.....Toν Σεπτεμβρη του 2011 λοιπον επεστρεψα στην Pattaya μετα απο 20 χρονια, και καθησα 2 νυχτες φιλοξενουμενος ενος φιλου και κατοπιν συνεχισα για Koh Chang , Koh Kood και τα γυρω νησακια, στα οποια οποιος δεν εχει παει δεν ξερει τι χανει.
Στα χρονια που μεσολαβησαν μεταξυ 1991 και 20011, οπως ειναι φυσικο πολλα πραγματα αλλαξαν και το κυριωτερο, ο ιδιος ο Κοσμος.
Στην ωραια μας χωρα, η ζωη καλυτερευσε αισθητα δια μεσου της αυξησης των εισοδηματων μας (εστω και υπο συνθηκες τσιχλοφουσκας..)
η Ελλαδα εισηλθε στη ζωνη του Ευρω, ως μια "ισχυρη Οικονομια" (το πρωτο ανεκδοτο της ημερας..) , η Εθνικη μας θριαμβευσε στα γηπεδα της Πορτογαλιας και εγινε εμπνευση για 2 απο τις πετυχημενες διαφημισεις που εχουμε δει,
και οι Ολυμπιακοι του 2004 της Γιαννας..συγνωμη, της Αθηνας ηθελας να πω, αν και μας χρεωσαν για τις επομενες 2 γενιες, κριθηκαν απο την διεθνη κοινοτητα ως απολυτα πετυχημενοι.
Ο Σωκρατης "Crocus" Κοκκαλης επεβαλε στυγνα και στεγνα την Αυτοκρατορια του στο ελληνικο ποδοσφαιρο (εις τον Πανθηναικο ομνυω, αλλα μαγκια του..) και οι Αφοι Γιαννακοπουλοι εκαναν ακριβως το ιδιο στο μπασκετ, με τη διαφορα οτι οι τελευταιοι, δια του μεγα Ζελικο Ομπραντοβιτς δημιουργησαν την πιο επιτυχημενη ομαδα της τελευταιας τριακονταετιας στην Ευρωπη, βασει τιτλων και αποδοσης.
Οι Ελληνες και οι Ελληνιδες εμαθαν σιγα σιγα οτι ο Freddo Capuccino δεν ειναι καποιο νεο μεγαλο αστερι του Ιταλικου ποδοσφαιρου, αλλα καποιος καφες, και βεβαια τα ταξιδια ( οχι στις διαφορες ΠαροΝαξιες και ΜυκονοΣαντορινες μονο..) σε ολο τον κοσμο μας ανοιξαν πιστευω λιγο περισσοτερο το μυαλο και τη σκεψη.
Αφησα για το τελος το καλυτερο..η συντριπτικη πλειοψηφια των Ελληνων εβαλε για τα επομενα πολλα χρονια συνεταιρο στην τσεπη του τις Τραπεζες δια μεσου στεγαστικων, επισκευαστικων, καταναλωτικων, επαγγελματικων και λοιπων πιστωτικων και επενδυτικων "προιοντων"(το δευτερο ανεκδοτο της ημερας..)
Οπως ειναι φυσικο λοιπον και στην Pattaya συνεβησαν κολοσσιαιες αλλαγες, τις οποιες προφανως γνωριζουν πολυ καλυτερα οσοι ζουν εκει χρονια, η οσοι πηγαινοερχονται τακτικα.
Η αφιξη της πτηση της Quatar airways τον Σεπτεμβρη του 2011 ηταν η απαρχη για ενα focus στο μακρινο παρελθον.
H Εθνικη οδος για Pattaya διαπλατυσμενη, ανετη και με πολλη κινηση.
Με τον οδηγο μιλουσαμε Αγγλικα σε καλο επιπεδο, ενω εντυπωση μου εκαναν οι πολλες διαφημισεις κατα μηκος του δρομου σε αυτες τις τεραστιες σκαλωσιες.
Στην Sukhumvit road ουρα για στριψουμε δεξια, ενω υπηρχε και τροχονομος.
