν δει 2 μετρα παλληκαρια να μικραινουν κ να γινονται μια σταλια?
Γυναικες να τους λειπει το στηθος ?.... Η μητρα ?.... Κοριτσακια σε ταφους απο ογκο στο κεφαλι ? ? ? ?  Ορφανα που δεν ξερουν το γιατι ? ? ? ?
ΠΟΣΑ ΣΚΑΤΟΛΕΦΤΑ ΚΟΣΤΟΛΟΓΕΙΤΑΙ Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΖΩΗ ? ? ? ?
ΝΑ ΤΑ ΜΑΖΕΨΕΙ Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ Κ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΜΗΠΩΣ Κ ΣΩΘΕΙ Η ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[lostromos]

Ο ιός HIV εξελίσσεται ταχύτατα ώστε να προσαρμοστεί στις άμυνες του ανθρώπινου ανοσοποιητικού συστήματος, αυξάνοντας τη δυσκολία δημιουργίας αποτελεσματικού εμβολίου για το AIDS, σύμφωνα με διεθνή επιστημονική ομάδα.

Μεταλλάξεις του ιού δίνουν τη δυνατότητα να αποφεύγει θεραπείες που θωρακίζουν τον οργανισμό, αναφέρει η μελέτη που δημοσιεύεται στο περιοδικό Nature. «Ο ιός είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικός στο να προσαρμόζεται στις μεταβολές του ανοσοποιητικού συστήματος» εξήγησε ο Φίλιπ Γκούλντερ, ερευνητής στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. «Πρόκειται για ταχεία εξέλιξη ενός ιού που παρακολουθούμε εδώ και δύο μόνο δεκαετίες».

Η ομάδα του Γκούλντερ ανέλυσε τους γενετικούς κώδικες και στελέχη ιών από 2.800 ασθενείς στη Βόρεια Αμερική, την Καραϊβική, την Ευρώπη, την υπο-Σαχάρια Αφρική, την Αυστραλία και την Ιαπωνία. Η έρευνα επικεντρώθηκε στα γονίδια του λεγόμενο Ανθρώπινου Αντιγόνου Λευκοκυττάρου, (HLA), που λειτουργούν ως «συναγερμός» στην περίπτωση εισβολής ιού στο σώμα.

Από τη στιγμή που ο HIV αναγνωρίστηκε ως αιτία του AIDS, οι γιατροί διαπίστωσαν ότι αν και κανείς δεν είναι πλήρως ανθεκτικός στον ιό, ο ρυθμός εξέλιξης του γίνεται με διαφορετικό ρυθμό. Χωρίς τη χορήγηση αντιβιοτικών, κάποιοι άνθρωποι μπορεί να εκδηλώσουν την ασθένεια μέσα σε ένα χρόνο, ενώ σε άλλους μπορεί να περάσουν μέχρι και είκοσι χρόνια. Η διάρκεια εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό σε… κληρονομική τύχη, αφού υπάρχουν παραλλαγές του HLA που είναι πολύ πιο αποτελεσματικές στην αντιμετώπιση του ιού από κάποιες άλλες. Μια μικρή διαφοροποίηση στο DNA μπορεί να κάνει τεράστια διαφορά στην καθυστέρηση εκδήλωσης του ιού.

Τα άσχημα νέα είναι ότι ο ιός μπορεί να μεταλλάσσεται ακόμη και όταν έρχεται αντιμέτωπος με τις πιο ισχυρές παραλλαγές του γονιδίου. «Ο ιός φαίνεται να προλαβαίνει κάθε φορά την ανθρώπινη αντίδραση», αναφέρουν οι επιστήμονες. Αυτό που στην ουσία επισημαίνει η συγκεκριμένη μελέτη, είναι ότι ακόμη κι αν βρεθεί ένα αποτελεσματικό εμβόλιο, θα πρέπει να αλλάζει σε συχνή βάση, ώστε να προλαβαίνει τον εξελισσόμενο ιό» κατέληξε ο Γκούλντερ.

www.kathimerini.gr

[kachakohchang]

Πες το δυνατά ρε, Καρκίνος.

Όχι το ζώδιο, το άλλο. Η “ασθένεια”. Η “επάρατη νόσος”. Η “κατάρα”. Το “ακατανόμαστο”.

Η μάνα μου έπαθε καρκίνο της ουροδόχου κύστης, και πέθανε -τελικά- απο αυτό. Κυρίως, έφταιγε (και φταίει) το κάπνισμα. (Τώρα, πως φτάνει η τζούρα απο το πρωϊνό απαραίτητο τσιγάρο στην ουροδόχο κύστη, τρέχα γύρευε. Φτάνει όμως. Να είσαστε σίγουροι, γιατί η μάνα μου για περίπου ενάμισι - δύο χρόνια, είχε ένα σωληνάκι, πλαστικό, που έδιωχνε τα ούρα σε μία σακούλα).

Όταν τριγυρνούσα στην Πάρο μετά τον θάνατό της, όλοι στραβομουτσουνιάζανε όταν έλεγα “Καρκίνος”. Όταν άκουγα τους ανθρώπους να μιλάνε για άλλους, που πέθαναν απο καρκίνο, έλεγαν “η ασθένεια”.

Μα τον θεο, ούτε να το προφέραν δεν μπορούσαν.

Τι τρέχει με αυτό; Τι είδους κόλλημα είναι; Μήπως και αν το πεις, κολλάς; Μην είναι κολλητικό; Μην το κολλάς με την αναφορά;

~

Κάπου τρία χρόνια πριν, στο γραφείο, έχω χάσει μπόλικα κιλά. Απο την Taste and Diet. Κάθε μέρα, τρώω το φαγητό που μου φέρνουνε - για μήνες λέμε τώρα, ε; - στο εστιατόριο, μαζί με ΟΛΟΥΣ τους άλλους. Πιάνει το κόλπο, τα χάνω τα περιττά, γίνομαι γκομενάκι, είμαι στα πάνω μου, ξυρίζω το κεφάλι μου.

Τι το ‘θελα;

Μήνες μετά, όσο είχα διατηρηθεί, ανακαλύπτω οτι υπάρχει φιλολογία: ο Γιάννης έχει καρκίνο (φτου! που έκανε και ο Φιλιππίδης όταν παρουσίαζε τα ζώδια στις ειδήσεις του Μαστοράκη στον Αντέννα).

Σου λέει ο άλλος, ξυρισμένο κεφάλι ίσον χημειοθεραπεία, χαμένα κιλά, that fits.

Ε, ούτε τότε δεν είπανε “καρκίνος”. Το έμαθα απο κουβέντα που ξεκίναγε “το ξέρουμε οτι είσαι άρρωστος“.

Άρρωστος, όχι καρκίνος.

Σαν να έχεις τον σατανά μέσα σου.

Και, σαν να μην έφτανε αυτό, αν τελικά τον αποκτήσεις (μακρυά απο μας, ε;) δαγκώνεσαι.

Πως να το πεις; Φυλαγεσαι.

Γιατι σε κοιτάνε σαν πεθαμένο - ήδη. Όπως τους κοίταζες και εσύ παλιά.

~

Λοιπόν, παλικάρια, να τα βρούμε λίγο εδώ: Ζεις, απο τον καρκίνο. Επιβιώνεις. Είναι μπάσταρδη ασθένεια, αλλά δεν είναι θανατική καταδίκη. Πολλοί γλυτώνουν - έχω παραδείγματα-. Και μετά είναι καλά. Απολύτως καλά. Ούτε την ψυχή τους πουλήσανε, ούτε φαντάσματα είναι. Άρρωστοι πριν - καλά τώρα. Και ούτε έχουν να ντρέπονται για κάτι.
Και αξιοπρεπείς, και αμόλυντοι. Για αυτό, αν ακούσετε κανέναν με καρκίνο, μην το κοιτάξετε σαν πεθαμένο. Σαν κρυολογημένο κοιτάχτε τον. Και μην φοβηθείτε να το πειτε - καρκίνος.

Δεν υπάρχει “ανίατη ασθένεια”, “επάρατη νόσος”, “η ασθένεια” και άλλες τέτοιες υπεκφυγές.

Και αν το αντιληφθούμε, ίσως κάνουμε κάτι για αυτό. Αν υποψιαστούμε οτι με τον τρόπο ζωής μας (φυτοφάρμακα, κινητά, τσιγάρα, διατροφή) κινδυνεύουμε, και δώσουμε λίγο σημασία, μπορεί και να το αποφύγουμε.

Δεν κολλάει με το να το πεις. Με το τσιγάρο, μπορεί. Με το να το πεις, όχι.

Και, αν θέλετε να με ακούσετε, μην το ανάψετε το γαμημένο για λίγο. Έτσι, τιμής ένεκεν.


http://arkoudos.com

[Doctortilac]

Πολιτική υγείας    
Νέο φάρμακο για τον διαβήτη τύπου ΙΙ αναμένεται να κυκλοφορήσει στην Ελλάδα.

Θεσσαλονίκη: Ένα νέο φάρμακο, που ρυθμίζει το σάκχαρο στους πάσχοντες από σακχαρώδη διαβήτη τύπου II, χωρίς να προκαλεί υπογλυκαιμία και ταυτόχρονα μειώνει το βάρος τού πάσχοντα αναμένεται να προστεθεί στην ιατρική φαρέτρα.

«Πρόκειται για την λιραγλουτίδη, ανάλογο του GLP-1, που μειώνει το σάκχαρο και το οποίο να χορηγείται σε ενέσιμη μορφή μία φορά το 24 ωρο», ανέφερε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο επίκουρος καθηγητής στην Ιατρικής Σχολή του ΑΠΘ Απόστολος Τσάπας, με αφορμή το 1ο Διαβητολογικό Φόρουμ Θεσσαλονίκης-Οξφόρδης, που έγινε στην Κασσάνδρα Χαλκιδικής.

