ΓΙΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΙ ΑΥΤΟ...

[antonyh]

Μη το διαβασετε απλα δειτε το

Χριστιανόπουλος - Τσαπανίδου: 1- 0
Λογικά, καλώντας τον ποιητή Ντίνο Χριστιανόπουλο στην εκπομπή της, η Πόπη Τσαπανίδου θεώρησε ότι σημείωσε μεγάλη επιτυχία. Φυσικά δεν φαντάστηκε τι την περίμενε. Νόμισε προφανώς ότι ο αιρετικός δημιουργός θα στρογγυλοκαθόταν στο τηλεοπτικό παράθυρο, θα κολακευόταν από τα λόγια θαυμασμού της και την δήλωση πίστης της στα γραπτά του και θα χαριεντιζόταν μαζί της κολακευμένος. Αυτή άλλωστε είναι η συνήθης τακτική των παρουσιαστών και των καλεσμένων τους εδώ και χρόνια.

Δυστυχώς, για την συγκεκριμένη δημοσιογράφο η παρουσία του Χριστιανόπουλου λειτούργησε ως αποκάλυψη των αδυναμιών της να χειριστεί καταστάσεις και πρόσωπα που ξεπερνούν το τηλεοπτικό κατεστημένο. Ο ποιητής δεν υποδύθηκε κάποιο ρόλο, τα είπε χύμα και σταράτα, την ειρωνεύτηκε, απαξίωσε τα όσα τού είπε, απέκρουσε τις κολακείες, την εξέθεσε κάθε φορά που ένιωθε ότι δεν είχε επιχειρήματα ή προσπαθούσε να τον παρασύρει σε μία ανταλλαγή φιλοφρονήσεων.

Πρόσωπα όπως ο Ντίνος Χριστιανόπουλος δεν προσφέρονται ούτε για εντυπωσιασμούς, αλλά ούτε και για τηλεοπτικά χαριεντίσματα. Η Πόπη Τσαπανίδου περιορίστηκε σε γέλια αμηχανίας. Καμία πυγμή, καμία αντίρρηση στα όσα της καταλόγιζε. Σα να εξαφανίστηκε αίφνης το δυναμικό πρόσωπο που μέχρι χθες διαχειριζόταν σημαντικά θέματα της επικαιρότητας με σοβαρότητα και μαχητικότητα. Σήκωσε τα χέρια ψηλά κι άφησε τον καλεσμένο της να την "πυροβολεί" και να την εκθέτει. Τι κι αν διάβαζε γραπτά του, τι κι αν δήλωνε φανατική θαυμάστριά του... Όσο περισσότερο προσπαθούσε να τον προσεγγίσει τόσο μεγαλύτερο γινόταν το χάσμα μεταξύ τους.Φυσικά ευθύνη έχει και ο καλεσμένος ο οποίος από τη στιγμή που απαξιώνει το τηλεοπτικό σύστημα σε τέτοιο βαθμό αποδέχεται ταυτόχρονα να γίνει και εκείνος κομμάτι του - έστω και για 15 λεπτά. Δηλαδή, από τη στιγμή που η τηλεόραση δεν τον αφορά γιατί δέχτηκε την τηλεοπτική κάμερα στο σπίτι του;

Το συγκεκριμένο περιστατικό λειτούργησε αποκαλυπτικά τόσο για την τηλεόραση όσο και για τα πρόσωπά της. Η αδυναμία τους να χειριστούν οτιδήποτε δεν ανήκει στον κόσμο τους έχει ολέθριες συνέπειες. Εκτίθενται οι ίδιοι και κυρίως το ασφαλές σύστημα στο οποίο κινούνται εδώ και χρόνια και στο οποίο αυτοαποκαλούνται κυρίαρχοι. Είναι εμφανές πλέον πως τόσο το σύστημα όσο και οι κυρίαρχοί του καταρρέουν.

[antonyh]

Συγκλονίζει το χαμένο βίντεο από την καταστροφή της Σμύρνης
  
 Άλλοι θεωρούν πως είναι ένας απλός συνωστισμός σε λιμάνι. Άλλοι πάλι πιστεύουν ότι αυτό το βίντεο αποτελεί ένα χαμένο και εξαιρετικά πολύτιμο ιστορικής αξίας ντοκουμέντο από την καταστροφή της Σμύρνης.