Προορισμος μας ειναι η Jomtien οποτε δεν μπαινουμε απο το κεντρο.
Η Jomtien πια μια κανονικη πολη με τα μαγαζια της, τα ξενοδοχεια της, τα στεκια της και τα αμετρητα CONDOS μεχρι εκει που φτανει το ματι σου και τελειωνει ο οριζοντας..
Παραλληλα βλεπω οτι το Κυριλλικο αλφαβητο εχει κανει πια εντονη την παρουσια του παντου..καπου διαφημιζεται ενας ραδιοσταθμος στα Ρωσικα, καπου αλλου ενα club..τα μαθαινα βεβαια, αλλα αλλιως να στα λενε κι αλλιως να τα βλεπεις εσυ ο ιδιος.
Φανταζομαι οτι η Διαδικτυακη ομηγυρις θα συμφωνησει.
Αλλα για τους ΣοβιετοΡωσους και οχι μονο, θα τα πουμε παρακατω.
Στην στρογγυλη πλατεια που ειναι η γοργονα και τα 7-eleven μπηκαμε αριστερα οπου βρισκοταν και ο προορισμος μας.
Αφου βολευτηκα βγηκαμε και αρχισαμε την περιηγηση με το ποδι προς την παραλια.
Αν και μεσημερακι πια, με τον κοσμο αποντα, η διαφορα ηταν πια εμφανης σε σχεση με το τοτε.
Η θαλασσα λες και δεν ειχε περασει ουτε μια μερα απο το 1991, το ιδιο αθλια και βρωμικη.
Σε οποιοδηποτε συντεταγμενο κρατος του κρατους ο Δημαρχος και το διοικητικο συμβουλιο της πολης θα ειχαν την τυχη που ειχε και ο Πασσαρης ο οποιος κατοικοεδρευει σε κατι υπογειες φυλακες της Ρουμανιας.
Και καλα το παλληκαρι, σκοτωσε 2-3 ατομα, εδω οι αλλοι "σκοτωνουν" εδω και χρονια ατιμωρητοι και υπο την πληρη ανοχη της επισημης πολιτειας.
Ειπαμε, αγαπαμε Ταυλανδη, αλλα γρασο βαζουμε στο αυτοκινητο μας, μας οχι στα ματια μας...
Οι γνωριμες μυρωδιες ευτυχως συνεχιζουν και μας γαργαλανε τη ρινικη κοιλοτητα...τσιμπαμε κατι και συνεχιζουμε.
Το μαγαζι του River δεν υπαρχει πια (αυτο το ηξερα..). στη θεση του εχει γινει ενα τουριστικο.
Αρκετη η κινηση με τα πασης φυσεως τροχοφορα σε βαθμο που πρεπει να προσεχεις αν θελεις να περασεις απεναντι.
Γυριζουμε πισω, ξεκουραζομαστε και το βραδυ βγαινουμε για να δουμε την αληθινη Pattaya.
Μπαινουμε απο τα περιβοητα Αραπικα...ελεος...μπιχλα και βρωμα...απο δω πρεπει να ξεκινησει η αναβαμιση της Pattaya με 10τονες "φονικες" μπουλντοζες Caterppilar.
Αν και φαινομενικα υπαρχει πολυς κοσμος, πρεπει να σας πω οτι τοτε ειχε πολυ περισσοτερο. Τουλαχιστον τωρα περπατας πολυ ανετα.
Τα μαγαζια βεβαια πολυ περισσοτερα, αν και ειδα αρκετα κλειστα και προς ενοικιαση.
Kαι βεβαια πολυ περισσοτερες οι κοπελες πια τοσο εξω οσο και μεσα στα μαγαζια.
Μου το ειχανε περιγραψει αλλα οταν το βλεπεις live εχει αλλη χαρη....KΕΒΑΒ στην Pattaya..
? O Xριστος κι ο Βουδας...
Τα Ladyboys μια κατηγορια πια μονα τους..εκπληκτικα...φτανει να μην τα δεις αβαφτα και απεριποιητα το πρωι...
