Αποστολέας Θέμα: Επιστροφή και εντυπώσεις  (Αναγνώστηκε 15879 φορές)

0 μέλη και 2 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.

Αποσυνδεδεμένος zeng26

  • ***
  • Μηνύματα: 226
  • ฉันเห็นด้วย
Απ: Επιστροφή και εντυπώσεις
« Απάντηση #15 στις: Νοεμβρίου 17, 2008, 22:46:38 μμ »
Moυ αρέσει που με ενθαρρύνετε, με τόση λεπτότητα να συνεχίσω περί των εντυπώσεων από το πρώτο και πλούσιο σε εμπειρίες ταξίδι μου στην Μπανγκόκ και στο Πουκέτ, και ελπίζω έστω και έτσι αποσπασματικά να μεταδώσω λίγη από τη χαρά του ταξιδιού μου!

Σήμερα μου επιφοίτησε να μιλήσω για τις ιερατικές μου επαφές και εμπειρίες.Πέραν της πρώτης μέρας, υπήρξε και άλλη μία επίσκεψή μου σε ναό βουδιστικό, όχι σε ώρα ιερουργίας.Ηταν γαλήνιο απόγευμα και μπροστά στην ανοιχή είσοδο της αυλής του ναού υπήρχε νεαρός παχυλός δόκιμος καλόγερος, από τον οποίο έλεβα κατάνευση στο ερώτημά μου αν μπορώ να εισέλθω στην αυλή και να αθυμάσω τα παρατακτικά αγάλματα των βουδών. βοδισατβα, που άλλοι ήταν πλασμένοι στο ύφος το ινδοκινέζικο, λεπτοφυείς και με μέση δαχτυλίδι, σαν του νέου πρίγκηπα των Κρίνων στη Φαιστό και στη Θηρασία, αλλά και ένα δυο βούδες ήταν ενσάρκωση του πνεύματος της Αφθονίας και της Χαράς της ζωής, παριστάνοντας ένα γελαστο μέχρι τα αυτιά πνεύμα, φαλακρό και με τεράστια κοιλιά, που την κρατάει αμφοτέραις χερσίν εκατέρωθεν, για να μη σπάσει από τα πολλά γέλια!  Αυτό νομίζω ταίριαζε στη φτιαξιά μου και τη διάθεσή μου, αλλά ήταν το μοναδικό σε αυτο το ΄'υφος. Ολοι οι άλλοι δάσκαλοι, ήταν οστεώδεις και αυστηροί στην έκφραση. Οπως περιβιάβαζα στην αυλή με τους ξαπλωμενους και όρθιους Βούδες, το παχουλο παληκαράκι με την πορτοκαλιά αμφίεση του μαθητευομένου με ακολουθούσε κατά πόδι. Από τον δίπλα ναό, ακουγόντανε νεανικές φωνές παιδιών που έπαιζαν. Είχα ήδη ανέβη στην κορυφή της γαλήνης μου και ένοιωθα την ανάγκη κάτι να προσφέρω κι εγώ εις αντάλλαγμα. Ο νεαρός κατένευσε και πήρε ένα κέρμα ευρωπαϊκό, κάτι σαν αντίτιμο για το κερί που δεν βρήκα ν΄ανάψω.

Αργότερα, στο Πουκέτ, η οδηγός του αυτοκινήτου που με πήγαινε στην πόλη, με αποκαλούσε με σεβασμό "παπά"!

Μα πού το κατάλαβε ότι είμαι γόνος μακρας παπαδοφόρου οικογενείας, ότι, αν δεν έσπαγε η νομοτέλεια, παπάς θα ήμουνε κι εγώ, ως πρωτότοκος... Τι σου είναι η διαίσθηση αυτών των ανθρώπων!

Αλλά ίσως να με έλεγαν παπά, δηλαδή μπαμπά, για να τονίσουν τη διαφορά ηλικίας...

Εγώ πάντως το θεώρησα ιερατική φιλοφρόνηση!