Ο δημιουργός αυτού του ντοκιμαντέρ είναι ο  George Magarian. Γεννήθηκε το 1895. Εργάστηκε ως διευθυντής στο παράρτημα του Ικονίου της ΧΑΝ (Χριστιανική Αδελφότης Νέων) και την χρονική περίοδο των γεγονότων στη Μικρά Ασία το 1922, προσπάθησε με δραστηριότητες να ανακουφίσει τα θύματα της τραγωδίας. Επιπλέον χρησιμοποιώντας μηχανή 35 mm, κινηματογράφησε εικόνες της ανθρωπιστικής καταστροφής, σε Σμύρνη, Αθήνα αλλά και Πειραιά.

Όλοι αγνοούσαν την ύπαρξη αυτού του βίντεο διότι ήταν φυλαγμένο για τουλάχιστον 60 χρόνια στο σπίτι της συζύγου του. Ώσπου το 2008 ο εγγονός του Robert Davidian,  "ανακάλυψε" το ντοκουμέντο και το μετέτρεψε σε ψηφιακή μορφή για να το σώσει.

Δείτε το συγκλονιστικό βίντεο…

from Davidian Video Productions on Vimeo.

[antonyh]

Προφυλακτικά για… υπουργούς

Τα φωσφορίζοντα προφυλακτικά χρησιμοποίησε η βουλευτής του Κομμουνιστικού Κόμματος Λιάνα Κανέλλη για να δώσει στον υπουργό Υγείας Ανδρέα Λοβέρδο να καταλάβει το μπάχαλο που επικρατεί στον χώρο του, αλλά και το όψιμο «ενδιαφέρον» των ιδιωτών στον κερδοφόρο τομέα της Υγείας.

Όχι, μη φανταστείτε πως η ανατρεπτική βουλευτίνα έφερε στο βήμα προφυλακτικά, όπως είχε κάνει με το γάλα και το ψωμί, αλλά επικαλέστηκε τις «λαμπερές» επιδόσεις των νέων προφυλακτικών στο σκοτάδι της νύχτας και του AIDS.

Η συζήτηση έγινε με αφορμή την επερώτηση των βουλευτών του Κ.Κ.Ε. στον αρμόδιο υπουργό για τα προβλήματα που υπάρχουν στον τομέα της Υγείας, ιδίως τώρα με την οικονομική κρίση, τη στιγμή μάλιστα που οι Τροϊκανοί βλέπουν τόσο τον τομέα της Υγείας όσο και εκείνον της Άμυνας ως πεδία για μεγαλύτερες περικοπές.

Οπότε από δω και πέρα πονάει κεφάλι, κόβετε κεφάλι, καθώς ούτε ασπιρίνη δεν θα κυκλοφορεί στην αγορά!

Άκαρδοι Τροϊκανοί, δεν πεθαίνουν οι Γραικοί!

«Βγήκατε στην τηλεόραση και μιλούσατε για το ΑIDS και για την 1.000% αύξηση στα κρούσματα. Συμπέσαμε. Και μάλιστα εσείς υπερθεματίσατε. Εγώ έλεγα 500% κι εσείς λέγατε 1.100% την επομένη. 1.100% αύξηση! Τι διαφήμιση παίζει τώρα, ξέρετε; “Λάμπεις Ανδρέα”, σινιέ προφυλακτικά και προφυλακτικά fluo μες στην νύχτα! “Λάμπεις Τάκη”, “Λάμπεις Μήτσο”! Αυτό παίζει ως πολιτική. Στα media, που στηρίζουν την πολιτική σας, παίζει ακριβώς αυτό. Και μη μου πείτε ότι τα media δε στηρίζουν την πολιτική σας, γιατί τα media είναι και μέσα στην Υγεία, ως μεγαλοεπιχειρηματίες της Υγείας. Αυτό ακριβώς συμβαίνει. Θα δώσει ο Μπιλ Γκέιτς 800 εκατομμύρια για το AIDS. Εντάξει, μπορούμε να ηρεμήσουμε!» είπε μεταξύ άλλων η βουλευτής του Κομμουνιστικού Κόμματος στον υπουργό Υγείας.