Το νέο αυτό φάρμακο για το οποίο υπάρχει θετική εισήγηση από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων, αφού πάρει έγκριση, θα μπορεί να χρησιμοποιείται μόνο του, ή σε συνδυασμό με άλλα φάρμακα, και θα καθυστερεί την εξέλιξη της νόσου.

«Καμία ουσία δεν θεραπεύει το διαβήτη. Όλα τα φάρμακα, που κυκλοφορούν σήμερα, ρυθμίζουν το σάκχαρο. Το νέο αυτό φάρμακο δεν θα υποκαταστήσει την ινσουλίνη, αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί είτε μόνο του, είτε σε συνδυασμό με ινσουλίνη. Το πλεονέκτημα της λιραγλουτίδης είναι ότι, εκτός από το ότι ρυθμίζει το σάκχαρο, δεν προκαλεί υπογλυκαιμία όπως η ινσουλίνη, χορηγείται μία φορά την ημέρα, ενώ η ινσουλίνη μπορεί να χορηγείται 1-4 φορές το 24ωρο. Μειώνει δε, το βάρος του ασθενούς από 1-5 κιλά, ενώ η ινσουλίνη το αυξάνει 1-5 κιλά», εξήγησε ο κ.Τσάπας.

Η λιραγλουτίδη δοκιμάστηκε επί 4 χρόνια σε μεγάλο αριθμό ασθενών, σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, από φαρμακευτική εταιρεία της Δανίας με θετικά αποτελέσματα και σύμφωνα με εκτιμήσεις αναμένεται να κυκλοφορήσει σε ένα χρόνο.    27/4/2009 11:14
Νέο φάρμακο για τον διαβήτη τύπου ΙΙ αναμένεται να κυκλοφορήσει στην Ελλάδα
health.in.gr

Θεσσαλονίκη: Ένα νέο φάρμακο, που ρυθμίζει το σάκχαρο στους πάσχοντες από σακχαρώδη διαβήτη τύπου II, χωρίς να προκαλεί υπογλυκαιμία και ταυτόχρονα μειώνει το βάρος τού πάσχοντα αναμένεται να προστεθεί στην ιατρική φαρέτρα.

«Πρόκειται για την λιραγλουτίδη, ανάλογο του GLP-1, που μειώνει το σάκχαρο και το οποίο να χορηγείται σε ενέσιμη μορφή μία φορά το 24 ωρο», ανέφερε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο επίκουρος καθηγητής στην Ιατρικής Σχολή του ΑΠΘ Απόστολος Τσάπας, με αφορμή το 1ο Διαβητολογικό Φόρουμ Θεσσαλονίκης-Οξφόρδης, που έγινε στην Κασσάνδρα Χαλκιδικής.

Το νέο αυτό φάρμακο για το οποίο υπάρχει θετική εισήγηση από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων, αφού πάρει έγκριση, θα μπορεί να χρησιμοποιείται μόνο του, ή σε συνδυασμό με άλλα φάρμακα, και θα καθυστερεί την εξέλιξη της νόσου.

«Καμία ουσία δεν θεραπεύει το διαβήτη. Όλα τα φάρμακα, που κυκλοφορούν σήμερα, ρυθμίζουν το σάκχαρο. Το νέο αυτό φάρμακο δεν θα υποκαταστήσει την ινσουλίνη, αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί είτε μόνο του, είτε σε συνδυασμό με ινσουλίνη. Το πλεονέκτημα της λιραγλουτίδης είναι ότι, εκτός από το ότι ρυθμίζει το σάκχαρο, δεν προκαλεί υπογλυκαιμία όπως η ινσουλίνη, χορηγείται μία φορά την ημέρα, ενώ η ινσουλίνη μπορεί να χορηγείται 1-4 φορές το 24ωρο. Μειώνει δε, το βάρος του ασθενούς από 1-5 κιλά, ενώ η ινσουλίνη το αυξάνει 1-5 κιλά», εξήγησε ο κ.Τσάπας.

Η λιραγλουτίδη δοκιμάστηκε επί 4 χρόνια σε μεγάλο αριθμό ασθενών, σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, από φαρμακευτική εταιρεία της Δανίας με θετικά αποτελέσματα και σύμφωνα με εκτιμήσεις αναμένεται να κυκλοφορήσει σε ένα χρόνο.

[Doctortilac]

Κόντρα του αμφιλεγόμενου γενετιστή Ζαβού με Κύπριους συναδέλφους του
Λευκωσία: Κύπριοι ειδικοί σε θέματα γονιμότητας αμφισβητούν τους ισχυρισμούς του Δρ Παναγιώτη Ζαβού, o οποίος προαναγγέλει τη γέννηση του πρώτου κλωνοποιημένου ανθρώπου. Ο ίδιος όμως δηλώνει πως «ο Ζαβός δεν αφήνει τίποτα ατελείωτο» και υποστηρίζει ότι έχει υποψήφιους «πελάτες» και από την Κύπρο.

[Doctortilac]

Ο κάθε άνθρωπος έχει τον δικό του ιδανικό ρυθμό στο τρέξιμο
   Νέα Υόρκη: Αν το σώμα σας, όταν τρέχετε, σας λέει ότι πάτε πολύ αργά ή πολύ γρήγορα, πιθανότατα έχει δίκιο. Μια νέα επιστημονική έρευνα διαπίστωσε ότι κάθε άνθρωπος έχει το δικό του ιδανικό ρυθμό με τον οποίο μπορεί να τρέξει τη μεγαλύτερη απόσταση με τη μικρότερη δυνατή προσπάθεια.
 
Η έντονη σωματική άσκηση προσθέτει δύο χρόνια ζωής στους μεσήλικες
   Στοκχόλμη: Οι άνδρες που ασκούνται τουλάχιστον τρεις ώρες την εβδομάδα, μπορεί να ζήσουν 2,3 χρόνια παραπάνω, ενώ όσοι ασκούνται, αλλά λιγότερο, μπορούν να προσδοκούν σε ένα παραπάνω χρόνο ζωής, σύμφωνα με έρευνα του πανεπιστημίου της Ουψάλα στη Σουηδία, που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό έντυπο British Medical Journal.
 
Η σωματική άσκηση μειώνει τον κίνδυνο των εφήβων να εκδηλώσουν διαβήτη τύπου ΙΙ
   Νέα Υόρκη: Αμερικανική μελέτη δείχνει ότι οι έφηβοι που είναι μετρίως σωματικά δραστήριοι καίνε περισσότερες θερμίδες και μεταβολίζουν αποτελεσματικότερα το σάκχαρο του αίματος, συγκριτικά με τους νωθρούς συνομήλικους τους, γεγονός που τους κάνει περισσότερο προστατευμένους από τον διαβήτη τύπου ΙΙ.
 
Ανεβάζει τη διάθεση και μειώνει το στρες η γυμναστική εν ώρα εργασίας
Λονδίνο: Οι εργαζόμενοι που μπορούν να γυμναστούν εν ώρα εργασίας είναι πιο παραγωγικοί, ευτυχισμένοι, αποτελεσματικοί και ήρεμοι, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Journal of Workplace Health Management.
 
Η γυμναστική βελτιώνει την εγκεφαλική αιματική ροή στους ηλικιωμένους
Σικάγο: Στα ηλικιωμένα άτομα, η γυμναστική σχετίζεται με αύξηση του αριθμού των μεγάλης διαμέτρου αγγείων στην εγκεφαλική περιοχή και με αύξηση της αιματικής ροής στις τρεις μείζονες εγκεφαλικές αρτηρίες, σύμφωνα με στοιχεία που παρουσιάστηκαν στο ετήσιο συνέδριο της Ακτινολογικής Εταιρείας Βορείου Αμερικής.
 
Η σωματική άσκηση μπορεί να βοηθήσει τους πάσχοντες από σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου
Νέα Υόρκη: Η τακτική σωματική άσκηση μπορεί να ανακουφίσει την δυσκοιλιότητα που ταλαιπωρεί τα άτομα που πάσχουν από σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο International Journal of Sports Medicine.
 
Η «μελωδική» γυμναστική αυξάνει σημαντικά τη φυσική αντοχή
Αθήνα: Μέχρι και 15% ενδέχεται να αυξηθεί η φυσική αντοχή των ανθρώπων που γυμνάζονται ακούγοντας μουσική, υποστηρίζει έρευνα που δημοσιεύει το περιοδικό αθλητικής ψυχολογίας Journal of Sport and Exercise Psychology.
 
O κίνδυνος εμφράγματος αυξάνεται παράλληλα με την ένταση της σωματικής προσπάθειας
Νέα Υόρκη: Η σωματική προσπάθεια μπορεί να προκαλέσει την απαρχή του εμφράγματος με δοσο-εξαρτώμενο τρόπο, δηλαδή, ο κίνδυνος αυξάνεται ότι μεγαλώνει η ένταση της σωματική προσπάθειας, σύμφωνα με στοιχεία που 
Η γυμναστική μειώνει τον κίνδυνο εκδήλωσης διαβήτη για τις γυναίκες με οικογενειακό ιστορικό
Λονδίνο: Η γυναίκα που διατρέχει υψηλό κίνδυνο να εκδηλώσει διαβήτη τύπου ΙΙ μπορεί να αυξήσει τις πιθανότητες να διατηρηθεί υγιής εντάσσοντας στην καθημερινότητα της την γυμναστική, σύμφωνα με στοιχεία που πρόκειται να δημοσιευθούν από το Βρετανικό ίδρυμα Καρδιολογίας.
 