Αποσυνδεδεμένος thailandgr

  • Γενικός συντονιστής
  • *****
  • Μηνύματα: 8507
  • Φύλο: Άντρας
    • Ταυλανδη - χωρα παραδεισος
Απ: Επιστροφή και εντυπώσεις
« Απάντηση #16 στις: Νοεμβρίου 17, 2008, 22:53:09 μμ »
Ευχαριστούμε για το όμορφο αυτο διαλειμμα στην στείρα καθημερινότητα
"Δικό σου είναι αυτό που δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς εσένα"
The Little Prince - Antoine de Saint-Exupéry

Αποσυνδεδεμένος zeng26

  • ***
  • Μηνύματα: 226
  • ฉันเห็นด้วย
Απ: Επιστροφή και εντυπώσεις
« Απάντηση #17 στις: Νοεμβρίου 19, 2008, 19:18:59 μμ »
Η θάλασσα είναι ζεστή στην ακτή Κάτα, στα νότια του Πουκέτ.

Είναι  κυανοπράσινη, και  ζεστή σαν μάνα. Ωρες μέσα στη θάλασσα έμενα, και δεν κουραζόμουν, ούτε κρύωνα. Οταν κολυμπάω είμαι εγώ και ο κόσμος σε διάλογο--θα έλεγα ζευγάρι, αν η λέξη δεν έκρυβε ζυγό, γιατί η σχέση μου με τη θάλασσα είναι αβίαστη, είναι η ελεθερία κινήσεως, είναι η απαλλαγή από το μεγάλο βάρος, είνια η πρώτη σχέση.

Εμπαινα στο νερό χωρίς την παραμικρή ενόχληση, διότι η θερμοκρασία της θάλασσας ήταν κοντά στου σώματός μου, και έβγαινα μόνον κατ ανάγκην.

Σε νοσταλγώ, θάλασσα!

Αποσυνδεδεμένος zeng26

  • ***
  • Μηνύματα: 226
  • ฉันเห็นด้วย
Απ: Επιστροφή και εντυπώσεις
« Απάντηση #18 στις: Νοεμβρίου 19, 2008, 20:02:02 μμ »
Ημουνα λοιπον μέσα στη θάλασσα, να ατενίζω τον ουρανό, που άλλοτε είχε σύννεφα, και άλλοτε τον κυριαρχούσε ο φλογερός ήλιος, να ατενίζω την καταπράσινη ακτή, σε γωνία πανοραμίκ, με το βουνό, το άλλοτε μισοκρυμμένο από  χαμηλά σύννεφα, συνήθως όμως λαμπερά πράσινο, από τις φυλλωσιές γνωστών και πρωτοφανών μου δέντρων και θάμνων. Εχω αποστηθίσει αυτό το τοπίο, από όλες τις γωνίες. Απέναντι από την ακτή Κάτα είναι ένα μικρό νησάκι, κατάφυτο κι αυτό.

Αναρωτιέμαι αν το κυανοπράσινο της θάλασσας χρώμα είναι από το φυσικό του έτσι ή από την αντανάκλαση της γύρω οργιαστικής βλαστήσεως.

Αποσυνδεδεμένος Barracuda Beach Bar

  • **
  • Μηνύματα: 111
  • Φύλο: Γυναίκα
  • λιγο κρασί, λίγο θάλασσα & το αγόρι μου......
    • Barracuda Beach Bar
Απ: Επιστροφή και εντυπώσεις
« Απάντηση #19 στις: Νοεμβρίου 19, 2008, 20:04:22 μμ »
Ημουνα λοιπον μέσα στη θάλασσα, να ατενίζω τον ουρανό, που άλλοτε είχε σύννεφα, και άλλοτε τον κυριαρχούσε ο φλογερός ήλιος, να ατενίζω την καταπράσινη ακτή, σε γωνία πανοραμίκ, με το βουνό, το άλλοτε μισοκρυμμένο από  χαμηλά σύννεφα, συνήθως όμως λαμπερά πράσινο, από τις φυλλωσιές γνωστών και πρωτοφανών μου δέντρων και θάμνων. Εχω αποστηθίσει αυτό το τοπίο, από όλες τις γωνίες. Απέναντι από την ακτή Κάτα είναι ένα μικρό νησάκι, κατάφυτο κι αυτό.