Εμ, είπαμε! Ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός, κυρ Ανδρέα μας!

[antonyh]

 
ΘΕΛΕΤΕ να γελάσετε ΠΙΚΡΑ? .
 
Θέλετε ;?;   



  Διότι ο κατάλογος που ακολουθεί,
κάτι θα σας θυμίσει από το σήμερα
που κυριαρχείται από ξένους κερδοσκόπους και Έλληνες απατεωνίσκους.



Πολλά επίσης θα σάς εξηγήσει, καθότι ένα κράτος που γεννιέται
χρεωμένο, πού λέτε ότι θα καταλήξει;...



Λοιπόν:

Στις 7 Φεβρουαρίου 1825 κι ενώ η επανάσταση βρισκόταν σε πολύ κρίσιμη καμπή,
«συνωμολογήθη εν Λονδίνω, εθνικόν δάνειον
δύο εκατομμυρίων χρυσών λιρών,
δια την χρηματοδότησιν του αγώνος».


Ρίξτε μια ματιά στην κατανομή αυτού του δανείου:


- Το δάνειο συμφωνείται στο 55% της ονομαστικής του αξίας, για να
καλυφθούν οι επισφάλειες των Άγγλων πιστωτών,
δηλαδή αυτομάτως τα
2.000.000 γίνονται 1.100.000 λίρες(!!!).


Εμείς βέβαια πληρώναμε τόκους για 2.000.000.


Από τα 1.100.000 κρατούνται προκαταβολικά:


- Τόκοι δύο χρόνων 200.000 λίρες
- Μεσιτικά 68.000 λίρες
- Εξαγορά ομολογιών δανείου 212.000 λίρες
- Συμβολαιογραφικά 13.700 λίρες
- Έξοδα Ελλήνων (!) μεσαζόντων 15.487 λίρες.


Από τα εναπομείναντα, στέλνονται στις ΗΠΑ 156.000 λίρες για την
κατασκευή δύο φρεγατών.



( (( Τελικά κατασκευάστηκε μόνο μία,
που ήρθε στην
Ελλάδα μετά το τέλος της επανάστασης

και την έκαψε ο Ανδρέας Μιαούλης
με τα ίδια του τα χέρια την 1η Αυγούστου 1831
στο λιμάνι τού Πόρου,

όταν επαναστάτησε κατά του Καποδίστρια και τα στρατεύματα τού
Κυβερνήτη έκαναν γιουρούσι για να καταλάβουν τον εξεγερμένο
στόλο.
Δεν το ξέρατε ούτε αυτό, έτσι; )) )




Επίσης, 123.000 λίρες μένουν στην Αγγλία για την αγορά έξι
πολεμικών  πλοιαρίων.
Πήραμε μόνο το «Καρτερία» μετά την επανάσταση.
Συνεχίζουμε:


- Για μισθοδοσία φιλέλληνα( Κόχραν 37.000 λίρες
- Για αποπληρωμή πολεμοφοδίων 77.200 λίρες
- Διάφοροι λογαριασμοί (;;!!) 47.000 λίρες


Έτσι, από τα 2.000.000 χρυσές λίρες,
έφθασαν τελικά στην
Ελλάδα μόλις 190.000 λίρες.



Αντί αυτά τα ελάχιστα που
απόμειναν να πάνε στον αγώνα κατά
των Τούρκων,
κατασπαταλήθηκαν στον εμφύλιο που είχε ξεσπάσει
ανάμεσα
στους Μωραϊτες και τους Ρουμελιώτες.



Οι καπεταναίοι στρατολογούσαν
κόσμο για να χτυπήσουν τους εσωτερικούς εχθρούς και
πληρωνόντουσαν
από τα λεφτά του δανείου.


Άλλο πλιάτσικο κι εκεί, πέραν του
γεγονότος
ότι Έλληνες σκότωναν Έλληνες.




