Η Ταυλανδικη γλωσσα εχει διαφορες ιδιομορφιες...
ΟΙ ΒΑΣΙΚΟΤΕΡΕΣ ομως ειναι δυο..
α)Η πρωτη ειναι οτι βασιζεται στην ΠΡΟΦΟΡΑ..
Μια λεξη που για εμας ακουγεται το ιδιο,για τους Ταυλανδους με ελαχιστες διαφορες στο τονισμο η τον ηχο,εχει εντελως διαφορετικη σημασια.
Για οσους εχουν παει και προσπαθησαν να μιλησουν με μερικες φρασεις στα Ταυλανδικα,θα παρατηρησαν οτι οι Ταυλανδοι σε κοιταζουν λιγο σαστισμενα και προσπαθουν να συνδιασουν τις λεξεις που ειπες,δινοντας τους το σωστο τονισμο ωστε να βγαινει μια λογικη προταση...και
β)Η Ταυλανδεζικη γραμματικη ΔΕΝ εχει χρονους...Οταν θελουν να δηλωσουν ΧΡΟΝΟ,χρησιμοποιουν μια συγκεκριμενη λεξη σαν χρονικο προσδιορισμο του ρηματος...Π.Χ. Οταν θελουν να δηλωσουν το παρελθον,δεν λενε "πηγα",αλλα "πηγαινω χτες"...Κι αυτος ειναι ο βασικος λογος που απο οτι θα εχουν παρατηρησει οσοι εχουν παει,οι Ταυλανδοι εχουν "το δικο τους" τροπο να μιλανε Αγγλικα!!Επειδη στη γλωσσα τους δεν υπαρχουν χρονοι,μεταφραζοντας με το μυαλο τους απο τα Ταυλανδικα στα Αγγλικα,δε λενε "Yesterday I WENT (αοριστος του ρηματος go) to disco",αλλα "Yestrerday I GO to disco"..Με λιγα λογια χρησιμοποιουν μονο τον ενεστωτα των ρηματων...