SANTI Suk, Ταϊλάνδη -Ξεκινήστε τη δική σας εκτύπωση χρημάτων!

[takiszante300677]

ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ KAKH ΜΕΤAΦΡΑΣH, ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ.[/i]

SANTI Suk, Ταϊλάνδη - Ένας τρόπος για να κερδίσει τον κόσμο της πιστωτικής κρίσης: Ξεκινήστε τη δική σας εκτύπωση χρήματα.Οι χωρικοί του Santi Suk άρχισε δημιουργώντας το δικό τους μετρητά εδώ για τον ήλιο-λευκανθεί πεδιάδες της βόρειας Ταϊλάνδης μετά την οικονομική κρίση της Ασίας πριν από μία δεκαετία. Διακόσμηση των χρημάτων τους με παιδικά σκίτσα του νερού και βουβαλίδες Βουδιστικής ναοί, οι χωρικοί σχεδιαστεί ως ένα do-it-yourself προσπάθεια να προστατεύσουν τον εαυτό τους από την λωρίο μάστιγος τεράστιων εκροές κερδοσκοπικών χρήματα που θα υπονομεύεται τοπικών νομισμάτων και έριξε Ταϊλάνδη - και μεγάλο μέρος της Ασίας - σε περίοδο ύφεσης το 1997-98.Κατά τη στιγμή, κάποιοι χωρικοί αντιμετώπιζαν ανάκρισης πριν από την κεντρική τράπεζα της Ταϊλάνδης και είχαν κατηγορηθεί από τους υπαλλήλους της τοπικής αυτοδιοίκησης πραγματοποιήσει μία αποσχιστική εξέγερση.Τώρα, με την Ταϊλάνδη οικονομίας επιβραδύνεται απότομα, το DIY μετρητών αρχίζει πάλι να ρέει ελεύθερα.«Πρέπει τα δικά μας χρήματα τώρα περισσότερο από ποτέ», λέει ο Phra Supajarawat, η νευρώδης, πορτοκαλί-ενδεδυμένος ηγούμενος της τοπικής Βουδιστικής μοναστήρι, το οποίο διπλασιάζει ως "ρυθμιστής" του Santi Suk το μικρό, ένα δωμάτιο τράπεζα. "Τα πράγματα είναι άσχημα καμπή στην Ταϊλάνδη και οι άνθρωποι χρειάζονται κάτι που μπορεί να πιστεύουν σε», λέει.Σπιτική νομίσματα, γνωστά και ως κοινότητα ή συμπληρωματικών νομισμάτων, έχουν συνήθεια να βρεθώ κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης. Ορισμένες πόλεις στις ΗΠΑ, ο Καναδάς και η Γερμανία παρουσιάζει τις δικές τους γραπτό κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης. Παρόμοια συστήματα έχουν εμφανιστεί πρόσφατα στην Ιαπωνία, την Αργεντινή και τη Βρετανία.Ένα από τα πιο επιτυχή προγράμματα που έχει στο Berkshire County, μάζα Κάτοικοι εκεί πληρώσει $ 10 για να πάρετε 11 "BerkShares," που είναι ευρέως αποδεκτό στα τοπικά καταστήματα, ενθαρρύνει τους ανθρώπους να ψωνίζουν στο σπίτι, αντί να χρησιμοποιούν δολάρια για την αγορά εμπορευμάτων σε απευθείας σύνδεση ή σε μεγάλες αλυσίδες λιανικής πώλησης. Ξεκίνησε το 2006, BerkShares εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται.

Η ιδέα είναι ότι με τη χρήση τοπικά νομίσματα, οι κάτοικοι δεν δαπανά τόσα πολλά δολάρια, ευρώ ή ταϊλανδικό μπατ, βοηθώντας έτσι να διατηρήσει περισσότερους πόρους στο πλαίσιο των κοινοτήτων τους. Και επειδή τοπικά νομίσματα δεν μπορεί να παίρνει κλίση μακριά να τόκους, οι χρήστες διατηρούν τις δαπάνες του, παρέχοντας μια ώθηση στην οικονομία της περιοχής τους.