Αναρωτιέμαι αν το κυανοπράσινο της θάλασσας χρώμα είναι από το φυσικό του έτσι ή από την αντανάκλαση της γύρω οργιαστικής βλαστήσεως.
Μπράβο  φίλε ποιητή....μπήκα και εγώ για λιγο μπάνιο στην θάλασσά σου την κυανοπράσινη!!!
« Τελευταία τροποποίηση: Δεκεμβρίου 05, 2008, 00:58:31 πμ από Jello Biafra »

Αποσυνδεδεμένος zeng26

  • ***
  • Μηνύματα: 226
  • ฉันเห็นด้วย
Απ: Επιστροφή και εντυπώσεις
« Απάντηση #20 στις: Νοεμβρίου 25, 2008, 16:38:10 μμ »
Ενας ωραίος περίπατος που έκανα στην Κάτα, ήταν στον παραλιακό δρόμο, που χτίστηκε μετά την καταστροφή του 2004. Από τη μια μεριά είναι η ακτή μισοκρυμμένη από τα πεύκα με τους στριφτούς και περίεργα στρεβλούς κορμούς, και από τα άλλα δένδρα, λίγα μέτρα από το δρόμο. Από την άλλη μεριά είναι το καινούργια τεράστιο συγκρότημα του Club Med , με τους κήπους του, κι αυτό φτιαγμένο μετά το τσουνάμι. παντού, ανά μεγάλα διαστήματα, βρίσκονται σχάρες υπονόμων, για την αποστράγγιση υδάτων, που κι αυτά μαρτυρούν το μάθημα εκ του παθήματος. Ολα έγιναν προφανώς με ξένη βοήθεια, αλλά η προσβασιμότης σε καρότσι δεν είναι και σπουδαία, παντού της ακτής...

Εκανα τη βόλτα μου εκεί κατά το σούρουπο, ο ήλιος χαμηλά εχρύσιζε τη θάλασσα, ενίοτε με εκτυφλωτικές αντανακλάσεις, η θάλασσα ανάσαινε ήρεμα με μικρά κύματα στην υγρή άμμο, που καθρέφτιζε το φως και τις σιλουέτες. Δεν χόρταινα να φωτογραφίζω!

Το καλλίτερό μου γεύμα/ δείπνο στην Ταϋλάνδη το αγόρασα εκεί, σε ένα τρίκυκλο εστιατόριο. Ο οδηγός του ήταν και ο μάγειρας, η σύζυγος έφταιχνε τη γαρνιτούρα με σαλατικά και σέρβιρε σε δισκάκι το φαγητό. Δουλεύουνε από τις εννέα το πρωί ώς την άλλη μέρα ξημερώματα. Εχουν δύο κοριτσάκια, αλλά καθόλου χρόνο, τα κρατούν οι γιαγιάδες. Το μαγαζί αλλάζει συχνά θέση, έξω από πολυσύχναστα κέντρα.Εκείνο το βράδυ τους συνάντησα σε τρία διαφορετικά μέρη.

Την πρώτη φορά το δείπνο ήταν καλαμαράκι σε σουβλάκι, καλοψημένο απ' έξω αλλά ζουμερό μέσα, ψαροκεφτέδες (πρώτη φορά στη ζωή μου δοκιμασα αυτο το φαγητό:Είναι ψάρι ατόφιο, ζυμωμένο σε κεφτεδάκια και ψημένο στη σχάρα) σερβιρισμένο με μαρούλι και αγγουράκι, και βρεμμένο με την απαραίτητη καυτερή (μπουρλότο!) σάλτσα. Αλλη φορά είχαν αχιβάδες ψημένες στη σχάρα. Και αλλη μια φορά, σε άλλο μαγαζάκι τρίκυκλο, βρήκα την πιο τυχερή μου ίσως λιχουδιά: Στρείδια, τεράστια, που τα διάλεγα, και ο μάγειρας τα άνοιγε,χτυπώντας την κλείδωσή τους μέ σφυρί, τα χώριζε, τα έκοβε από το κέύφος με το μαχαίρι, τα στράγγιζε από το νερό τους, έσταζε μια σταγόνα λάιμ και μου τα έδινε για τα περαιτέρω... Ετσι έκανε για μένα, αλλά το σύνηθες ήταν να ετοιμάζει "ένα πιάτο" με τηγανίδια κρεμμυδιών, κομμάτια από τη σάρκα δυο τριών στρειδιων, πρασινη σαλάτα κι καυτή σάλτσα.

Δεν φοβήθηκα τα εστιατόρια αυτά, διότι τα εσύχναζαν οι ντόπιοι, και αυτό είναι η καλύτερη εγγύηση και για τον τουρίστα...

Αντίθετα, δεν έφαγα μια κρέπα με μπανάνες που παράγγειλα μια φορά σε τρίκυκλο...ζαχαροπλαστείο, διότι ο συμπαθής Ελευθεροβεγγάλιος (Bengladeshi) επιχειρηματίας δεν φόρεσε γάντια πριν αρχίσει να πλάθει την κρέπα του, και ενδιάμεσα ξύστηκε, με την ίδια μακαριότητα... Ούτε τη δοκίμασα την κρέπα, (διότι ήταν ζεματιστή!), την παρέλαβα για ...αργότερα.