Τα παιδιά πρέπει να γυμνάζονται καθημερινά για να οικοδομήσουν γερά οστά
Νέα Υόρκη: Για την οικοδόμηση γερών οστών, αγόρια και κορίτσια πρέπει να γυμνάζονται έντονα τουλάχιστον 25 λεπτά την ημέρα, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύονται στο επιστημονικό έντυπο Pediatrics.

[Doctortilac]

Κολονοσκοπηση

Η εύκαμπτη κολονοσκόπηση γίνεται με ένα εύκαμπτο ενδοσκόπιο μήκους 120 cm το οποίο συνδέεται με μία οθόνη για την παρακολούθηση και την καταγραφή της εξέτασης. Το ενδοσκόπιο διαθέτει συνδέσεις με φωτεινή πηγή και αυλό για αναρρόφηση, εμφύσηση αέρα και λήψη βιοψιών. Η εξέταση είναι ανώδυνη και σε απλές περιπτώσεις δεν διαρκεί παραπάνω από 20 λεπτά. Εάν δεν χρειάζεται να ελεγχθεί όλο το μήκος του παχέος εντέρου αλλά μόνον το κατώτερο τμήμα του, η προετοιμασία που απαιτείται πριν την πραγματοποίηση της εξέτασης είναι απλή και περιλαμβάνει αποχή από τροφές με υψηλό υπόλειμμα την προηγουμένη της εξέτασης και έναν χαμηλό υποκλυσμό. Εάν ελέγχεται όλο το παχύ έντερο, ο εξεταζόμενος πρέπει να πάρει την προηγουμένη καθαρτικά, ώστε όλο το παχύ έντερο να είναι κενό και να είναι δυνατή η πραγματοποίηση της εξέτασης.   

 

[Doctortilac]

Τα ποτά και όχι τα φαγητά, είναι πιο σημαντικά για την απώλεια βάρους
Νέα Υόρκη: Όταν θέλει κανείς να χάσει κιλά, έχει μεγαλύτερη σημασία τι πίνει παρά τι τρώει, σύμφωνα με μια νέα μελέτη της Σχολής Δημόσιας Υγείας Μπλούμπεργκ του Πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς των ΗΠΑ.
 
Η μετριοπαθής κατανάλωση καφέ κάνει καλό στην καρδιά
Θεσσαλονίκη: Η κατανάλωση καφέ με μέτρο φαίνεται ότι έχει ευεργετικές επιδράσεις στην καρδιά, σύμφωνα με τα στοιχεία της μελέτης CARDIO 2000 της Α' Καρδιολογικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

[Doctortilac]

ΤΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΡΩΚΤΟΥ

Ακράτεια κοπράνων

Η ακράτεια (ακoύσια απώλεια κoπράvωv ή αερίωv από τov πρωκτό) είvαι έvα κoιvό σύμπτωμα, ειδικά στηv πρoχωρημέvη ηλικία. Μελέτες από τις Ηvωμέvες Πoλιτείες της Αμερικής έδειξαv ότι σε ανθρώπους με ηλικία πάvω από τα 64 χρόvια, η συχvότητα της ακράτειας κoπράvωv υπερβαίvει τo 10%. Η ακράτεια κoπράvωv ή αερίωv είvαι μία αρκετά συvηθισμέvη voσoλoγική ovτότητα, η αvτιμετώπιση της oπoίας παραμέvει πρoβληματική επειδή oι περισσότερoι ασθεvείς για πoλλoύς λόγoυς αρvoύvται vα τηv αvαφέρoυv στov θεράπovτα ιατρό και τηv υφίσταvται μoιρoλατρικά. Παρά ταύτα πρέπει vα γίvει γvωστό στo ευρύ κoιvό, ότι η κατάσταση αυτή έχει πλέov αλλάξει ριζικά με τις διαγνωστικές και θεραπευτικές δυvατότητες πoυ παρέχει η πρoηγμέvη τεχvoλoγία και χειρoυργική τεχvική.
Η ακράτεια τωv κoπράvωv oφείλεται σε τoπική ή γεvικευμέvη βλάβη τωv vεύρωv ή σε τραυματισμό τωv σφιγκτήρωv. Ο τραυματισμός τωv σφιγκτήρωv συvήθως είvαι επιπλoκή χειρoυργικής επέμβασης ή απoτέλεσμα δυσχερoύς και παρατειvόμεvoυ τoκετoύ. Η vευρoγεvής βλάβη μπoρεί vα είvαι γεvικευμέvη, όπως π.χ. στηv κατά πλάκας σκλήρυvση, ή να είναι τoπική, και να οφείλεται σε τραυματισμό της σπovδυλικής στήλης ή στηv εκφύλιση τωv vεύρωv της περιoχής πoυ παρατηρείται σε γυναίκες πάvω από 65 χρόvια με ιστορικό δυσκοιλιότητας ή παρατεταμένου τοκετού (αιδοιική νευροπάθεια).

Πoλλές φoρές συvυπάρχoυv περισσότερες από μία αιτίες. Παραδείγματoς χάριv, πoλλά χρόvια μετά από έvα δυσχερή τoκετό, μία χειρoυργική επέμβαση, ένας τραυματισμός ή η εκφύλιση τωv vεύρωv της περιoχής επιδειvώvει τηv κατάσταση και κάvει αισθητά τα συμπτώματα.
Μεγάλη σημασία στηv αvτιμετώπιση της vόσoυ έχει η ακριβής διάγvωση της αιτίας πoυ πρoκάλεσε τηv κατάσταση αυτή. Αυτό πλέov έχει γίvει εφικτό με τηv υπολογιστική μαvoμετρία τoυ πρωκτoύ, η oπoία μελετά επακριβώς τηv λειτουργικότητα των σφιγκτήρων, και περισσότερο με τηv υπερηχoτoμoγραφία τoυ πρωκτoύ, η oπoία απεικονίζει την κατάσταση τωv αvατoμικώv στoιχείωv της περιoχής και αvευρίσκει τηv θέση τoυ τραυματισμoύ τωv σφιγκτήρωv.
Με τηv λεπτoμερή εργαστηριακή μελέτη διευκoλύvεται σημαvτικά η θεραπευτική αvτιμετώπιση. Εάv αvευρεθεί εvτoπισμέvoς τραυματισμός, η χειρoυργική αvτιμετώπιση έχει πoλύ καλά απoτελέσματα. Σε αvτίθετη περίπτωση, σημαvτική βoήθεια πρoσφέρει η μέθoδoς της βιoαvάδρασης (biofeedback) η oπoία βασίζεται σε ασκήσεις πoυ κάvει o ασθεvής, o oπoίoς ταυτόχρovα βλέπει σε oθόvη και ακoύει σε ακoυστικά σήματα τo απoτέλεσμα τωv πρoσπαθειώv τoυ. Με τov τρόπo αυτό o πάσχωv βελτιώvει τη λειτουργικότητα τωv μυώv της περιoχής.

Πρόσφατα έχουν επινοηθεί διάφορες μέθοδοι που στοχεύουν στην αντιμετώπιση του παραπάνω προβλήματος. Πρόκειται για μετατόπιση γειτονικών μυών, τοποθέτηση ηλεκτροδίων στην έκφυση των νεύρων, εμφύτευση μικροσφαιριδίων ή τοποθέτηση τεχνητού σφιγκτήρα γύρω από τον πρωκτικό σωλήνα

[Doctortilac]

Η ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΑΚΡΑΤΕΙΑΣ ΚΟΠΡΑΝΩΝ

Η αντιμετώπιση της ακράτειας κοπράνων εξαρτάται σε ένα μεγάλο βαθμό από την διαγνωστική διερεύνηση και τον καθορισμό της ακριβούς παθοφυσιολογίας της νόσου. Μεγάλη σημασία έχει η διαφορική διάγνωση μεταξύ της τραυματικής και μη τραυματικής ακράτειας κοπράνων. Η πρώτη που είναι επακόλουθο άμεσου τραυματισμού, χειρουργικών επεμβάσεων ή δυσχερούς τοκετού αντιμετωπίζεται με χειρουργική συρραφή των σφιγκτήρων. Η μη τραυματικής αιτιολογίας ακράτεια κοπράνων μπορεί να βελτιωθεί με ειδικές καθοδηγούμενες ασκήσεις (βιοανάδραση- biofeedback) σε ελαφρές περιπτώσεις. Αλλοι τρόποι αντιμετώπισης της μη τραυματικής ακράτειας κοπράνων είναι η διέγερση των νεύρων της πυέλου (sacral neuromodulation), η μετατόπιση γειτονικών μυών (graciloplasty) και η τοποθέτηση εμφυτευμάτων.

[kachakohchang]

Η ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΑΚΡΑΤΕΙΑΣ ΚΟΠΡΑΝΩΝ

Η αντιμετώπιση της ακράτειας κοπράνων εξαρτάται σε ένα μεγάλο βαθμό από την διαγνωστική διερεύνηση και τον καθορισμό της ακριβούς παθοφυσιολογίας της νόσου. Μεγάλη σημασία έχει η διαφορική διάγνωση μεταξύ της τραυματικής και μη τραυματικής ακράτειας κοπράνων. Η πρώτη που είναι επακόλουθο άμεσου τραυματισμού, χειρουργικών επεμβάσεων ή δυσχερούς τοκετού αντιμετωπίζεται με χειρουργική συρραφή των σφιγκτήρων. Η μη τραυματικής αιτιολογίας ακράτεια κοπράνων μπορεί να βελτιωθεί με ειδικές καθοδηγούμενες ασκήσεις (βιοανάδραση- biofeedback) σε ελαφρές περιπτώσεις. Αλλοι τρόποι αντιμετώπισης της μη τραυματικής ακράτειας κοπράνων είναι η διέγερση των νεύρων της πυέλου (sacral neuromodulation), η μετατόπιση γειτονικών μυών (graciloplasty) και η τοποθέτηση εμφυτευμάτων.

doctor  δε πας καλαααααααααααα

[Doctortilac]

ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΙ ΕΓΚΑΙΡΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΠΑΧΕΟΣ ΕΝΤΕΡΟΥ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΟΛΟΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ

1. ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΠΑΧΕΟΣ ΕΝΤΕΡΟΥ (Κ.Π.Ε.)