Pattamawadee Suzuki, μια οικονομία της Μπανγκόκ, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Thammasat, έχει μελετήσει το φαινόμενο από κοντά. Λέει ότι είναι σίγουρος αν είναι πραγματικά ένα σημαντικό οικονομικό όφελος για τη χρήση των τοπικών νομισμάτων, όπως αυτή που χρησιμοποιείται στην Santi Suk. "Όταν οι ώρες είναι καλή, χωρικοί προτιμούν να χρησιμοποιούν το εθνικό νόμισμα της Ταϊλάνδης," λέει. "Ωστόσο, υπάρχει ένα πολύ ισχυρό κοινωνικό όφελος για τη χρήση των τοπικών νομισμάτων," προσθέτει η κ. Pattamawadee. "Αυτό το μέρος, Santi Suk, είναι αυτοδύναμος από άλλες αγροτικές περιοχές της Ταϊλάνδης. Δεν εξαρτάται από τα εμβάσματα από τους συγγενείς στην Μπανγκόκ."

Πολλοί χωρικοί - που χρησιμοποιούν την τοπική σημειώνει, ως μέσο για την ανταλλαγή αγαθών για καθημερινή χρήση - Κα Pattamawadee επιβεβαιώνουν την ανάλυση. Μια επίσκεψη στο χωριό νωρίς το πρωί της αγοράς αποκαλύπτει σκευών εμπόριο πρόσφατα η συγκομιδή των λαχανικών και ένα ζευγάρι των κρεοπωλών είναι σκληρά κατά την εργασία επιλογή περικοπές από τη μια πλευρά του βοείου κρέατος. Shoppers μικρολογία και κουτσομπολιά, clutching πρόχειρο χαρτονόμισμα που απεικονίζει τις τοπικές αγροτικές σκηνές.

"Έχουμε μάθει να εξαρτώνται από τη δική μας δουλειά», λέει ο Buasorn Saothong, μια ισχυρή 54 ετών ρυζιού γεωργός, ο οποίος, επίσης, στη δημιουργία dabbles πονοκέφαλο φυτικά φάρμακα. ( "Απλά μασάτε για αυτό το επικολλήσετε και πέντε λεπτά αργότερα θα κάνω εμετό και αισθάνομαι πολύ καλύτερα», λέει.)

Με τα χρόνια, υπήρξε έντονο αντίθεση μεταξύ των αρχών της Ταϊλάνδης να τον Santi Suk χωρικοί «πείραμα. Η κεντρική τράπεζα, η Τράπεζα της Ταϊλάνδης, δηλώνονται οι χωρικοί "νόμισμα" απειλή για την εθνική ασφάλεια ", το 2001 και έφερε Phra Supajarawat και άλλους χωρικούς να Μπανγκόκ για μια κατσάδα. "Αν ομάδων της χώρας ζήτημα κάτι που θα μπορούσαν να καταστούν ένα νόμισμα, δεν επιτρέπεται", λέει ο Chatumongkol Sonakul, ο οποίος ήταν διοικητής της Τράπεζας της Ταϊλάνδης κατά τη στιγμή.

Οι χωρικοί του Santi Suk ξεκίνησε το νόμισμά τους, το οποίο ονομάζεται "Bia," η λέξη για την τοπική διάλεκτο "δενδρύλλιο," στον απόηχο της κρίσης το 1997-98. Κατά τη στιγμή, πολλοί ήταν παλεύουν με τα προβλήματα του χρέους και λάμβαναν λιγότερα και μικρότερα τα εμβάσματα από τους συγγενείς που εργάζονται στον τομέα της Μπανγκόκ λόγω της οικονομικής κρίσης.

Δύο νέοι αλλοδαποί από τις διεθνείς οργανώσεις εθελοντών, του Καναδά και Jeff Powell Ολλανδός Menno Salverda, επισκέφθηκε την περιοχή και πρότειναν οι χωρικοί εκδώσει τοπικό νόμισμα για την καλύτερη διαχείριση των προβλημάτων τους.