Ο Γκούρας για παράδειγμα,
είχε ένα σώμα
εκατόν πενήντα ενόπλων,
αλλά έκανε ψεύτικους καταλόγους για
πεντακόσιους και τσέπωνε την μισθοδοσία και τα τροφεία τους.
Το ίδιο
και οι αντίπαλοι του.
 

Όταν λοιπόν ο Καποδίστριας ανέλαβε Κυβερνήτης,
έδωσε εντολή στον
Πρόεδρο της επιτροπής οικονομικών Ανδρέα Κοντόσταυλο,
να κάνει μια απογραφή
                                         ( Να και η πρώτη απογραφή στην ιστορία μας...
...της  περιουσίας   του κράτους ).
Το κείμενο της επιτροπής ήταν λεπτομερέστατο και

                                                εξαιρετικά σύντομο.




Περιείχε μία μόλις πρόταση:


«Κύριε Κυβερνήτα,
εις το ταμείον του κράτους έν μόνο νόμισμα και αυτό κίβδηλον».
__________________________________________________________________________________________



 
 

[namtok]

ΘΕΛΕΤΕ να γελάσετε ΠΙΚΡΑ? .
 
Θέλετε ;?;   



  Διότι ο κατάλογος που ακολουθεί,
κάτι θα σας θυμίσει από το σήμερα
που κυριαρχείται από ξένους κερδοσκόπους και Έλληνες απατεωνίσκους.



Πολλά επίσης θα σάς εξηγήσει, καθότι ένα κράτος που γεννιέται
χρεωμένο, πού λέτε ότι θα καταλήξει;...



Λοιπόν:

Στις 7 Φεβρουαρίου 1825 κι ενώ η επανάσταση βρισκόταν σε πολύ κρίσιμη καμπή,
«συνωμολογήθη εν Λονδίνω, εθνικόν δάνειον
δύο εκατομμυρίων χρυσών λιρών,
δια την χρηματοδότησιν του αγώνος».


Ρίξτε μια ματιά στην κατανομή αυτού του δανείου:


- Το δάνειο συμφωνείται στο 55% της ονομαστικής του αξίας, για να
καλυφθούν οι επισφάλειες των Άγγλων πιστωτών,
δηλαδή αυτομάτως τα
2.000.000 γίνονται 1.100.000 λίρες(!!!).


Εμείς βέβαια πληρώναμε τόκους για 2.000.000.


Από τα 1.100.000 κρατούνται προκαταβολικά:


- Τόκοι δύο χρόνων 200.000 λίρες
- Μεσιτικά 68.000 λίρες
- Εξαγορά ομολογιών δανείου 212.000 λίρες
- Συμβολαιογραφικά 13.700 λίρες
- Έξοδα Ελλήνων (!) μεσαζόντων 15.487 λίρες.


Από τα εναπομείναντα, στέλνονται στις ΗΠΑ 156.000 λίρες για την
κατασκευή δύο φρεγατών.



( (( Τελικά κατασκευάστηκε μόνο μία,
που ήρθε στην
Ελλάδα μετά το τέλος της επανάστασης

και την έκαψε ο Ανδρέας Μιαούλης
με τα ίδια του τα χέρια την 1η Αυγούστου 1831
στο λιμάνι τού Πόρου,

όταν επαναστάτησε κατά του Καποδίστρια και τα στρατεύματα τού
Κυβερνήτη έκαναν γιουρούσι για να καταλάβουν τον εξεγερμένο
στόλο.
Δεν το ξέρατε ούτε αυτό, έτσι; )) )




Επίσης, 123.000 λίρες μένουν στην Αγγλία για την αγορά έξι
πολεμικών  πλοιαρίων.
Πήραμε μόνο το «Καρτερία» μετά την επανάσταση.
Συνεχίζουμε:


- Για μισθοδοσία φιλέλληνα( Κόχραν 37.000 λίρες
- Για αποπληρωμή πολεμοφοδίων 77.200 λίρες
- Διάφοροι λογαριασμοί (;;!!) 47.000 λίρες


Έτσι, από τα 2.000.000 χρυσές λίρες,
έφθασαν τελικά στην
Ελλάδα μόλις 190.000 λίρες.