Σ' ένα παραλιακό εστιατόριο, μεταξύ άλλων, αξιομνημόνευτο έδεσμα ήταν ένα φρεσκότατο καβούρι, που το είχανε μαγειρέψει στην κατσαρόλα, με τζίντζερ και πιπεριές και άλλα αρωματικά... 

Τα καβούρια κυκλοφορούσαν με μεγάλη αυτοπεποίθηση στην ακρογυαλιά της Κάτα. Βύθιζα το χέρι μου στην άμμο και ενίοτε έπιανα ένα κρυμμένο καβούρι!

Αποσυνδεδεμένος Jim

  • **
  • Μηνύματα: 131
  • Φύλο: Άντρας
Απ: Επιστροφή και εντυπώσεις
« Απάντηση #21 στις: Νοεμβρίου 26, 2008, 12:51:52 μμ »
Εξαιρετικές οι περιγραφές σου ;)

Συμφωνω απολυτως.
Συνεχισε την καλη δουλεια zeng  ;)

Αποσυνδεδεμένος Mickey

  • Warned
  • *
  • Μηνύματα: 21
Απ: Επιστροφή και εντυπώσεις
« Απάντηση #22 στις: Δεκεμβρίου 04, 2008, 10:25:38 πμ »
Αδελφέ σε συγχαίρω για τις απίθανες και ζωντανές περιγραφές σου, επίσης και για το χρόνο που αφιερώνεις για να μας μεταφέρεις τις εμπειρίες σου...μου θύμισες και το άγουρο μάνγκο, συμπληρώνω ότι με την χρωματιστή πικάντικη ζάχαρη στο σακουλάκι ειναι απίθανο δίπλα στη θάλασσα και κάτω από τους φοίνικες να σε χαιδεύει το αεράκι του Ινδικού.
Χαιρετισμούς-κατεβαίνω την Πέμπτη Πάτταγια  :D  ;D  :)
« Τελευταία τροποποίηση: Δεκεμβρίου 04, 2008, 10:27:51 πμ από Mickey »

Αποσυνδεδεμένος Oytopikos

  • ************
  • Γενικός συντονιστής
  • *****
  • Μηνύματα: 11003
  • Φύλο: Άντρας
  • สมน้ำหน้า
    • Thailand
Απ: Επιστροφή και εντυπώσεις
« Απάντηση #23 στις: Δεκεμβρίου 04, 2008, 14:39:35 μμ »
το άγουρο μάνγκο, συμπληρώνω ότι με την χρωματιστή πικάντικη ζάχαρη στο σακουλάκι ειναι απίθανο

Πρόκειται για ένα μείγμα ζάχαρης με μπούκοβο

Αποσυνδεδεμένος Markos

  • ΜΕΛΟΣ Δ.Σ
  • *****
  • Μηνύματα: 1396
  • Φύλο: Άντρας
Απ: Επιστροφή και εντυπώσεις
« Απάντηση #24 στις: Δεκεμβρίου 04, 2008, 14:44:23 μμ »
το άγουρο μάνγκο, συμπληρώνω ότι με την χρωματιστή πικάντικη ζάχαρη στο σακουλάκι ειναι απίθανο

Πρόκειται για ένα μείγμα ζάχαρης με μπούκοβο

αλλά και nam plah, lime, σκόνη από αποξειραμένο κοτόπουλο ή χοιρινό κλπ

το σίγουρο είναι ότι φρούτα που έχουμε μάθει να τα τρώμε σκέτα όταν τα δοκιμάσουμε με αυτή την "ζάχαρη" είναι εντελώς διαφορετική γευστική εμπειρία... (προσωπικά τα περισσότερα από αυτά μου αρέσουν πολύ!!!!)
Η ζωή δε μετριέται από τις αναπνοές που παίρνουμε, αλλά από τα μέρη και τις στιγμές που μας κόβουν την ανάσα!!!!

