0 μέλη και 4 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
Αυτο που με χαλαει προσωπικα εμενα ειναι τογεγονος οτι καποιοι που εχουν παει 1 βαρεια 2 φορες ...... το παιζουν ειδημονες και ειναι παντογνωστες Εδω εχουμε παει απειρες φορες και ακομα πιστευω οτι μαθαινω.....
παντως καποιος που δεν εχει παει στην ταυλανδη διαβαζοντας αυτην την ενοτητα μπορει να σχηματισει μια εσφαλμενη εντυπωση για αυτη τη χωρα, οτι δηλαδη ειναι μια χωρα που σε καθε σου βημα παραμονευει και ενας απατεωνας για να σε εξαπατηση πραγμα που καθολου δεν ισχυει ,σιγουρα πρεπει να ειναι κανεις προσεκτικος και υποψιασμενος και μια ιδεα του τι πρεπει να προσεχει μπορει να το διαβασει εδω.Αυτο ομως που πρεπει να τονισουμε στους φιλους που δεν εχουν παει στην ταυλανδη ειναι οτι ειναι μια πολυ ασφαλης χωρα ,οσον αφορα την βαρια εγκληματικοτητα.Και επειδη ολα ειναι σχετικα με το πως και που μπορεις να την πατησης το καλοκαιρι μολις ειχαμε γυρισει απο την ταυλανδη πηγαινοντας για το σπιτι με τον προαστιακο και ενω ειχαμε διασχυση τη μιση ασια εκλεψαν το πορτοφολι της γυναικας μου στην σταση Νερατζιωτισσα
Συνηθισμένη μικροαπάτη είναι όταν σου δείχνουν μικροχτυπήματα ή γρατσουνιές σε μηχανάκι που νοικιάζεις και σου ζητούν χρήματα για επισκευή. Προσπάθησαν να μου το κάνουν στη Πατόνγκ (Μάρτιος του 2009), αλλά όταν ζήτησα να έρθει η Αστυνομία , μου έδωσαν θυμωμένα το διαβατήριο και βρίζοντας στα Τάι μπήκαν στο μαγαζί !! Πάντως η ενοικίαση ήταν πάμφθηνη (30 ευρώ για 12 μέρες) και το ποσό που ζητούσαν μικρό (150 μπάτ). Από την άλλη μεριά όμως μου έτυχε ένα περιστατικό που πραγματικά με εντυπωσίασε και μου έδειξε την ευγενική και φιλόξενη πλευρά αυτών των μικρόσωμων Ασιατών. Περνώντας την γέφυρα του ποταμιού στην Μπανγκόκ με την γυναίκα μου , άρχισα να ρωτάω πού θα βρώ το εμπορικό κέντρο MBK, όταν με πλησίασε ένας χαμογελαστός Ταυλανδός και με ρώτησε από πού ήμουν στα Αγγλικά. Του είπα από Ελλάδα και γελώντας δυνατά μου είπε ότι την ήξερε σαν μια πολύ μικρή χώρα κάπου στην Ευρώπη. Μετά από μικρό διάλογο για το αν μας αρέσει η Ταυλάνδη και άλλα τουριστικά θέματα, μου είπε ότι ήταν Αστυνομικός Διοικητής , ότι είχε πάρει άδεια γιατί είχε επέτειο γάμου, μας έδειξε με ενθουσιασμό ένα δαχτυλίδι που είχε αγοράσει για την γυναίκα του και μετά ρώτησε τι ψάχναμε. ¨Οταν του είπα, σταμάτησε στο δευτερόλεπτο ένα ταξί , μπήκε μεσα μαζί μας, κι όταν φτάσαμε στο ΜΒΚ κατέβηκε , μας έδειξε από πού θα μπόύμε, μας χαιρέτησε με χαρά λέγοντάς μας ότι ήταν μεγάλη τιμή γι αυτόν που προτιμήσαμε την χώρα του για διακοπές και θα έπρεπε να έρθουμε ξανά στο μέλλον, κι έφυγε προς άγνωστη κατεύθυνση. Ίσως πέσαμε σε ειδική περίπτωση πάντως ήταν κάτι που με εντυπωσίασε.