Αντί αυτά τα ελάχιστα που
απόμειναν να πάνε στον αγώνα κατά
των Τούρκων,
κατασπαταλήθηκαν στον εμφύλιο που είχε ξεσπάσει
ανάμεσα
στους Μωραϊτες και τους Ρουμελιώτες.



Οι καπεταναίοι στρατολογούσαν
κόσμο για να χτυπήσουν τους εσωτερικούς εχθρούς και
πληρωνόντουσαν
από τα λεφτά του δανείου.


Άλλο πλιάτσικο κι εκεί, πέραν του
γεγονότος
ότι Έλληνες σκότωναν Έλληνες.




Ο Γκούρας για παράδειγμα,
είχε ένα σώμα
εκατόν πενήντα ενόπλων,
αλλά έκανε ψεύτικους καταλόγους για
πεντακόσιους και τσέπωνε την μισθοδοσία και τα τροφεία τους.
Το ίδιο
και οι αντίπαλοι του.
 

Όταν λοιπόν ο Καποδίστριας ανέλαβε Κυβερνήτης,
έδωσε εντολή στον
Πρόεδρο της επιτροπής οικονομικών Ανδρέα Κοντόσταυλο,
να κάνει μια απογραφή
                                         ( Να και η πρώτη απογραφή στην ιστορία μας...
...της  περιουσίας   του κράτους ).
Το κείμενο της επιτροπής ήταν λεπτομερέστατο και

                                                εξαιρετικά σύντομο.




Περιείχε μία μόλις πρόταση:


«Κύριε Κυβερνήτα,
εις το ταμείον του κράτους έν μόνο νόμισμα και αυτό κίβδηλον».
__________________________________________________________________________________________



 
 

Με αυτά τα δάνεια η Ελλάδα ήταν υποτελής στους Άγγλους μέχρι που παρέλαβαν οι Αμερικάνοι. Δηλαδή για ποιά εθνική ανεξαρτησία να μιλάμε?

[antonyh]

Για να πάρουμε μια γεύση …πολύ πικρή !  ..... Μέχρι και εφιαλτική......

  και για να μην ξεχνιόμαστε θ' ακολουθήσει πίνακας με ποιους το δημιούργησαν....  

...... έτσι για να μην έχουμε, σαν διαχρονικοί "Ελληναράδες", ως συνήθως, κοντή μνήμη.......

 
 
http://demonocracy.info/infographics/eu/debt_greek/debt_greek.html

[antonyh]

  Άμα σε λένε...Μητσοτάκη!
 
 
Ποσό-ρεκόρ μοίρασε το ισπανικό Lotto. Τυχεροί ήταν όλοι οι κάτοικοι ενός μικρού χωριού, βορειοανατολικά της Βαρκελώνης....Όλοι, εκτός από έναν…  



Ε, λοιπόν, όσο κι αν ακούγεται απίστευτο, ο ένας που δεν κέρδισε ονομάζεται Κωστής ακατανόμαστος  και είναι σκηνοθέτης!

Μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει γνωστό για το αν έχει συγγενική σχέση με τον Επίτιμο, αλλά το γεγονός και μόνο ότι έχει το ίδιο ονοματεπώνυμο είναι –όπως φαίνεται, αρκετό για να διαθέτει το … χάρισμα της γκαντεμιάς.

Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς ότι αν και μέλος της μικρής κοινότητας Σοντέτο, ο ακατανόμαστος  είναι ο μόνος που δεν πήρε ούτε σεντς από τα 722 εκατ. ευρώ που μοιράστηκαν οι 250 συχωριανοί του.

Μάλιστα, η είδηση προκάλεσε τόση έκπληξη που έφθασε να γίνει θέμα σε διεθνή ΜΜΕ, ανάμεσά τους οι New York Times.

Αν και σκηνοθέτης στο επάγγελμα, ο Κωστής ακατανόμαστος , ούτε που θα μπορούσε να φανταστεί ότι τα καπρίτσια που κάνει καμιά φορά η ζωή, δεν υπάρχουν ούτε στο σινεμά.