Οι χωρικοί που συμφωνήθηκαν. Θα προσεγγιστούν Phra Supajarawat, σήμερα 68, να είναι ο κυβερνήτης του χωριού νέα τράπεζα, η οποία εξακολουθεί να αποτελείται από μια ασφαλή στεγάζεται σε μια καλύβα ότι οι χωρικοί είναι ευτυχής να ανοίξει για κάποιον που θέλει να δει τις στοίβες των τοπικό νόμισμα συσσωρεύονται στο εσωτερικό του. Ένας διαγωνισμός που πραγματοποιήθηκε μεταξύ των τοπικών παιδιά για να δούμε ποιος θα μπορούσε να επανέλθει με τα καλύτερα σχέδια για το χωριό της νέα χρήματα.

Λίγους μήνες αργότερα, το 2000, την τοπική αυτοδιοίκηση και τους αστυνομικούς υπαλλήλους που έφτασε στο χωριό. Phra Supajarawat πήγαν μαζί να δούμε τι η φασαρία ήταν το ζητούμενο. Τα κυβερνητικά στελέχη του είπε ότι ήταν treading σχετικά με τα δάχτυλα της κεντρικής τράπεζας. "Νόμιζα ότι,« Ω, δεν, η αστυνομία θα συλλάβει μου για την παραχάραξη, "υπενθυμίζει ότι, το γέλιο.

Αυτό δεν συνέβη. Όμως, κατά τους επόμενους μήνες χωρικοί, συμπεριλαμβανομένων Phra Supajarawat, τακτικά που λαμβάνονται για την Μπανγκόκ για να εξηγήσει τους αδίστακτους νομίσματος στις αρχές. Εν τω μεταξύ, Santi Suk της "Bia" σημειώνει πήγε υπόγειο, που χρησιμοποιούνται για μυστική από μια χούφτα οικογενειών.

Το 2001, Nakorn Chompoochart, ένας δικηγόρος με την Ταϊλάνδη του Δικηγορικού Συλλόγου, που προσφέρει τις υπηρεσίες του για να βοηθήσει την χωρικοί αρχίσει ξανά κυκλοφορεί το νόμισμά τους. "Μου είπαν οι χωρικοί ότι οι άνθρωποι σε άλλες χώρες, επίσης, είχαν τα δικά τους τοπικά νομίσματα, και ότι αν κάποιος προσπαθήσει να διώκουν τους, θα ήθελα υπερασπιστούν τους», λέει.

Phra Supajarawat λέει ο κ. Nakorn την προσφορά της νομικής υποστήριξης των ατόμων έδωσε Santi Suk την εμπιστοσύνη που χρειάζεται για να επιμείνουμε. Μέχρι σήμερα, οι δικαστικές υποθέσεις που δεν έχουν κατατεθεί σε βάρος τους, παρόλο που το νόμισμά τους να κάνουν απολύτως νόμιμη, Ταϊλάνδη το Υπουργείο Οικονομικών θα πρέπει να επιτρέπουν επισήμως τη χρήση του. Αυτό δεν έχει συμβεί ακόμη. Ένας εκπρόσωπος του Υπουργείου Οικονομικών αρνήθηκε να σχολιάσει.

Η επανάσταση ήρθε όταν Phra Supajarawat αντλήθηκαν από την κεντρική τράπεζα ότι μία από τις μεγαλύτερες αντιρρήσεις για την χωρικοί "νόμισμα ήταν το όνομά της. Ο όρος "δενδρύλλιο" - "Bia" - ήταν η ίδια με τη λέξη για το "χρήματα" στο κεντρικό της Ταϊλάνδης διάλεκτο που χρησιμοποιείται από τις κεντρικούς τραπεζίτες στην Μπανγκόκ.