Εδω να πω οτι το επιπεδο, οσον αφορα την ομορφια της μεσης Ταυλανδης εχει ανεβει παρα πολυ, αλλα αυτο εχει συμβει και σε ολο τον κοσμο.
Μπηκαμε στα go go να δω τι αλλαξε περα απο αυτα που μου μετεφεραν κατα καιρους.
Οι κοπελες ημιγυμνες η και γυμνες πια προς τερψιν του φιλοθεαμωνος κοινου. Μπηκαμε σε δυο εκεινο το βραδυ.
Το ενα ηταν το "Angels" το οποιο ειχε και πολυ κοσμο, το αλλο δεν το θυμαμαι.
Σιγουρα ενα ωραιο και πρωτογνωρο θεαμα για τους πιτσιρικαδες ολου του κοσμου, οπως και για εναν μεγαλυτερο αν μεχρι χτες οι διακοπες του εφταναν μεχρι το εξοχικο του στην Λουτσα η στα πεθερικα του στο χωριο.
Ολα καλα εκτος απο ενα...τα περιφημα μπαλακια....η επιτομη της ανθρωπινης αναξιοπρεπειας για τα κοριτσια..και της απολυτης αυτοαπαξιωσης για οποιον τα πεταει.
Ισως να υπηρχαν και τοτε, εγω οπου πηγα παντως δεν τα συναντησα. Και σας διαβεβαιω οτι δε πηγα σε λιγα...
Μπορει καποιοι που διαβαζουν τωρα να σκεφτονται.."ασε μας ρε κυριος με τους πουριτανισμους σου..."
Ως εντελως φιλικη απαντηση εχω να πω τουτο....
Θα ηθελες η αδερφη σου, η η κορη σου, η η φιλη σου να εκανε κατι αναλογο..? δεν μιλαω αν ησουν Ταυλανδος, αλλα ως Ελληνας...?
Προφανως και οχι..
Πιστευεις αληθινα μεσα σου οτι τα κοριτσια που τα βλεπεις να τρεχουνε πανω στα τακουνια τους και κουτουλανε σαν τα κριαρια για να πιασουν το μπαλακι που εσυ τους πεταξες, το διασκεδαζουν..?
Νομιζεις πραγματι οτι τα γελια τους και οι φωνουλες τους αντικατοπτριζουν πραγματι την ψυχικη τους ηρεμια και διαθεση..?
Και τελος εχεις την εντυπωση (ισως και την βεβαιοτητα..) οτι αυτο ονειρευοντουσαν να κανουν οταν ηταν μικρα κοριτσια στην επαρχια και οι φτωχοι γονεις τους για εκει τα προοριζαν...?
Αν αυτο νομιζεις αγαπητε τοτε παω πασο...
Ας σκεφτουμε ολοι ομως τωρα με ηρεμια και λογικη ποσοι απο μας κανουν αυτο που ηθελαν απο μικρα παιδια η τελικα η ζωη τους οδηγησε σε κατι αλλο.
Ας σκεφτουμε ποσοι απο μας εργαζομαστε καπου που ειμαστε ικανοποιημενοι η δουλευουμε καπου γιατι πρεπει..γιατι εχουμε εξοδα, δανεια, υποχρεωσεις ατελειωτες...
Σε ποσους δεν εγινε μειωση μισθου, και αυξηση των ωρων εργασιας, λογω της "Κρισης" αλλα απ ολα αυτα συνεχιζουν και δουλευουν γιατι δεν υπαρχει εναλλακτικη...?
Αφου τα σκεφτουμε ολα αυτα (κι αλλα, κι αλλα...) τοτε μπορει να ερθουμε για λιγο στη θεση αυτων των υπεροχων κατα τ αλλα κοριτσιων.
Γιατι ο "χαβαλες" και η "ανθρωπινη βιτρινα" της Pattaya ειναι η φτωχεια και η υπαναπτυξη του βορρα.
