0 μέλη και 2 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
Ανήκω και εγώ στην κατηγορία των αγανακτισμένων από τις ελληνίδες, και οι απαιτήσεις τους σε υλικά πράγματα αλλά και χρήματα με διάφορες μορφές, αποτελούν έναν από τους βασικούς λόγους, πέραν όλων των άλλων.Γνωρίζω ήδη ότι δεν υφίσταται σύγκριση σε αυτο το θέμα με τις Φιλιππινέζες και λοιπες φτωχες Ασιάτισες.Ωστόσο θα ήθελα να γινει μια σχετική συζήτηση στο θέμα, για να εμπλουτίσω τις γνώσεις μου από εμπειρότερους από εμένα.Όταν μιλάμε για μη εργαζόμενη κοπέλα, άρα δηλαδη την συντηρεί ο άντρας, έχει καθίσει κανείς να υπολογισει εστω και χονδρικά, πόσο στοιχίζει τελικά να μπορεί κάποιος να καλύψει πέρα από την προσωπικη του, και την δική της διαβίωση;Ξέρω οτι ειναι ολιγαρκείς οι κοπελες στις οποιες οι περισσοτερες αναφερομαστε, και η φτωχεια τις εχει κανει να ζουν με λιγα.Μου εχουν πει συμφορουμιτες οτι ‘δεν ζητανε’, οτι τους αρκει το πιο μικρο/απλο πραγμα κλπ, δηλαδη ονειρικες καταστασεις σε σχεση με το να ζεις με την κλασικη ελληνιδα….Και για να γινω πιο συγκεκριμενος, δεν με απασχολει τόσο, το ένα ακομη πιάτο φαγητό ή η αγορά κάποιων απλων ρουχων, γιατι πιστευω οτι αν εχω να φαω εγω θα έχει κι αυτή, κι οσο για ρουχα….υπάρχουν και τα κινεζομάγαζα.Αλλα αναρωτιεμαι για κοστη οπως πχ ιατρικα, και οχι κατι ιδιαιτερο αλλα πχ δοντια/ματια κλπ, αλλα ισως και να υπαρχουν και αλλα εξοδα που δεν μου πανε στο μυαλο τωρα.Για ολα αυτα, και επειδη ναι μεν εμεις στην Ελλαδα δεν ειμαστε σε τοσο χαμηλο βιοτικο επιπεδο οπως στις Φιλιππινες αλλα βλεπετε την οικονομικη κριση και στενοτητα που βιωνουμε, και επειδη δεν θα ηθελα να ειμαι σε εντελως αχαρτογραφητα νερά σε αυτο το θέμα, θα ηθελα να συζητησουμε λοιπον, γυρω από το θεμα του μηνιαιου κοστους συντηρησης μιας φτωχης κοπελας απο την Ασια στην Ελλαδα.
Το "βοήθημα" στην οικογένειά της, είτε θα είναι τακτικό είτε έκτακτο. Ποτέ δεν ξέρεις, βέβαια, τί θα συμβεί με τα έκτακτα, του τύπου "την ερχόμενη εβδομάδα πρέπει να κάνει εγχείριση η μητέρα μου και πρέπει να φύγω και να έχω και χρήματα να την στηρίξω για τόσες μέρες κλπ" Αλλά σκέψου και το εξής, ακόμη κι αν μιλήσεις με την γυναίκα που σε ενδιαφέρει και, κατά κάποιον τρόπο, ξεκαθαρίσετε μεταξύ σας το θέμα αυτό. Στην Ταϋλάνδη δεν υπάρχει αυτό που εμείς λέμε "σύνταξη" για τους ηλικιωμένους. Προφανώς το ίδιο ισχύει και στις Φιλιππίνες αλλά δεν είμαι 100% σίγουρος, γι'αυτό φέρνω σαν πιο κοντινό παράδειγμα την Ταϋλάνδη. Η γυναίκα σου, λογικά έχοντας μια δουλειά εκεί, θα μπορούσε, μένοντας εκεί εννοώ, να συντηρεί τους γονείς τους ή έστω να τους βοηθά, καθώς γερνούν... Το ίδιο, προφανέστατα, θα έχει στο μυαλό της ακόμη κι αν αλλάξει ήπειρο, για χάρη σου ή ας πούμε για χάρη της αγάπης σας ή όπως θες πες το. Εγώ προσωπικά θεωρώ αυτονόητο πως οποιαδήποτε γυναίκα που έχει μεγαλώσει στις χώρες αυτές και κάποια στιγμή φεύγει μακρυά από τους γονείς της, σκέφτεται και το πώς θα μπορέσει να τους βοηθήσει, οικονομικά, για όσο καιρό ζουν.Επίσης, τα προσωπικά της έξοδα δεν μπορεί να είναι λιγοστά. Μιλάμε για έναν άνθρωπο με καταναλωτικές ανάγκες, πάντα. Και σε περίπτωση που, κάποια στιγμή, πριν ή μετά τον γάμο, διαπιστώσει μια γυναίκα πως ΔΕΝ ΕΧΕΙ πια την αγοραστική δυνατότητα που είχε όντας ελεύθερη, ε όσο να 'ναι ταράσσεται ψυχολογικά... Και μιλάω ακόμα και για περιπτώσεις που θεωρούνται ή υπολογίζονται από εμάς ως ολιγαρκείς γυναίκες και λοιπά. Σκέψου επίσης ότι για να έρθει να ζήσει εδώ, λογικό είναι στο μυαλό της να θεωρεί πως εδώ θα είναι καλύτερα από εκεί... Σε όλα... Αλλιώς γιατί να το κάνει; Υπάρχουν και οι εξαιρέσεις που το κάνουν από γνήσιο και καθαρό έρωτα κλπ αλλά εδώ μιλάμε για το τί συμβαίνει συνήθως.