Έτσι, οι χωρικοί άλλαξαν το όνομα τους με το νόμισμα της Ταϊλάνδης όρος για την "αξία" και όχι, και η κυκλοφορία άρχισε να παρουσιάζει σταθερή αύξηση. Η κυβέρνηση έπεσε τις αντιρρήσεις του, και Santi Suk-style νομισμάτων, δεδομένου ότι έχουν αρχίσει σιγά-σιγά να εξαπλωθεί σε όλη την υπόλοιπη βορειοανατολική Ταϊλάνδη, όπως γειτονικά χωριά εγκρίνει την ιδέα. Άλλα χωριά είναι η μετάβαση σε αντισταθμιστικό εμπόριο για τις επιχειρήσεις αντί να χρησιμοποιούν το εθνικό νόμισμα της Ταϊλάνδης, λέει ο κ. Pattamawadee, ο καθηγητής οικονομίας.

Σήμερα, το ενδιαφέρον για τη νομισματική Santi Suk πείραμα μαζεύοντας πάλι. Επισκέπτες από άλλες περιοχές της Ταϊλάνδης και nongovernment οργανώσεις είναι streaming σε Santi Suk για να δείτε πως λειτουργεί, παρά το νόμισμα της σκοτεινό νομικό καθεστώς.

"Ήταν ένα μεγάλο πραξικόπημα για μας, όταν το τοπικό εργοστάσιο ρύζι άρχισε την αποδοχή της," λέει ο κ. Buasorn, το χανγκόβερ εμπειρογνώμονα. "Το εργοστάσιο είναι το επίκεντρο της τοπικής οικονομίας. Αυτό σημαίνει ότι άλλοι άνθρωποι συνειδητοποιούν τώρα τα χρήματά μας είναι μια πραγματική εναλλακτική λύση."

[takiszante300677]

ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΥΘΕΝΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ!

When It Comes to Cash, A Thai Village Says, 'Baht, Humbug!'

SANTI SUK, Thailand -- One way to beat the world's credit crisis: Start printing your own money.

The villagers of Santi Suk began creating their own cash here on the sun-bleached plains of northern Thailand following Asia's financial crisis a decade ago.

Decorating their money with children's sketches of water buffaloes and Buddhist temples, the villagers conceived it as a do-it-yourself attempt to protect themselves from the whiplash of vast outflows of speculative money which undermined local currencies and threw Thailand -- and much of Asia -- into recession in 1997-98.

At the time, some villagers faced questioning before Thailand's central bank and were accused by local government officials of plotting a secessionist revolt.

Now, with Thailand's economy slowing sharply, the DIY cash is beginning to flow freely again.

"We need our own money more than ever now," says Phra Supajarawat, the wiry, orange-robed abbot of the local Buddhist monastery, who doubles as a "governor" of Santi Suk's tiny, one-room bank. "Things are turning bad in Thailand and people need something they can believe in," he says.

Homemade currencies, sometimes known as community or complementary currencies, have a habit of popping up during economic crises. Some towns in the U.S., Canada and Germany introduced their own scrip during the Great Depression. Similar schemes have emerged more recently in Japan, Argentina and Britain.

One of the more successful programs has been in Berkshire County, Mass. Residents there pay $10 to get 11 "BerkShares," which are widely accepted in local stores, encouraging people to shop at home instead of using dollars to buy goods online or at large retail chains. Launched in 2006, BerkShares are still being used.

The idea is that by using local currencies, residents don't spend so many dollars, Thai baht or euros, thus helping to keep more resources within their communities. And because local currencies can't be banked away to earn interest, users keep spending it, providing a boost to their area's economy.

Pattamawadee Suzuki, an economics professor at Bangkok's Thammasat University, has studied the phenomenon closely. She says she is unsure whether there really is a significant financial benefit to using local currencies such as that used in Santi Suk. "When times are good, villagers prefer to use Thailand's national currency," she says. "But there is a very strong social benefit to using local currencies," Ms. Pattamawadee adds. "That place, Santi Suk, is more self-reliant than other rural areas of Thailand. They don't depend on remittances from relatives in Bangkok."