Μετα απο 17 ταξιδια ως τωρα στη βορεια και Υπερβορεια Ταυλανδη δεν εχω λογους να πιστευω το αντιθετο
Για την υπολοιπη Pattaya αν μην μιλησω, αλλωστε οι νεωτεροι τα ξερουν πολυ καλυτερα.
Αφησα για το τελος τους ανθρωπους που περπατανε πια στους δρομους της Pattaya, τους Iνδους και τους ΣοβιετοΡωσους.
Για τους πρωτους υπευθυνος ειναι ο ικανοτατος ΜαλαισιανοΙνδοΠορτογαλος businessman Tony Fernantes, o οποιος ανοιγοντας πτησεις προς την υποηπειρο Ινδια εκτοξευσε και τα κερδη της εταιριας αλλα και τα "sort value for fast money" κερδη των κοριτσιων της Pattaya.
Αλλοι καιροι, αλλα ηθη...εγω οπως εχω ξαναπει βεβαια, με τους ντοπιους ειμαι...
Και παμε στους ΣοβιετοΡωσους, την πραγματικη λαιλαπα που εχει καταπεσει στην Ταυλανδη.
Συγκεντρωνοντας και οδηγωντας εναν πρωτοφανη πακτωλο δολλαριων, αμφιβολης προελευσης, και ακομα μεγαλυτερης για μενα μεσομακροπροθεσμης αποτελεσματικοτητας, οι ΣοβιετοΡωσοι χτυπησαν και "κατελαβαν" αστραπιαια το λεγομενο "μαλακο υπογαστριο" της Ταυλανδικης βιομηχανιας του τουρισμου.
Δηλαδη οτι βρεχεται απο θαλασσα.
Ταμπελες στα Ρωσικα, ραδιοσταθμοι, καταστηματα, εξειδικευμενα reustaurant, τζιπουρες και οχι μονο με φυμε τζαμια, οικογενειες απο ολα τα μερη της πρωην Σοβιετιας για family holidays, και βεβαια το απαραιτητο κερασακι, δηλαδη εκατονταδες επι εκατονταδων ΣοβιετοΡωσιδες και ΣοβιετοΟυκρανες απο καθε πιθανο και απιθανο σημειο της γιγαντιαιας επικρατειας.
Ακομα και απο σημεια που δεν πατησε το ποδι του Γερμανος στον Β Παγκοσμιο Πολεμο.
Οι φιλτατοι Ταυλανδοι, ολιγον αμαθεις και αρκετα αφελεις σε τετοιου ειδους επενδυσεις , "μασησαν" σχετικα ευκολα.
Οι Βιετναμεζοι ως πιο γατονια και σκεπτομενοι αλλιως, δεχονται τα ΣοβιετοΡωσικα κεφαλαια αλλα με μετρο, σχεδιο και κυριως παρακολουθηση.
Κουμαντο στη χωρα κανουν οι Αμερικανοι και οι Κινεζοι.
Αυτο που εχει συμβει στην Ταυλανδη τα τελευταια χρονια με τους ΣοβιετοΡωσους, στην Οικονομικη Διπλωματια το ονομαζουμε ΕΠΙΚΥΡΙΑΡΧΙΑ..
Στην εγχωρια γλωσσα για τους πολλους, το λεμε "ευκαιριες αναπτυξης" και "μεγαλες επενδυσεις".
Ο Κωνσταντινος Καραμανλης το εχει πει πολυ σωστα πριν περιπου 40 χρονια..
"Στην Πολιτικη υπαρχουν πραγματα που λεγονται και δεν γινονται και πραγματα που γινονται αλλα δεν λεγονται.."
Βεβαια καθε σωστο κρατος-επενδυτης χρειαζεται και καποιον που να "προσεχει" τις επενδυσεις του.
Ας τον ονομασουμε "θεματοφυλακα"...
Στην περιπτωση μας μιλαμε για την ΣοβιετοΡωσικη και ΣοβιετοΓεωργιανη Μαφια, η οποια εχει αναλαβει το πολυ προσοδοφορο αυτο "λειτουργημα".