Το μόνο παρήγορο είναι, πάντως, ότι αν και υπερβολικά άτυχος, αποδείχθηκε γουρλής για όλους τους άλλους.
 

[namtok]

Κυβερνούν τον κόσμο 147 εταιρίες!Του Γιώργου Δελαστίκ

Ποιος κυβερνά τον κόσμο; Το κλασικό και σχεδόν γραφικό αυτό ερώτημα, που σε κάθε εποχή δέχεται διαφορετικές απαντήσεις, έχει την απάντησή του και στις μέρες μας: μόλις 147 επιχειρήσεις! Μπορείτε να απαντήσετε και 737 επιχειρήσεις, καθώς οι 147 πρώτες ελέγχουν το 40% της παγκόσμιας οικονομίας, ενώ οι 737 (στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και οι 147) ελέγχουν το 80% της οικονομίας του πλανήτη! Είναι απίστευτη πραγματικά η συγκέντρωση του κεφαλαίου και η αλληλοδιασύνδεση των κολοσσιαίων επιχειρήσεων που κυριαρχούν στην υδρόγειο.


Οι πάντες υπέθεταν ισχυρότατη συγκέντρωση ελέγχου, αλλά τέτοιο πράγμα, μερικές εκατοντάδες επιχειρήσεις αλληλοδιαπλεκόμενες να έχουν συμμετοχή σε εταιρείες που εκπροσωπούν το 80% της παγκόσμιας οικονομίας από πλευράς κύκλου εργασιών, κανένας δεν το φανταζόταν. Γι’ αυτό και έχει προκαλέσει παγκόσμιο σάλο, αίσθηση και συζητήσεις η πρωτοποριακή μελέτη τριών Ελβετών ερευνητών του Πολυτεχνείου της Ζυρίχης, που αποκάλυψε τα στοιχεία αυτά.

Ο Τζέιμς Γκλάτφελντερ, ο Στέφανο Μπατιστόν και η Στεφανία Βιτάλι, ειδικοί στα σύνθετα δίκτυα, ανέλαβαν ένα εξαιρετικής σημασίας και τεράστιου όγκου δουλειάς έργο. Αντλησαν τα στοιχεία της βάσης δεδομένων του ΟΟΣΑ για τις επιχειρήσεις (Οτβίς) για το έτος 2007, το οποίο τότε περιλάμβανε στοιχεία για 37 εκατομμύρια επιχειρήσεις σε όλον τον κόσμο (σήμερα περιλαμβάνει 44 εκατομμύρια εταιρείες).

Από αυτά τα 37.000.000 ξεχώρισαν 43.060 επιχειρήσεις, οι οποίες ανταποκρίνονται στα κριτήρια που θέτει ο ΟΟΣΑ για να οριστούν ως πολυεθνικές. Από εκεί και πέρα άρχισε η κοπιαστική και πρωτότυπη δουλειά των ερευνητών: ερεύνησαν τι ποσοστό συμμετοχής έχει η καθεμιά από τις μεγάλες αυτές επιχειρήσεις παγκόσμιας κλίμακας σε άλλες επιχειρήσεις, μικρές ή μεγάλες.

Εκπληκτοι διαπίστωσαν ότι κάθε μία από αυτές τις 43.000 επιχειρήσεις είχε κατά μέσο όρο πακέτα μετοχών (όχι πλειοψηφικά, εννοείται) σε άλλες 20 επιχειρήσεις αυτής της κατηγορίας! Η αλληλοδιαπλοκή μεταξύ τους δηλαδή ήταν τεράστιας έκτασης, πέρα φυσικά από τις μετοχές εταιρειών μικρότερου μεγέθους που κατείχαν και οι οποίες αποκάλυψαν ένα δίκτυο 600.000 αλληλεξαρτώμενων εταιρειών.