Many villagers -- who use the local notes as a means to barter for everyday goods -- corroborate Ms. Pattamawadee's analysis. A visit to the village's early morning market reveals a brisk trade in freshly harvested vegetables and a couple of butchers are hard at work selecting cuts from a side of beef. Shoppers haggle and gossip, clutching scrip depicting local rural scenes.

"We've learned to depend on our own work," says Buasorn Saothong, a robust 54-year-old rice farmer, who also dabbles in creating herbal hangover cures. ("Just chew on this paste and five minutes later you'll throw up and feel much better," she says.)

Over the years, there has been stiff opposition among Thailand's authorities to the Santi Suk villagers' experiment. The central bank, the Bank of Thailand, declared the villagers' currency "a threat to national security" in 2001 and brought Phra Supajarawat and other villagers to Bangkok for a scolding. "If groups in the country issue something that might become a currency, it's not allowed," says Chatumongkol Sonakul, who was governor of the Bank of Thailand at the time.

The villagers of Santi Suk launched their currency, which they called "bia," the local dialect word for "seedling," in the wake of the 1997-98 crisis. At the time, many were struggling with debt problems and were receiving fewer and smaller remittances from relatives working in the Bangkok area because of the financial crisis.

Two young foreigners from international volunteer organizations, Canadian Jeff Powell and Dutchman Menno Salverda, visited the area and suggested the villagers adopt a local currency to better manage their problems.

The villagers agreed. They approached Phra Supajarawat, now 68, to be the governor of the new village bank, which still consists of a safe housed in a hut that the villagers are happy to open up for anybody who wants to see the stacks of local currency piled inside. A competition was held among the local children to see who could come up with the best designs for the village's new money.

A few months later, in 2000, local government officials and police officers arrived in the village. Phra Supajarawat went along to see what the fuss was all about. Government officials told him he was treading on the toes of the central bank. "I thought, 'Oh no, the police are going to arrest me for counterfeiting,'" he recalls, laughing.

That didn't happen. But over the following months villagers, including Phra Supajarawat, were regularly taken to Bangkok to explain their rogue currency to the authorities. In the meantime, Santi Suk's "bia" notes went underground, used in secret by a handful of families.

In 2001, Nakorn Chompoochart, a lawyer with Thailand's Law Society, offered his services to help the villagers start circulating their currency again. "I told the villagers that people in other countries also had their own local currencies, and that if anybody tried to prosecute them, I'd defend them," he says.

Phra Supajarawat says Mr. Nakorn's offer of legal support gave people of Santi Suk the confidence they needed to persevere. To this day, no legal cases have been filed against them, although to make their currency absolutely legal, Thailand's Ministry of Finance would have to officially authorize its use. That still hasn't happened. A spokesman for the Finance Ministry declined to comment.

A breakthrough came when Phra Supajarawat learned from the central bank that one of its biggest objections to the villagers' currency was its name. The term "seedling" -- "bia" -- was the same as the word for "money" in the central Thai dialect used by the central bankers in Bangkok.

So the villagers changed the name of their currency to the Thai term for "merit" instead, and circulation began to steadily increase. The government dropped its objections, and Santi Suk-style currencies have since begun to slowly spread across the rest of northeastern Thailand as neighboring villages adopt the idea. Other villages are switching to barter trade for business instead of using Thailand's national currency, says Ms. Pattamawadee, the economics professor.

Today, interest in Santi Suk's monetary experiment is picking up again. Visitors from other parts of Thailand and nongovernment organizations are streaming into Santi Suk to see how it works, despite the currency's murky legal status.

"It was a big coup for us when the local rice mill began accepting it," says Ms. Buasorn, the hangover expert. "The mill is the focal point of the local economy. It means other people now realize our money is a real alternative."

[Louis de Funès]

Διαβασα κατευθειαν την αγγλικη εκδοση γιατι με επιασε πονοκεφαλος με την ελληνικη   
Ενδιαφερον αρθρο αλλα οπως αναφερεται επανειλλημενα μεσα στο κειμενο το ολο εγχειρημα ειχε επιτυχια γιατι η κοινοτητα ειχε ως ενα ορισμενο σημειο αυταρκεια.