Δεν λεω οτι αυτα που λες δεν εχουν βαση, αλλα πιστευω δεν ισχυουν παντα.Οταν καθε οικογενεια εχει καμια δεκαρια παιδια, ε δε νομιζω οτι αν δεν στελνει η μία, η δικια μου, που ετυχε να παντρευτει Ελληνα, οτι θα πεσουν τα καραβια εξω...Ας δωσει καμια αλλη, που εχει παντρευτει κανεναν αλλον απο πλουσιοτερη χωρα, πχ Βρετανια, Αυστραλια, Αμερικη....Υπαρχουν απειρες οικογενειες εκει, που δεν εχουν ουτε τα απολυτως βασικα.Και θα δοθει η ευκαιρια στην φιλιπινεζα, να εχει εδω εναν καλο συζυγο που να την αγαπα, μια στεγη, το φαγητο της, απλα ρουχα, μια ανθρωπινη διαβιωση τελωσπαντων αλλα και εμενα με οτι καλυτερο μπορω να της δινω, και θα πει.....οχι, προτιμω να πουλαω φαγητο στον δρομο, παρα να παω στον .... Ελληνα, που δεν εχει να ενισχυει και την οικογενεια μου, και να μου δινει και εισητηρια καθε τοσο, και το ενα και το αλλο;;;;Εδω υπαρχουν κοπελες που ζουν σε καλυβες και βαρκες, αλλες δεν εχουν ρευμα, και σεις μου λετε οτι δεν ειναι αρκετα, αυτα εστω οσα μπορω να την προσφερω, για να ζουμε μαζι αγαπημενοι;Ποια αγοραστικη δυνατοτητα...τι μου λετε...το 60% δεν εχει δουλεια, και το υπολοιπο που εχει....ασε καλυτερα....θα χασει λεει την αγοραστικη της ικανοτητα....λες και δουλευε στον Καναδα και καθαριζε ενα καρο λεφτα, και θα χασει τη δουλεια και θα παθει μετα τα ψυχολογικα της...μην τα λετε ετσι ρε παιδια...Τα λετε καπως ρε παιδια...
Άλλο Καναδάς κι άλλο Φιλιππίνες, βρε φίλε... Αγοραστική δυνατότητα έγραψα, καταλαβαίνεις τον όρο αυτό; Δεν είπα ότι είναι πλούσια. Τέλος πάντων, αν είναι να έρθει ένας ξένος άνθρωπος στην Ελλάδα του 2016 για να ντύνεται από τα "κινέζικα" και να τρώει ένα πιάτο φαί, όπως επιγραμματικά είπες, γιατί να μην καθήσει στην ωραία του την χώρα, και να κάνει ακριβώς τα ίδια, κοντά στην οικογένειά του, κοντά στο οικείο του περιβάλλον και λοιπά και λοιπά.Σκέψου το από την πλευρά τους.Δεν αξίζει, εφόσον δεν είσαι "ανοιχτοχέρης", για να μιλήσουμε και πιο άμεσα, να ταλαιπωρήσεις έναν άνθρωπο επειδή διεπίστωσες, στην ηλικία που βρίσκεσαι, πως δεν σου κάνουν οι Ελληνίδες για νύφες.