Διάφοροι παράγοντες έχουν ενοχοποιηθεί για την αιτιολογία του Κ.Π.Ε., χωρίς ωστόσο να έχει καθοριστεί μετά βεβαιότητος το αίτιο. 'Οπως προκύπτει όμως από τα υπάρχοντα δεδομένα ο Κ.Π.Ε. δημιουργείται μέσω πολυσταδιακής διαδικασίας, όπου ευθύνονται γενετικοί παράγοντες, αλλά και παράγοντες του περιβάλλοντος, όπως ο τρόπος διαβίωσης και κυρίως η διατροφή. Την άποψη του παράγοντος "περιβάλλον" υποστηρίζουν οι μεγάλες διαφορές στην συχνότητα μεταξύ διαφόρων χωρών με διαφορετικό τρόπο ζωής. Είναι αυξημένη στις Δυτικού τύπου κοινωνίες (35/100.000 κατοίκους στις ΕΙΠΑ) και μειωμένη στις υποανάπτυκτες χώρες (2/ 100.000 κατοίκους στις Ινδίες). Επί πλέον, απόγονοι μεταναστών από χώρες χαμηλής συχνότητας αποκτούν γρήγορα την αυξημένη συχνότητα της χώρας υποδοχής.
Επίσης ο κίνδυνος εμφάνισης του Κ.Π.Ε. αυξάνεται σημαντικά μετά την ηλικία των 50 ετών. Το μεγαλύτερο ποσοστό όλων των περιπτώσεων του Κ.Π.Ε. εμφανίζεται σε άτομα ηλικίας άνω των 50 ετών

ΟΙ 0ΜΑΔΕΣ ΚΙΝΔΥΝ0Υ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ Τ0Υ Κ.Π.Ε. ΚΑΤΑΝΕΜ0ΝΤΑΙ ΩΣ ΚΑΤΩΘΙ:

   1. «Συνήθους Κινδύνου» (aνerage risk): Στην κατηγορία αυτή ανήκει η μέγιστη πλειονότητα των περιπτώσεων του Κ.Π.Ε. (περίπου 75%) και συμβαίνει σε άτομα χωρίς γνωστούς προδιαθεσικούς παράγοντες της νόσου. Ωστόσο η εμφάνιση αυξάνεται με την πάροδο της ηλικίας, αρχίζοντας γύρω στην ηλικία των 40-50 ετών. Η κατηγορία αυτή αποτελεί τον λεγόμενο σποραδικό K.Π.E.
   2. Οι υπόλοιπες περιπτώσεις ανήκουν στην ομάδα «αυξημένου κινδύνου» (high risk). Η ομάδα αυξημένου κινδύνου περιλαμβάνει:
         1. Άτομα με οικογενειακό Ιστορικό K.Π.E. (πρώτου βαθμού συγγενείας γονείς παιδιά αδέλφια) που δεν εμπίπτουν στα γνωστά γενετικά σύνδρομα που θα αναφερθούν πιο κάτω.
            Το ποσοστό της κατηγορίας αυτής είναι 15-20% όλων των περιπτώσεων του Κ.Π.Ε. Ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος σε αυτούς των οποίων οι συγγενείς ανέπτυξαν Κ.Π.Ε. σε νεώτερη ηλικία (κάτω των 50 ετών). Επίσης, υπάρχουν δεδομένα που δείχνουν ότι ο κίνδυνος αναπτύξεως Κ.Π.Ε είναι αυξημένος σε άτομα (κυρίως άντρες) των οποίων συγγενείς πρώτου βαθμού είχαν αδένωμα παχέος εντέρου σε ηλικία κάτω των 60 ετών.
         2. Κληρονομικός μη-Πολυποδιασικός Κ.Π.Ε. (Σύνδρομα Lynch Ι & ΙΙ).
            Στην κατηγορία αυτή ανήκει το 4-7% των περιπτώσεων Κ.Π.Ε. Μεταδίδεται με τον επικρατούντα σωματικό χαρακτήρα. Η μέση ηλικία εμφάνισης είναι τα 45 έτη και ο κίνδυνος εμφάνισης Κ.Π.Ε. στις οικογένειες αυτές είναι 80%.
            Τα διαγνωστικά Κριτήρια για τα σύνδρομα Lynch είναι: α) τουλάχιστον 3 συγγενείς με Κ.Π.Ε. εκ των οποίων οι 2 είναι πρώτου βαθμού, β) ο καρκίνος να εμφανίζεται σε δύο τουλάχιστον γενεές κι γ) ένας τουλάχιστον ασθενής να εμφανίσει τον καρκίνο σε ηλικία κάτω των 50 ετών.
            Στο σύνδρομο Lynch Ι ο καρκίνος εμφανίζεται συνήθως στο δεξιό κόλον και υπάρχει αυξημένη συχνότητα σύγχρονων ή μετάχρονων Κ.Π.Ε., ενώ στο σύνδρομο Lynch ΙΙ είναι δυνατόν εκτός του Κ.Π.Ε. να συνυπάρχει καρκίνος στομάχου, παγκρέατος, ενδομητρίου, ωοθήκης ή ουροποιητικού συστήματος. Ο κίνδυνος εμφάνισης του Κ.Π.Ε. στο σύνδρομο Lynch αυξάνεται μετά την ηλικία των 20 ετών και κορυφώνεται στην ηλικία των 40.
         3. Οικογενής Αδενωματώδης Πολυποδίαση (ΟΑΠ).
            Η ΟΑΠ που ευθύνεται για το 1% περίπου των Κ.Π.Ε., είναι κληρονομική νόσος που μεταδίδεται με τον επικρατούντα σωματικό χαρακτήρα. Η συχνότητα είναι 1/10.000 γεννήσεις. Τα αδενώματα εμφανίζονται σε μέση ηλικία 15 ετών και σχεδόν όλοι οι προσβληθέντες θα αναπτύξουν αδενώματα μέχρι την ηλικία των 35 ετών. Η συχνότητα εμφάνισης Κ.Π.Ε. είναι 7% στα 20 έτη ηλικίας. 50% στα 40 έτη και 90% στα 45 έτη.
         4. Το ανάλογο σύνδρομο Gardner χαρακτηρίζεται εκτός από Κ.Π.Ε. και από εξωεντερικές νεοπλασίες (οστεώματα, όγκοι μαλακών μορίων, δεσμοειδείς όγκοι), ενώ το σύνδρομο Τurcοt χαρακτηρίζεται και από όγκους του νευρικού συστήματος.
         5. Σύνδρομα Αμαρτωματώδους Πολυποδίασης (Peutz.Jeghers) -Νεανική πολυποδίαση
            Τα σύνδρομα αυτά ευθύνονται για ελάχιστες περιπτώσεις Κ.Π.Ε. Το σύνδρομο Peutz-Jeghers κληρονομείται κατά τον επικρατούντα σωματικό χαρακτήρα και μεταξύ άλλων χαρακτηρίζεται από αμαρτωματώδεις πολύποδες λεπτού και παχέος εντέρου. Ο κίνδυνος εμφάνισης Κ.Π.Ε. κυμαίνεται από 2 έως 13%. Η νεανική πολυποδίαση χαρακτηρίζεται από πολλαπλούς πολύποδες του γαστρεντερικού σωλήνα και εμφανίζεται σε νεαρά ηλικία (5-20 έτη). Τα σύνδρομα αυτά ευθύνονται για ελάχιστες περιπτώσεις Κ.Π.Ε., στο κληρονομούμενο όμως τύπο του συνδρόμου, ο κίνδυνος ανάπτυξης Κ.Π.Ε. είναι αυξημένος.
         6. Ιδιοπαθής Φλεγμονώδης Νόσος του Εντέρου Ι.Φ.Ν.Ε., Χρόνια Ελκώδης Κολίτις και Crοhn Κολίτις)
            Ασθενείς με ελκώδη κολίτιδα στους οποίους η νόσος χρονολογείται περισσότερο οπό 10 χρόνια και προσβάλλει το παχύ έντερο σε μεγάλη έκταση (πέραν της αριστερής κολικής καμπής) έχουν αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης Κ.Π.Ε. "Εχει υπολογισθεί ότι τα πρώτα 10 χρόνια η συχνότητα είναι 3% και ακολούθως αυξάνεται κάθε έτος κατά 1%. Ασθενείς με Crοhn κολίτιδα έχουν ανάλογο αυξημένο κίνδυνο Κ.Π.Ε. σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό. Η Ι.Φ.Ν.Ε. ευθύνεται περίπου για το 1% όλων των περιπτώσεων το Κ.Π.Ε.
   3. Άλλοι παράγοντες κινδύνου.
      "Έχουν αναφερθεί επιδημιολογικά δεδομένα που συσχετίζουν την αυξημένη συχνότητα εμφάνισης Κ.Π.Ε. με τους παρακάτω παράγοντες:
         1. Αυξημένη κατανάλωση κρέατος, ιδιαίτερα ερυθρού (βοοειδή)
         2. Αυξημένη κατανάλωση ζωικού λίπους και σακχάρων
         3. Κατάχρηση οινοπνεύματος
         4. Κάπνισμα
         5. Παχυσαρκία
         6. Ακτινοβόληση της περιοχής της πυέλου
            Οι παράγοντες της κατηγορίας αυτής δεν είναι απολύτως σαφείς και χρειάζονται περαιτέρω μελέτες για την καθιέρωση τους.

2. ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ Κ.Π.Ε.

   1. Διατροφή πλούσια σε λαχανικά και φρούτα
      Οι τροφές αυτές ασκούν τον προστατευτικό τους ρόλο στην ανάπτυξη Κ.Π.Ε. με τις ουσίες που περιέχουν όπως φυλλικό οξύ, βιταμίνη C και Ε, σελήνιο, καροτινοειδή και φαινόλες, που έχουν αντιοξειδωτική και αντικαρκινική δράση.
   2. Δίαιτα με υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες
      Ο όρος φυτικές ίνες περιλαμβάνει μια ετερογενή ομάδα υδατανθράκων και πολυμερών ενώσεων που ανθίστανται στην πέψη από τα υδρολυτικά ένζυμα. Ο προστατευτικός ρόλος των φυτικών Ινών δεν έχει επιβεβαιωθεί σε όλες τις μελέτες και παραμένει αμφιλεγόμενος, αλλά συνιστάται στην διατροφή για την πρόληψη το Κ.Π.Ε.
   3. Ασβέστιο
      Η πρόσληψη ασβεστίου σχετίζεται με την μείωση του κινδύνου ανάπτυξης Κ.Π.Ε. Ο προστατευτικός ρόλος αποδίδεται στην σύνδεση με τα λιπαρά οξέα και τα χολικά άλατα με αποτέλεσμα την ανασταλτική δράση στον κυτταρικό πολλαπλασιασμό του εντερικού βλεννογόνου.
   4. Φυλλικό οξύ / μεθειoνίνη
      Το φυλλικό οξύ έχει προστατευτική δράση με την μεθυλίωση του DΝΑ που καθορίζει την δομή των χρωμοσωμάτων, την δέσμευση με ιστόνες και την μεταγραφή γονιδίων. Η ανάπτυξη Κ.Π.Ε. εκφράζεται από την έλλειψη φυλλικού οξέος και μεθειονίνης που προδιαθέτει στην ανάπτυξη αδενωμάτων.
   5. Φυσική άσκηση
      Η τακτική φυσική άσκηση έχει προστατευτικό ρόλο, πιθανώς με την αύξηση του περισταλτισμού και την μείωση του χρόνου επαφής των δυνητικά καρκινογόνων ουσιών με τον βλεννογόνο του παχέος εντέρου.
   6. Λήψη ασπιρίνης και άλλων μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων (M.Σ.A.Φ.).
      Συχνή λήψη ασπιρίνης και Μ.Σ.Α.Φ. για μακρό χρονικό διάστημα σχετίζεται με χαμηλή συχνότητα Κ.Π.Ε. και αδενωμάτων. Η παρατήρηση όμως αυτή δεν αποτελεί ακόμα ένδειξη για τακτική χορήγηση ασπιρίνης ή Μ.ΣΑ.Φ. για την πρόληψη Κ.Π.Ε., λόγω των ανεπιθύμητων ενεργειών (νόσος πεπτικού έλκους, αιμορραγία ανωτέρω πεπτικού, εγκεφαλική αιμορραγία).
      Η χορήγηση διαφόρων φαρμακευτικών ουσιών για την πρόληψη του Κ.Π.Ε. έχει δώσει σύμφωνα με μελέτες ενθαρρυντικά αποτελέσματα και αναφέρεται με τον όρο «χημειοπροφύλαξη» (Chemοpreνentiοn). "

3. ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΟΥ Κ.Π.Ε.

Οι στρατηγικές που εφαρμόζονται για την πρόληψη του Κ.Π.Ε. βασίζονται στις μέχρι σήμερα γνώσεις μας για την αιτιοπαθογένεια, την φυσική ιστορία των αδενωμάτων και του Κ.Π.Ε. καθώς και στη διαθέσιμη διαγνωστική μεθοδολογία. Περιλαμβάνουν διαιτητικές συστάσεις (πρωτογενής πρόληψη), αξιοποίηση της προόδου στην Μοριακή Βιολογία καθώς και εφαρμογή μεθόδων για τον εντοπισμό και την επιτήρηση των ατόμων που βρίσκονται σε κίνδυνο δευτερογενής πρόληψη).

4. Η ΔΙΑΙΤΑ ΚΑΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΟΥ Κ.Π.Ε.

Ο Κ.Π.Ε. πιστεύεται ότι δημιουργείται μέσω πολυσταδιακής διεργασίας στην οποία εμπλέκονται και παράγοντες του περιβάλλοντος και κυρίως η διατροφή και ότι κατάλληλες διαιτητικές παρεμβάσεις μπορούν να οδηγήσουν σε ελάττωση της συχνότητάς του. Από τα υπάρχοντα δεδομένα προκύπτουν σοβαρές ενδείξεις για την θετική ή αρνητική επίδραση των διαφόρων τροφών στην εμφάνιση του Κ.Π.Ε.
Η πλέον ισχυρή υπόθεση για την αιτιολογία της νόσου αποδίδει την κύρια ευθύνη στη διατροφή πλούσια σε ζωικά λίπη, η οποία αυξάνει την έκκριση χολικών αλάτων και στεροειδών ουσιών που διευκολύνουν τη διαδικασία της καρκινογένεσης.
Η δεύτερη «διαιτητική υπόθεση» αποδίδει σημασία στην περιεκτικότητα της τροφής σε φυτικές ίνες και δέχεται ότι διατροφή φτωχή σε φυτικό υπόλειμμα οδηγεί σε ελάττωση του όγκου των κοπράνων και αύξηση του χρόνου διαδρομής του εντερικού περιεχομένου, παράγοντες που ευνοούν τη συγκέντρωση μεγάλων ποσοτήτων καρκινογόνων ουσιών στον αυλό του εντέρου και την παρατεταμένη επαφή τους με τον εντερικό βλεννογόνο.
Οι συστάσεις που δίδονται από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας σε συνεργασία με έγκυρα διεθνή αντικαρκινικά κέντρα όσον αφορά την δίαιτα και τον τρόπο ζωής στην πρόληψη του Κ.Π.Ε. είναι:

   1. Μειωμένη κατανάλωση ζωικού λίπους (λιγότερο από το 20% του συνόλου των λαμβανομένων θερμίδων).
   2. Η καθημερινή διατροφή να περιλαμβάνει ικανή ποσότητα φρέσκων λαχανικών και φρούτων, ψωμιού ολικής αλέσεως, δημητριακών, οσπρίων και ελαιολάδου, προκειμένου να εξασφαλισθεί η λήψη σημαντικής ποσότητας φυτικών ινών, βιταμινών, ιχνοστοιχείων και άλλων συστατικών που έχουν αντικαρκινική δράση. Υπάρχουν ενδείξεις ότι το ασβέστιο των γαλακτοκομικών προϊόντων ασκεί προφυλακτική δράση. Το παραπάνω διαιτολόγιο αντιπροσωπεύεται στη λεγόμενη «Μεσογειακή Δίαιτα».
   3. Το παραπάνω προτεινόμενο διαιτολόγιο και ο δραστικός περιορισμός του Δυτικού τρόπου διατροφής με τροφές του τύπου «Fast Fοοd», που είναι πολύ υψηλής περιεκτικότητας σε λίπος, είναι πιθανώς ευεργετικό, όταν εφαρμόζεται από την παιδική και νεαρή ηλικία.
   4. Να αποφεύγονται:
      η υπερβολική λήψη θερμίδων και η παχυσαρκία
      το κάπνισμα ή κατάχρηση οινοπνευματωδών
   5. Η σωματική άσκηση πρέπει να είναι καθημερινή πρακτική

Συμπερασματικά: Είναι χρήσιμη η διατροφή που είναι φτωχή σε ζωικό λίπος και πλούσια σε συστατικά φυτικής προέλευσης, αλλά μέχρι να διευκρινισθούν με ακρίβεια οι ιδιότητες των διαφόρων συστατικών της τροφής, πρέπει να αποφεύγονται οι διαιτητικές υπερβολές.

5. Ο ΡΟΛΟΣ ΤHΣ ΓΕΝΕΤΙΚΗΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΟΥ Κ.Π.Ε.

Η νεοπλασία στο παχύ έντερο ξεκινά συνήθως με σωματική μετάλλαξη του γονιδίου ΑPC (Αdenοmatοus Ροlyposis CοΙί). Οι μεταλλάξεις του ιδίου γονιδίου στο αδενικό κύτταρο συμμετέχουν στην εκδήλωση του συνδρόμου της 0ικογενούς Πολυποδίασης. Η μετάλλαξη του ογκογονιδίου k-ras πιθανόν να σχετίζεται με την ανάπτυξη καλοήθων νεοπλασιών του παχέος εντέρου, ενώ δεν θεωρείται απαραίτητη για την κακοήθη εκτροπή που φαίνεται να σχετίζεται τυπικά (αλλά όχι και αποκλειστικά) με την αδρανοποίηση και των δύο αλληλίων του γονιδίου p53. Το δε γονίδιο DCC (Deleted in CοΙοn Cancer) πιθανόν να ανήκει στην κατηγορία των γονιδίων που «καταστέλλουν» τις μεταστάσεις. Παρόμοιο μοντέλο έχει προταθεί και για την ανάπτυξη καρκίνου επί εδάφους ελκώδους κολίτιδος.
Εκτός όμως από το ανωτέρω μοντέλο καρκινογένεσης, προτάθηκε ένα διαφορετικό μοντέλο που αφορά στον Κληρονομικό Μη Πολυποδιασικό Καρκίνο Παχέος Εντέρου (ή σύνδρομο Lynch), καθώς και σε μερικούς σποραδικούς καρκίνους. Τα νεοπλάσματα αυτά χαρακτηρίζονται από διάχυτες ανωμαλίες στον αναδιπλασιασμό του DNA, που οφείλονται σε μεταλλάξεις των γονιδίων του συστήματος επιδιόρθωσής του.
Η αναγνώριση μεταλλάξεων του γονιδίου ΑPC στο αδενικό γενετικό κύτταρο οδήγησε στην ανάπτυξη γενετικών δοκιμασιών με τις οποίες γίνεται σήμερα προληπτικός έλεγχος σε οικογένειες με Οικογενή Αδενωματώδη Πολυποδίαση. Με τις ίδιες μεθόδους μπορούν να ανιχνευθούν επίσης μεταλλάξεις των γονιδίων hMLΗ 1 και hMSΗ2 που σχετίζονται με ανωμαλίες στον αναδιπλασιασμό του DNA. Δυστυχώς οι δοκιμασίες αυτές δεν είναι ακόμη ευρέως διαθέσιμες.
Από την εφαρμογή των μοριακών τεχνικών προσδοκώνται στο μέλλον διαγνωστικές δοκιμασίες με υψηλή ειδικότητα και ευαισθησία για την αναγνώριση πληθυσμών υψηλού κινδύνου ανάπτυξης Κ.Π.Ε. με συνέπεια την πιο αποτελεσματική πρόληψη. Τέλος η γονιδιακή παρέμβαση στην θεραπεία του Κ.Π.Ε. αποτελεί μια πραγματική πρόκληση.

6. ΜΕΘΟΔΟΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΝΤΟΠΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΤΗΡΗΣΗ ΤΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ Κ.Π.Ε.

    * Η Δοκιμασία Ανίχνευσης Αίματος στα Κόπρανα (Δ.Α.Α.Κ.)
      Η δοκιμασία αυτή στηρίζεται στην παρατήρηση ότι περίπου το ένα τρίτο των καρκίνων αλλά και σημαντικό ποσοστό των αδενωμάτων αιμορραγεί. Η αιμορραγία αυτή είναι συνήθως λανθάνουσα και διαλείπουσα. Διατίθενται τουλάχιστον τρία είδη αυτής της δοκιμασίας με διαφορετική ευαισθησία και ειδικότητα το καθένα. Η αποτελεσματικότητα της δοκιμασίας φαίνεται ότι εξαρτάται από το είδος και από την επαναληψιμότητα της και είναι καλύτερη όταν χρησιμοποιείται το ενυδατωμένο test σε δύο δείγματα από τρεις διαδοχικές κενώσεις, μετά από συγκεκριμένη δίαιτα. Μειονέκτημα της μεθόδου αποτελεί η αποτυχία ανίχνευσης αρκετών αδενωμάτων και μερικών καρκίνων καθώς και η παρουσία ψευδώς θετικών αποτελεσμάτων, με αποτέλεσμα ασθενείς να υποβάλλονται άδικα σε έλεγχο του' παχέος εντέρου. Αναφέρεται ότι η εφαρμογή της μπορεί να ελαττώσει τη θνησιμότητα από Κ.Π.Ε. κατά 12-43% ανάλογα με τις διάφορες μελέτες που έχουν γίνει.
    * Εύκαμπτη ορθοσιγμοειδοσκόπηση
      Η αξία της ως μεθόδου ελέγχου του πληθυσμού είναι αναμφισβήτητη. Υπερέχει της προηγούμενης δοκιμασίας διότι με το εύκαμπτο ορθοσιγμοειδοσκόπιο επιτρέπει την απευθείας επισκόπηση του περιφερικού παχέος εντέρου, δίνει τη δυνατότητα λήψης βιοψιών και έχει υψηλή ευαισθησία (σχεδόν 100%) και ειδικότητα, όσον αφορά στο επισκοπηθέν τμήμα του εντέρου. Αναφέρεται ότι η εύκαμπτη ορθοσιγμοειδοσκόπηση μειώνει κατά 8Ο% τη θνησιμότητα από Κ.Π.Ε. στο περιφερικό έντερο και εικάζεται ότι ο εφάπαξ έλεγχος θα μπορούσε να μειώσει κατά 45% τη συνολική θνησιμότητα.
    * Ολική κολοσκόπηση
      Είναι η ακριβέστερη μέθοδος διάγνωσης των νεοπλασμάτων του παχέος εντέρου, επειδή καθιστά δυνατόν τον έλεγχο όλου του παχέος εντέρου στο 95% των περιπτώσεων. Επιπροσθέτως δίνει την δυνατότητα λήψεως βιοψιών και ενδοσκοπικής αφαίρεσης των αδενωμάτων με συνέπεια την μείωση του κινδύνου ανάπτυξης του καρκίνου. Στα μειονεκτήματα της μεθόδου περιλαμβάνονται το μεγάλο κόστος, ο κίνδυνος επιπλοκών αλλά και ο μεγάλος φόρτος εργασίας για τα ενδοσκοπικά τμήματα.
    * Βαριούχος υποκλυσμός διπλής αντίθεσης
      Μπορεί να χρησιμεύσει ως εναλλακτική μέθοδος ελέγχου αντί της ολικής κολοσκόπησης, παρότι είναι εξέταση λιγότερο ευαίσθητη (50-80% για πολύποδες<1 cm, 70-90% για πολύποδες>1 cm και 55-85% στο πρώιμο καρκίνωμα) και δεν επιτρέπει τη λήψη βιοψιών ή την αφαίρεση των πολυπόδων. Αντίθετα όταν συνδυάζεται με εύκαμπτη ορθοσιγμοειδοσκόπηση η ευαισθησία της μεθόδου αυξάνει και πλησιάζει αυτήν της κολοσκόπησης για το καρκίνωμα και για τα αδενώματα που είναι >1 cm.
    * Δακτυλική εξέταση του ορθού
      Η εξέταση είναι απλή και πρέπει να γίνεται πάντοτε στην κλινική εξέταση του κατώτερου πεπτικού και πριν από κάθε ενδοσκόπηση του παχέος εντέρου. Με την δακτυλική εξέταση τίθεται η υποψία σε μεγάλο αριθμό νεοπλασμάτων του πρωκτού και του ορθού.

[Doctortilac]

ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΙ ΕΓΚΑΙΡΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΠΑΧΕΟΣ ΕΝΤΕΡΟΥ
1. ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΠΑΧΕΟΣ ΕΝΤΕΡΟΥ (Κ.Π.Ε.)

8. ΕΠΙΤΗΡΗΣΗ ΓΕΝΙΚΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ

Η ομάδα αυτή είναι η «ομάδα συνήθους κινδύνου)) και περιλαμβάνει ασυμπτωματικούς άνδρες και γυναίκες ηλικίας <50 ετών.

Στην κατηγορία αυτή δεν ανήκουν:
"Άτομα με συμπτώματα που υποδηλώνουν Κ.Π.Ε. (π.χ. αίμα στις κενώσεις κλπ.). Οι ομάδες υψηλού κινδύνου για Κ.Π.Ε. (ατομικό ή οικογενειακό ιστορικό Κ.Π.Ε. ή αδενώματος, κληρονομούμενα γενετικά σύνδρομο, ιδιοπαθής φλεγμονώδης νόσος του παχέος εντέρου), που παρακολουθούνται ανάλογα.

Τα άτομα της "ομάδας συνήθους κινδύνου» πρέπει να ενθαρρύνονται να κάνουν:

   1. Ετήσιο έλεγχο των κοπράνων για λανθάνουσα απώλεια αίματος (Δ.Α.Α.Κ..), από την ηλικία 50 ετών (δύο δείγματα από τρεις διαδοχικές λήψεις κοπράνων).
   2. Επί θετικού αποτελέσματος στον έλεγχο των κοπράνων (ιδιαίτερα σε όλα τα δείγματα) συνιστάται πλήρης έλεγχος του παχέος εντέρου με ολική κολοσκόπηση ή εναλλακτικά βαριούχος υποκλυσμός διπλής σκιαγράφησης συν εύκαμπτη ορθοσιγμοειδοσκόπηση. Η ολική κολοσκόπηση είναι προτιμητέα.
   3. Ορθοσιγμοειδοσκόπηση με εύκαμπτο ενδοσκόπιο κάθε 5 χρόνια από την ηλικία των 50 ετών. όλοι οι πολύποδες που ανευρίσκονται πρέπει να αφαιρούνται και να εξετάζονται ιστολογικά.
      εάν ανευρεθεί καρκίνος ή αδένωμα > 1cm ή/και με λαχνωτό στοιχείο ή/και με σοβαρού βαθμού δυσπλασία στην ιστολογική εξέταση (το λεγόμενο σοβαρό αδένωμα) πρέπει να γίνεται μετά την ορθοσιγμοειδοσκόπηση και ολική κολοσκόπηση, για την ανίχνευση και άλλων σύγχρονων βλαβών .
      επί ανευρέσεως σωληνώδους αδενώματος <1cm χωρίς όμως σοβαρού βαθμού δυσπλασία (μη σοβαρό αδένωμα), αμφισβητείται η ανάγκη εκτέλεσης ολικής κολοσκόπησης, πέραν της ορθοσιγμοειδοσκόπησης.
      εάν ανευρεθεί ένας πολύποδας χωρίς αδενωματώδες στοιχείο δεν χρειάζεται περαιτέρω έλεγχος.
   4. Αντί της εύκαμπτης ορθοσιγμοειδοσκόπησης ανά 5ετία και πάντα από ηλικία 50 ετών εναλλακτικά προτείνονται: Βαριούχος υποκλυσμός διπλής σκιαγράφησης κάθε 5- 10 χρόνια ή Ολική κολοσκόπηση κάθε 10 χρόνια. Συζητείται όμως, εάν ή ολική κολοσκόπηση κάθε 10 χρόνια προφυλάσσει πλήρως τον ασθενή από τον Κ.Π.Ε. για το διάστημα αυτό.
      Η εφαρμογή των πιο πάνω μέτρων στον ασυμπτωματικό πληθυσμό άνω των 50 ετών εκτιμάται ότι θα οδηγήσει στην μείωση της θνητότητας από Κ.Π.Ε. κατά 15-30%.
      Η παρακολούθηση πρέπει να εξατομικεύεται ανάλογα με την ηλικία και τα συνοδά νοσήματα και πρέπει να διακόπτεται όταν είναι απίθανο να παρατείνει το προσδόκιμο επιβίωσης (άνω των 75 ετών).

9. ΕΠΙΤΗΡΗΣΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ ΜΕ ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΥΜΕΝΑ ΣΥΝΔΡΟΜΑ

Α. Οικογενής Αδενωματώδης Πολυποδίαση
Πρέπει να τίθεται διαγνωστική υποψία για κληρονομούμενα σύνδρομα με Κ.Π.Ε. (οικογενής αδενωματώδης πολυποδίαση, σύνδρομο κληρονομούμενου μη πολυποδιασικού Κ.Π.Ε., σύνδρομο Peutz-Jeghers). όταν υπάρχει οικογενειακό ιστορικό πολλαπλών περιπτώσεων Κ.Π.Ε. σε στενούς συγγενείς, δια μέσου γενεών και όταν ο καρκίνος εμφανίζεται σε νεαρή ηλικία. Ο έλεγχος που προτείνεται στις περιπτώσεις αυτές είναι:
Γονιαδιακός Έλεγχος (εφ' όσον είναι εφικτός) των μελών της οικογενείας με το σύνδρομο πρέπει να γίνεται στην εφηβεία. "Εμμεση οφθαλμοσκόπηση (ανίχνευση μελαγχρωστικών κηλίδων στο βυθό) από την βρεφική ηλικία, εφόσον το πρώτο διαγνωσθέν άτομο έχει αυτές τις ειδικές βλάβες).
Εύκαμπτη Ορθοσιγμοειδοσκόπηση ανά 6μηνο ή έτος, από της ηλικίας των 12 ετών. Μετά τα 40 έτη η συχνότητα της εξέτασης μπορεί να μειωθεί στα 3 χρόνια. Στην εξέταση πρέπει να υποβάλλονται οι φορείς του μεταλλαγμένου γονιδίου, οι ενδιάμεσες περιπτώσεις, αλλά και οι α� και β� βαθμού συγγενείς κάθε διαγνωσμένης περίπτωσης, όταν δεν είναι διαθέσιμη η γονιδιακή δοκιμασία.
Όταν εμφανισθούν αδενώματα στο παχύ έντερο συνιστάται και ενδοσκοπικός έλεγχος του ανώτερου πεπτικού ανά 3-5 έτη (έλεγχος για πολύποδες στομάχου, κίνδυνος ανάπτυξης καρκίνου περί την θηλή του Νater).
Επί παρουσίας του συνδρόμου, συνιστάται Ολική Κολεκτομή. Στα παιδιά συνιστάται αναμονή μέχρι να ενηλικιωθούν.

Β. Σύνδρομο Κληρονομούμενου Μή Πολυποδιασικού Καρκίνου Παχέος Εντέρου (Σύνδρομα Lynch Ι και ΙΙ)
Οι γονιδιακές δοκιμασίες για τη διάγνωση του συνδρόμου είναι πολύπλοκες με χαμηλή ευαισθησία και πρακτικά δεν είναι διαθέσιμες.
Άτομα με οικογενειακό ιστορικό του συνδρόμου πρέπει να ελέγχονται με ολική κολοσκόπηση ανά 1-2 έτη από την ηλικία των 20 ετών ή από ηλικία κατά 5 έτη μικρότερη από τον νεώτερο συγγενή με Κ.Π.Ε.. Μετά την ηλικία των 40 ετών η κολοσκόπηση πρέπει να γίνεται ετησίως.
Οι γυναίκες των οικογενειών σε κίνδυνο για το σύνδρομο Lynch ΙΙ πρέπει να υποβάλλονται ανά 1-3 έτη σε έλεγχο της πυέλου από την ηλικία των 18 ετών, ενώ μετά την ηλικία των 25 ετών οι ασυμπτωματικές γυναίκες φορείς του γονιδίου πρέπει να υποβάλλονται ετησίως σε εξέταση της πυέλου, διακολπικό υπερηχογράφημα και βιοψία (έλεγχος για καρκίνο των γεννητικών οργάνων).
Άτομα οικογενειών με σύνδρομο Lynch που εμφάνισαν Κ.Π.Ε., πρέπει να υποβάλλονται σε ολική κολεκτομή και ειλεοορθική αναστόμωση. Γυναίκες μετά την αναπαραγωγική ηλικία ή που δεν επιθυμούν να τεκνοποιήσουν πρέπει να υποβάλλονται ταυτόχρονα και σε ολική υστερεκτομή.

Γ. Σύνδρομο Peutz-Jeghers
Σε ασυμπτωματικά άτομα που βρίσκονται σε κίνδυνο, ο έλεγχος πρέπει να αρχίζει την δεύτερη δεκαετία της ζωής τους και περιλαμβάνει ετήσιο Δ.Α.Α.Κ.. και ανά 3ετία εύκαμπτη ορθοσιγμοειδοσκόπηση.
Όταν τεθεί η διάγνωση του συνδρόμου συνιστάται κάθε 3-5 χρόνια ενδοσκόπηση ανωτέρου πεπτικού για πολυποδεκτομή τυχόν αναπτυχθέντων πολυπόδων. Ενδείκνυται επίσης ακτινολογικός έλεγχος του λεπτού εντέρου κάθε 3-5 χρόνια, καθώς και κλινική εξέταση των μαστών, μαστογραφία και pap test.

10. ΕΠΙΤΗΡΗΣΗ ΣΥΓΓΕΝΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΝΕΟΠΛΑΣΜΑ ΤΟΥ ΠΑΧΕΟΣ ΕΝΤΕΡΟΥ
Άτομα με έναν ή περισσότερους συγγενείς α� βαθμού (γονείς, παιδιά, αδέλφια) με Κ.Π.Ε. έχουν διπλάσιο κίνδυνο να εμφανίσουν Κ.Π.Ε., από ότι τα άτομα της ομάδας «συνήθους κινδύνου» και τείνουν να αναπτύξουν τον καρκίνο σε νεώτερη ηλικία.
Ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος, εάν υπάρχουν περισσότεροι του ενός συγγενείς α� βαθμού με Κ.Π.Ε: ή όταν ο καρκίνος παρουσιάστηκε σε ηλικία κάτω των 50 ετών. (Επίσης αυξημένος κίνδυνος παρατηρείται σε συγγενείς. ασθενών με αδενώματα του παχέος εντέρου που διαγνώστηκαν σε ηλικία κάτω των 60 ετών).
Για τους συγγενείς ασθενών με νεόπλασμα του παχέος εντέρου προτείνεται η κάτωθι επιτήρηση:

   1. Άτομα με έναν συγγενή α' βαθμού με Κ.Π.Ε. υποβάλλονται σε έλεγχο όπως και τα άτομα «συνήθους κινδύνου» (ετήσιο Δ.Α.Α.Κ. και εύκαμπτη ορθοσιγμοειδοσκόπηση ανά 5ετία), αρχίζοντας όμως όχι από την ηλικία των 50 ετών, αλλά ενωρίτερα, (από 40 ετών).
   2. Άτομα με δύο ή περισσότερους συγγενείς α� βαθμού με Κ.Π.Ε. υποβάλλονται σε έλεγχο όπως και η προηγούμενη ομάδα, αλλά όμως, επειδή ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος, αντί της ορθοσιγμοειδοσκόπησης συνιστάται πλήρης έλεγχος του παχέος εντέρου με ολική κολοσκόπηση ανά 5ετία. Ο ίδιος έλεγχος συνιστάται και σε άτομα με έναν συγγενή α" βαθμού με Κ.Π.Ε. που άρχισε όμως σε μικρότερη ηλικία (κάτω των 50 ετών). Η έναρξη όμως του ελέγχου πρέπει να αρχίζει 5 χρόνια ενωρίτερα από την ηλικία προσβολής με Κ.Π.Ε. του νεώτερου συγγενούς.
   3. Άτομα με έναν α� και έναν β� βαθμού συγγενή με Κ.Π.Ε. ετήσιο Δ.Α.Α.Κ. από την ηλικία των 40 ετών και ολική κολοσκόπηση ανά 5ετία μετά το 50 έτη.
   4. Άτομα με έναν ή περισσότερους συγγενείς β� βαθμού με Κ.Π.Ε.: όπως και στην ομάδα «συνήθους κινδύνου» (ετήσιο Δ.Α.Α.Κ. εύκαμπτη ορθοσιγμοειδοσκόπηση ανά 5ετία μετά τα 50 έτη ηλικίας).
   5. Άτομα με συγγενείς α� ή β� βαθμού με αδενώματα: όπως και η ομάδα «συνήθους κινδύνου»)(ετήσιο Δ.Α.Α.Κ.., εύκαμπτη ορθοσιγμοειδοσκόπηση ανά 5ετία. μετά τα 50 έτη ηλικίας).