Μιλαμε για τους πλεον αδιστακτους, αδυσωπητους, και δυστυχως για τους φιλους Ταυλανδους εξαιρετικα, αποτελεσματικους τυπους..
Τα "κοζια" σιγα σιγα χανονται και περνανε στα χερια των "Ρως", οπως ονομαζαν οι Βυζαντινοι τους τοτε κατοικους της αχανους αυτης χωρας.
Η Ταυλανδικη Μαφια μπροστα στους προαναφερθεντες προσομοιαζει οπως το 4ο Συστημα Αεροπροσκοπων Νικαιας μπροστα στους υπερεπιλεκτους Αμερικανους commandos των SEALS.
Μιλω εξ απολυτου γνωσεως διοτι το επαγγελματικο μου αντικειμενο με "υποχρεωνει" να εχω γνωση και των παραπανω διεθνων συνθηκων.
Ας ελπισουμε οτι η φωτιση του Βουδα θα φτασει ως την Bangkok και θα "φωτισει" οσους πρεπει εστω και τωρα...
Τελειωνω με τον "one and only" River..
Τα επομενα χρονια διατηρησαμε συχνη αλληλογραφια, πεδιο οπου ο τυπος αποδειχτηκε μεγας χειριστης του γραπτου λογου.
Μου εστελνε μετα απο παρακληση πολλες φωτο απο την Pattaya και την Jomtien κι ετσι χρονο με τον χρονο ειχα την ευκαιρια να βλεπω τις αλλαγες που γινονταν σε ολα τα επιπεδα.Σε "ανταλλαγμα" του στελναμε τα 3 "λευκα" Ελληνικα ποτα που ομοια τους δεν υπαρχουν ΠΟΥΘΕΝΑ..Ρακη, Τσιπουρο, Ουζο..
Καποια στιγμη κι αφου τα παιδια μεγαλωναν ο River μετακομισε στην Bangkok για καλυτερες συνθηκες ζωης για τα ιδια.
Ηταν "φορτωμενος" αλλωστε..
Τον ειδα για τελευταια φορα στην Bangkok κατα τον γυρισμο μας απο τις θαλασσες του Νοτου.
Δυο πολυ ομορφα παιδια, η κορη του φοιτητρια Ιατρικης και ο γιος του φοιτητης Πληροφορικης στο Λονδινο.
Οχι κι ασχημα για εναν τυπο που στις αρχες δεκαετιας του 60 γυρνουσε σχεδον παινομενος τα χωρια της ακομα "πρωτογονης" Κρητης κι εκλεβε ντοματες απο τα χωραφια για να φαει, αγνωστος μεταξυ αγνωστων.
Με προβληματα υγειας πια, αλλα η τρελλα τρελλα.
Στα γραμματα αρχιζε παντα με την ελληνικη φραση..."Γεια σας συντεκνοι.."
Στα χρονια που ακολουθησαν, χρειαστηκε 2 φορες να επεμβει για να λυθουν δυο σοβαρα προβληματα, φιλων που ταξιδευαν Ταυλανδη.
Mεχρι λεφτα δανεισε σε συμπατριωτη, τα οποια αρνηθηκε να παρει πισω
Ισως ο πιο αυθεντικος και ντομπρος ανθρωπους που ο Βουδας εφερε στον δρομο μας, στα ταξιδια μας στην υπεροχη αυτη χωρα.
O γεννημενος στο Texas River "Marlon Brando" εφυγε για το ταξιδι που δεν εχει γυρισμο περσι τον Ιουλιο, απο κηρωση του ηπατος.
Μετα απο τοσο αλκοολ που ειχε καταναλωσει, φανταζομαι οτι ακομα και ο ιδιος ο Χαρος δεν θα τον δεχοτανε στα λημερια του απο αλλη αιτια.
Και οπως μας ελεγε συχνα ο ιδιος.."either you get the bear, or the bear gets you.."
Καλο απογευμα σε ολους και ολες,