Η περαιτέρω επεξεργασία των στοιχείων αυτών έφερε στο φως τις 147 προαναφερθείσες επιχειρήσεις (τα τρία τέταρτα των οποίων ανήκουν στον χρηματοπιστωτικό τομέα, με πρώτη στον κόσμο τη βρετανική τράπεζα Μπάρκλεϊς) που εκπροσωπούν το 40% της παγκόσμιας οικονομίας. Διαπιστώνεται έτσι η ύπαρξη «μιας οικονομικής υπερ-οντότητας στο παγκόσμιο δίκτυο των μεγάλων εταιρειών», όπως επισημαίνουν οι Ελβετοί ερευνητές.

Η αλληλοδιασύνδεση αυτών των πανίσχυρων επιχειρήσεων ενισχύεται ακόμη περισσότερο από δάνεια που χορηγούν η μία στην άλλη, από ασφάλιστρα κινδύνου (CDS) και από άλλα υψηλού κινδύνου χρηματοοικονομικά προϊόντα εντελώς αδιαφανή.

Το πολύ σημαντικό όμως στοιχείο επίσης είναι ότι αυτή η στενότατη αλληλοδιασύνδεση αυξάνει τρομερά τους κινδύνους μετάδοσης σε περιόδους οικονομικών κρίσεων, γιατί «σε άσχημες εποχές οι επιχειρήσεις εμφανίζουν ταυτόχρονα προβλήματα» και έτσι δρουν άκρως αποσταθεροποιητικά για το σύστημα.
Αυτό αποδείχτηκε περίτρανα το φθινόπωρο του 2008 με την κατάρρευση της επενδυτικής τράπεζας Λίμαν Μπράδερς. Ετσι εξηγείται γιατί η χρεοκοπία μίας και μόνης τράπεζας (34ης στη λίστα των Ελβετών ερευνητών το 2007) πυροδότησε μια παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση – ακριβώς λόγω της ισχυρότατης αλληλοδιασύνδεσης αυτών των γιγαντιαίων επιχειρήσεων.

Η μελέτη των ερευνητών του Πολυτεχνείου της Ζυρίχης δεν μετράει φυσικά την τρομερή πολιτική ισχύ που δίνει σε αυτές τις 147 εταιρείες η κολοσσιαία οικονομική τους δύναμη. «Στις ΗΠΑ κατόρθωσαν πάνω απ’ όλα οι πρώην συνεργάτες της τράπεζας Γκόλντμαν Σαξ που βρίσκονται στην αμερικανική κυβέρνηση και στο Κογκρέσο καθώς και οι λομπίστες της Γουόλ Στριτ να εμποδίσουν κάθε πραγματικό έλεγχο του χρηματοπιστωτικού τομέα… Επίσης στην Αγγλία, στην Ελβετία ή στη Γερμανία πολύ λίγα έχουν γίνει στο θέμα αυτό», έγραφε η συντηρητική γερμανική εφημερίδα «Ντι Βελτ».

Σκάνδαλο
Αντί για φόρους επιδοτήσεις
Ισχύς χωρίς οικονομικά ανταλλάγματα δεν σημαίνει τίποτα στην εποχή μας. Γι’ αυτό και οι κολοσσιαίες επιχειρήσεις που προαναφέραμε δεν πληρώνουν ουσιαστικά φόρους. Οπως γράφουν οι «Τάιμς της Νέας Υόρκης», η Τζένεραλ Ελέκτρικ για παράδειγμα, με κέρδη μέσα στις ΗΠΑ το 2010 ύψους 5 δισεκατομμυρίων δολαρίων, όχι μόνο δεν πλήρωσε ούτε ένα δολάριο φόρο, αλλά πήρε κι από πάνω προνομιακές επιδοτήσεις τριών δισεκατομμυρίων δολαρίων! Σκανδαλώδες, αλλά συνηθισμένο πλέον. Αρκεί να φανταστεί κανείς ότι στις ΗΠΑ της δεκαετίας του 1950, το κράτος εισέπραττε από τις επιχειρήσεις το 30% των εσόδων του, ενώ το 2009 εισέπραξε μόλις το… 6,6%! Τώρα τα κράτη «γδέρνουν» φορολογικά τους πολίτες τους. Οι εταιρείες κάνουν πάρτι.