11. ΕΠΙΤΗΡΗΣΗ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΑΔΕΝΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΧΕΟΣ ΕΝΤΕΡΟΥ

Άτομα με αδενώματα του παχέος εντέρου έχουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν Κ.Π.Ε. Mελέτες όμως έχουν δείξει ότι η ενδοσκοπική πολυποδεκτομή και η επιτήρηση των ασθενών αυτών οδηγούν στη μείωση της εμφάνισης του καρκίνου.
Ο έλεγχος και η επιτήρηση των ασθενών με αδένωμα είναι επιβεβλημένα, καθώς οι ασθενείς αυτοί έχουν αυξημένο κίνδυνο για σύγχρονα και μετάχρονα νεοπλάσματα.
Μέθοδοι επιτήρησης είναι η ολική κολοσκόπηση ή εναλλακτικά βαριούχος υποκλυσμός με διπλή σκιαγράφηση σε συνδυασμό με εύκαμπτη ορθοσιγμοειδοσκόπηση.
Η συχνότητα των επανελέγχων σχετίζεται με τα ευρήματα της αρχικής κολοσκόπησης-πολυποδεκτομής.
Ο έλεγχος και η επιτήρηση των ασθενών μετά από θεραπευτική αφαίρεση Κ.Π.Ε. είναι επιβεβλημένα, καθώς οι ασθενείς αυτοί έχουν αυξημένο κίνδυνο για σύγχρονο και μετάχρονα νεοπλάσματα καθώς και για τοπική υποτροπή του αρχικού νεοπλάσματος.
Μέθοδος επιτήρησης είναι η ολική κολοσκόπηση ή εναλλακτικά ο βαριούχος υποκλυσμός με διπλή σκιαγράφηση σε συνδυασμό με την εύκαμπτη ορθοσιγμειδοσκόπης.
Η ολική κολοσκόπηση είναι επιβεβλημένη προεγχειρητικά για να ελεγχθεί η παρουσία σύγχρονων νεοπλασμάτων. Στην περίπτωση που αυτό είναι αδύνατο, ο ασθενής πρέπει να υποβληθεί σε ολική κολοσκόπηση εντός 3-6 μηνών μετεγχειρητικά. Δεν χρειάζεται επί απομεμακρυσμένων μεταστάσεων.

12. ΕΠΙΤΗΡΗΣΗ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΙΔΙΟΠΑΘΗ ΦΛΕΓΜΟΝΩΔΗ ΝΟΣΟ ΤΟΥ ΠΑΧΕΟΣ ΕΝΤΕΡΟΥ (ΕΛΚΩΔΗΣ ΚΟΛΙΤΙΣ - CROHN ΚΟΛΙΤΙΣ) ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΟΥ Κ.Π.Ε.

Ο κίνδυνος ανάπτυξης Κ.Π.Ε. αυξάνεται μετά από 8-10 έτη νόσου σε ασθενείς με εκτεταμένη κολίτιδα. Ο κίνδυνος σε ασθενείς με αριστερή κατανομή της νόσου αυξάνει μετά από 12-15 έτη νόσου. ενώ σε ασθενείς με ελκώδη ορθίτιδα ο δια βίου κίνδυνος είναι μόλις 1.5 φορά πάνω από τον αναμενόμενο στον γενικό πληθυσμό. Η επιτήρηση πρέπει να γίνεται με ολική κολοσκόπηση που σκοπό έχει την ανίχνευση δυσπλασίας ή πρώιμου αδενοκαρκινώματος.
Στην Crohn κολίτιδα ο κίνδυνος ανάπτυξης Κ.Π.Ε. είναι ίδιος με την ελκώδη κολίτιδα όταν πρόκειται για νόσο ίδιας έκτασης και διάρκειας.

[Doctortilac]

Φως στα αίτια της διαταραχής
Ανακαλύφθηκαν μεταλλάξεις που σχετίζονται με τον αυτισμό.



 
Τομογραφίες έχουν δείξει ανωμαλίες στις συνδέσεις του εγκεφάλου στα τα παιδιά με αυτισμό (εικόνα αρχείου)
Λονδίνο
   

Τρεις ανεξάρτητες γενετικές έρευνες εντόπισαν μεταλλάξεις που σχετίζονται με τον αυτισμό και αντιστοιχούν έως και στο 15% των κρουσμάτων της αυτής αναπτυξιακής διαταραχής.

Ο όρος αυτισμός καλύπτει ένα ολόκληρο φάσμα ασθενειών, από περιστατικά παιδιών με νοητική υστέρηση και σοβαρή αδυναμία επικοινωνίας, μέχρι περιπτώσεις με σχετικά ήπια συμπτώματα, οι οποίες ονομάζονται και σύνδρομο του Ασπεργκερ.

Αν και τα αίτια του αυτισμού παραμένουν άγνωστα, είναι ξεκάθαρο ότι η διαταραχή είναι πιο συχνή σε ορισμένες οικογένειες, γεγονός που υποδεικνύει ότι τα γονίδια παίζουν ρόλο στην εμφάνισή της.

Οι τρεις μελέτες, δύο στο περιοδικό Nature και μία στην επιθεώρηση Molecular Psychiatry, αφορούν γονίδια που ρυθμίζουν τις συνάψεις, δηλαδή τις συνδέσεις μεταξύ των νευρικών κυττάρων στον εγκέφαλο.

«Αυτό φαίνεται να ταιριάζει με ό,τι γνωρίζουμε από τις εγκεφαλικές τομογραφίες: ότι οι άνθρωποι με αυτισμό μπορεί να παρουσιάζουν διαφορετική ή μειωμένη συνδεσιμότητα μεταξύ διαφορετικών περιοχών του εγκεφάλου» δήλωσε στο Reuters ο Τόνι Μονάκο του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, μέλος μίας από τις ερευνητικές ομάδες.

Οι μεταλλάξεις που εντοπίστηκαν απαντώνται πάντως και σε υγιείς ανθρώπους: «Αν και αυτή η γονιδιακή ποικιλία είναι συχνή στο γενικό πληθυσμό, ανακαλύψαμε ότι είναι 20% πιο συχνή στα παιδιά με αυτισμό» διευκρίνισε ο Δρ Ντάνιελ Γκέσουιντ του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Λος Αντζελες.

Οι μεταλλάξεις αναγνωρίστηκαν με γενετικές εξετάσεις που κάλυψαν το σύνολο του γονιδιώματος σε 12.000 άτομα, ορισμένα με ιστορικό αυτισμού και άλλα όχι.

Τα ευρήματα δεν φαίνεται να ανοίγουν άμεσα το δρόμο για την ανάπτυξη νέων θεραπειών, θα μπορούσαν όμως να βοηθήσουν στην κατανόηση της διαταραχής, η οποία πλήττει περίπου ένα παιδί ανά 150, σύμφωνα με τα αμερικανικά Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών.

«Μέχρι σήμερα δεν είχε αναγνωριστεί κάποια κοινή γενετική ποικιλομορφία με τέτοιες σαρωτικές ενδείξεις που να στηρίζουν το ρόλο της στις διαταραχές του φάσματος του αυτισμού» σχολίασε η Δρ Μάργκαρετ Πέρικακ-Βανς του Πανεπιστημίου του Μαϊάμι.

Newsroom ΔΟΛ

[Doctortilac]

Ο καφές μειώνει τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου στις γυναίκες.



Βοστόνη: Οι γυναίκες που απολαμβάνουν τον καφέ διατρέχουν μικρότερο κίνδυνο να υποστούν εγκεφαλικό επεισόδιο, σύμφωνα με νέα αμερικανική έρευνα, που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Circulation.

Οι γυναίκες που πίνουν πέντε με επτά φλιτζάνια καφέ την εβδομάδα είχαν 12% λιγότερες πιθανότητες να υποστούν εγκεφαλικό σε σχέση με εκείνες που πίνουν μόλις ένα το μήνα, αποκαλύπτει η έρευνα που διενεργήθηκε σε δείγμα 83.000 γυναικών.

Η έρευνα διεξήχθη σε διάστημα 24 ετών από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ και από τη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Χάρβαρντ.

Σύμφωνα με Γερμανούς ειδικούς στην πρόληψη του εγκεφαλικού επεισοδίου, το όφελος δεν προκύπτει από την καφεϊνη.

Όσες έπιναν τσάι και άλλα ποτά που περιείχαν καφεϊνη δεν είχαν τις ίδιες μειωμένες πιθανότητες να υποστούν εγκεφαλικό, δήλωσε ο καθηγητής Μάρτιν Γκροντ της Γερμανικής Ένωσης για το Εγκεφαλικό Επεισόδιο.

Φαίνεται ότι οι ευεργετικές ιδιότητες για την υγεία που προκύπτουν από την κατανάλωση καφέ προκύπτουν από τα αντιοξειδωτικά συστατικά του, τα οποία μειώνουν τις φλεγμονές και βελτιώνουν τη λειτουργία των αιμοφόρων αγγείων.

Λαμβάνοντας υπόψη παράγοντες όπως το κάπνισμα και την κατανάλωση αλκοόλ, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι υγιείς γυναίκες, οι οποίες έπιναν δύο με τρία φλιτζάνια καφέ την ημέρα -κατά μέσον όρο- είχαν κατά 19% λιγότερες πιθανότητες να υποστούν εγκεφαλικό επεισόδιο σε σύγκριση με τις γυναίκες εκείνες που έπιναν λιγότερο από ένα φλιτζάνι το μήνα.

Η κατανάλωση τεσσάρων ή περισσότερων φλιτζανιών καφέ την ημέρα μείωνε τον κίνδυνο κατά 20%.

Ταυτόχρονα, η μελέτη επιβεβαίωσε ότι οι ευεργετικές ιδιότητες του καφέ αφορούν μόνο υγιείς ανθρώπους. Εκείνοι που έχουν συμπτώματα όπως αϋπνίες, άγχος, υπέρταση και καρδιακά προβλήματα θα πρέπει να γνωρίζουν ότι η κατανάλωση καφέ πιθανόν να επιδεινώσει την κατάστασή τους, λέει ο Δρ Γκροντ.

ΑΠΕ-ΜΠΕ, Γερμ.Πρακτ.