Αποσυνδεδεμένος Oytopikos

  • ************
  • Γενικός συντονιστής
  • *****
  • Μηνύματα: 11003
  • Φύλο: Άντρας
  • สมน้ำหน้า
    • Thailand
Απ: Επιστροφή και εντυπώσεις
« Απάντηση #25 στις: Δεκεμβρίου 04, 2008, 14:56:30 μμ »
το άγουρο μάνγκο, συμπληρώνω ότι με την χρωματιστή πικάντικη ζάχαρη στο σακουλάκι ειναι απίθανο

Πρόκειται για ένα μείγμα ζάχαρης με μπούκοβο

αλλά και nam plah, lime, σκόνη από αποξειραμένο κοτόπουλο ή χοιρινό κλπ

το σίγουρο είναι ότι φρούτα που έχουμε μάθει να τα τρώμε σκέτα όταν τα δοκιμάσουμε με αυτή την "ζάχαρη" είναι εντελώς διαφορετική γευστική εμπειρία... (προσωπικά τα περισσότερα από αυτά μου αρέσουν πολύ!!!!)

nam plah=fish sauce,αλλά συνάδελφε αυτά ειναι εναλλακτικά hardcore

Αποσυνδεδεμένος zeng26

  • ***
  • Μηνύματα: 226
  • ฉันเห็นด้วย
Απ: Επιστροφή και εντυπώσεις
« Απάντηση #26 στις: Δεκεμβρίου 04, 2008, 21:10:35 μμ »
A, κι εγώ νόμισα ότι ήταν απλή ζάχαρη στο σακκουλάκι που συνόδευε τις φέτες χλωρού μάγκο που αγόρασα στο Πουκέτ! Αν ήξερα ότι ήταν πιπεράτη ζάχαρη, σίγουρα θα δοκίμαζα την άγνωστη γεύση!

Η αλήθεια είναι ότι τις περισσότερες φορές αγόραζα από το σούπερ μάρκετ συσκευασίες με κομμένα λαχανικά ή φρούτα από περιέργεια και δεν ήξερα καν τι ακριβώς είναι, μερικά ακόμη δεν ξέρω πώς τα λένε...

Μια μέρα ρώτησα μια Ταϋλανδή κυρία τι περίπου ήταν ένα δισκάκι με λαχανικά που είχα μόλις διαλέξει από το ράφι. με την κουβέντα με ρώτησε από πού είμαι και της είπα, οπότε γύρισε προς τον ευτραφή Ευρωπαίο κύριο που ήταν δίπλα πιο κεί, και ο άνθρωπος άρχισε να μου μιλάει ...ελληνικά!

Ηταν ναυπηγός ξενιτεμένος, έμενε και εργαζόταν στη Μαλαισία πολλά χρόνια. Μου σύστησε μερικά λαχανικά, κάτι σαν μπουμπούκια κολοκύθας, που θέλανε ελαφρό βράσιμο, κάτι χόρτα, που και αυτά ήθελαν ζεμάτισμα, και όπως πάντα, έφυγα φορτωμένος με τόσα αγαθά, που δεν προλάβαινα να δοκιμάσω...

Μερικά τα έφερα μαζί μου στην επιστροφή. Προ ημερών έβαλα στην κατσαρόλα το φακελλάκι με τι πιπερίτσες και τις λωρίδες ενός λαχανικού, που το θεωρούσα τζίντζερ (έτσι το διέγνωσε ο Σάννυ, ο νεαρός Τάι που, όταν αργούσα για το πρωϊνό, εφρόντιζε να με ειδοποιήσει, και μάλιστα να έλθει ο ίδιος να με παραλάβει από το δωμάτιό μου), αλλά ήταν κάτι άλλο, άγνωστο, με τραγανή υφή. Εφερα επίσης πολλά ξηρά μανιτάρια.

Ο Σάννυ είναι ένα παλληκαράκι 19 χρονών,ποδοσφαιριστής, βοηθός στο εστιατόριο, πάντα χαμογελαστός, ο οποίος με βοηθούσε στις ανηφόρες που υπήρχαν αντί για ράμπες, μέχρι το εστιατόριο όπου δινόταν το πρωϊνό, στον τέταρτο όροφο του ξενοδοχείου (Tropical Gardens Resort). Σε μιαν ανηφόρα μάλιστα που ήταν κάπως υπεράνω των δυνάμεών μας, ο Σάννυ μου ζητούσε συγγνώμην μια στιγμή, έβγαζε τα παπούτσια του, τα αφηνε εκεί, και, με μεγαλύτερη σιγουριά, με βοηθούσε ν' ανέβουμε... Αυτό δε το έμαθε εμπειρικά, διότι, τις πρώτες μια δυο φορές της μεγάλης προσπάθειας, τα παπούτσια του έφυγαν από τα πόδια στην αρχή της ανηφόρας. Οταν φτάναμε στην κορφή, το παιδί μου ζητούσε να περιμένω λίγο μέχρι να πάει να τα ξαναφορέσει.

Ο Σάννυ είναι λεπτοφυής και δεν μπορούσε να τα καταφέρει μόνος του στις απόκρημνες κατεβασιές που υπήρχαν παράλληλα με τις απότομες σκάλες αυτού του πολύ γραφικού ξενοδοχείου που είναι σκαρφαλωμένο στην ράχη του κατάφυτου βουνού. Αλλά πάντα υπήρχε..επικουρικό σώμα βοηθείας. Οπως κι στη χώρα μας, έτσι και στην Ταϋλάνδη, ανθεί το επάγγελμα του σεκουριτά, και οι σεκουριτάδες έίναι και εκεί επιφορτισμένοι με παράπλευρα καθήκοντα, που δίνουν νόημα στην υπηρεσία τους. Ο σεκουριτάς στην είσοδο του ξενοδοχείου διακανονίζει και την κυκλοφορία των οχημάτων. Επίσης αναλαμβάνει το καρότσι των ανάπηρων πελατών από την είσοδο/έξοδο του ξενοδοχείου έως το δρόμο καιο περαιτέρω, αν χρειάζεται.

Να είναι καλά οι άνθρωποι, ανέλαβαν ...τα βάρη μου, και όλα πήγαν καλά!
« Τελευταία τροποποίηση: Δεκεμβρίου 05, 2008, 00:55:47 πμ από Jello Biafra »

Αποσυνδεδεμένος zeng26

  • ***
  • Μηνύματα: 226
  • ฉันเห็นด้วย
  • OS:
  • Windows Vista Windows Vista
  • Browser:
  • Microsoft Internet Explorer 7.0 Microsoft Internet Explorer 7.0
Απ: Επιστροφή και εντυπώσεις
« Απάντηση #27 στις: Δεκεμβρίου 10, 2008, 17:03:02 μμ »
Ετσι μούρχεται να ξαναφύγω...

Στη Μπανγκόκ Χριστούγεννα;

Τουλάχιστον δεν θα με ενοχλούν εκεί.

Ανν έφευγα για Μπανγκόκ τώρα, θα πήγαινα να μείνω στο Οτέλ ντε Μοκ Hotel de Moc) που είναι στο δρόμο της Δημοκρατίας, εξ ού και το όνομα (DeMoc-racy...). Το Μοc ίσως απηχεί και την εγγλέζικη λέξη για την κοροϊδία (mock). To ξενοδοχείο είναι καλό και φθηνό, κοντά το κέντρο και κυρίως προσβάσιμο...

Αλλά καλύτερα η θάλασσα... Αν δεν με ελεήσετε με πληροφορίες για αλλού, ίσως ξαναπάω στην Κάτα, στο ίδιο ξενοδοχείο, το ...ορεινό Τρόπικαλ Γκάρντενς Ρεζόρτ.

Δεν με χωράει ο τόπος.


Αποσυνδεδεμένος thailandgr

  • Γενικός συντονιστής
  • *****
  • Μηνύματα: 8507
  • Φύλο: Άντρας
  • OS:
  • Windows XP Windows XP
  • Browser:
  • Firefox 3.0.4 Firefox 3.0.4
    • Ταυλανδη - χωρα παραδεισος
Απ: Επιστροφή και εντυπώσεις
« Απάντηση #28 στις: Δεκεμβρίου 10, 2008, 17:06:40 μμ »
Φυγε φυγε φυγε εαν μπορεις ......
Ρδω στην μπανανία δεν την παλευει κανεις .

Αλλα ταπεινη μου αποψη  τραβα στο "ελεφαντονησι" koh chang να δεις μια αλλη ταυλανδη .
Εναν παραδεισο
"Δικό σου είναι αυτό που δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς εσένα"
The Little Prince - Antoine de Saint-Exupéry

Αποσυνδεδεμένος zeng26

  • ***
  • Μηνύματα: 226
  • ฉันเห็นด้วย
  • OS:
  • Windows Vista Windows Vista
  • Browser:
  • Microsoft Internet Explorer 7.0 Microsoft Internet Explorer 7.0
Απ: Επιστροφή και εντυπώσεις
« Απάντηση #29 στις: Δεκεμβρίου 10, 2008, 18:19:27 μμ »
Σ' ευχαριστώ! Θα το κοιτάξω.