http://ecoleft.wordpress.com/2012/01/27/%CE%BA%CF%85%CE%B2%CE%B5%CF%81%CE%BD%CE%BF%CF%8D%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%BF-147-%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%AF%CE%B5%CF%82%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B3%CE%B9%CF%8E/

[antonyh]

Το Έξυπνο Μουλάρι


Ήταν κάποτε ένας αγρότης που είχε ένα γέρικο μουλάρι. Το μου-
λάρι μια μέρα έπεσε μέσα στο πηγάδι του αγρότη.
Ο αγρότης άκουγε το μουλάρι να χλιμιντρίζει απελπισμένο μέσα
από το πηγάδι.
Αφού εξέτασε προσεκτικά την κατάσταση, ο αγρότης λυπήθηκε το
μουλάρι και αφού δεν έβρισκε τρόπο να το ανασύρει στην επιφά-
νεια, κάλεσε τους γείτονες και τους ζήτησε να τον βοηθήσουν και να
γεμίσουν με χώμα το πηγάδι για να θαφτεί ζωντανό το γέρικο μου-
λάρι, αφού δεν υπήρχε τρόπος να το βγάλουν από εκεί ζωντανό. Αρ-
χικά, το μουλάρι έπαθε υστερία, βλέποντας να γεμίζουν με χώμα το
πηγάδι.
Αλλά στη συνέχεια, καθώς ο αγρότης και οι γείτονές του έριχναν
φτυαριές με χώμα πάνω του, μια σκέψη πέρασε από το μυαλό του.
Σκέφτηκε πως, κάθε φορά που έπεφτε μια φτυαριά χώμα στην
πλάτη του, θα την τίναζε και θα πατούσε πάνω της για να ανέβει πιο
ψηλά.
Αυτό έκανε, φτυριά τη φτυαριά. «Τίναζε το χώμα από πάνω του και
ανέβαινε πιο ψηλά... τίναζε το χώμα από πάνω του και ανέβαινε πιο
ψηλά..τίναζε το χώμα από πάνω του και ανέβαινε πιο ψηλά!», συνέ-
χιζε να επαναλαμβάνει στον εαυτό του. Δεν το ένοιαζε πόσο πονού-
σαν οι φτυαριές με το χώμα που έπεφταν στην πλάτη του, ή πόσο
απελπιστική φαινόταν η κατάσταση, το γέρικο Μουλάρι πολέμησε
τον πανικό του και απλά συνέχιζε να ΤΙΝΑΖΕΙ ΤΟ ΧΩΜΑ ΑΠΟ
ΠΑΝΩ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΕΒΑΙΝΕΙ ΠΙΟ ΨΗΛΑ!
Ετσι, δεν άργησε το γέρικο μουλάρι καταβεβλημένο και εξουθενω-
μένο, να βγει από το στόμιο του πηγαδιού θριαμβευτικά! Αυτό που
φάνηκε πως θα το έθαβε, ουσιαστικά το βοήθησε...και όλο αυτό συ-
νέβη επειδή διαχειρίστηκε τις αντιξοότητες με σωστό τρόπο.
Αυτή είναι η ζωή, αν αντιμετωπίζουμε τα προβλήματά μας θετικά
και δεν παραδινόμαστε στον πανικό, στην πικρία και στην αυτολύ-
πηση, μπορούμε να ξεπεράσουμε το πιο ανυπέρβλητο εμπόδιο που
θα μας παρουσιαστεί. Εξάλλου, κανένα πρόβλημα δεν λύνεται στο
ίδιο επίπεδο που δημιουργήθηκε....

[thanaposto]

Πίσω απο την "βιτρίνα"...
Παρατηρώντας την Μπανγκόκ συνειδητοποιείς πως πρόκειται για την επιτομή της οικονομίας της αγοράς σε όλες της τις μορφές. Τεράστια πόλη δέκα εκατομμυρίων στα οποία προστίθενται τα περίπου 14 εκατομμύρια τουριστών που την επισκέπτονται κάθε χρόνο. Μοιάζει πόλη που δεν κοιμάται ποτέ, και χωρίς υπερβολή θα μπορούσα να τη συγκρίνω μόνο με το Τόκιο και τη Νέα Υόρκη. Θεόρατα κτήρια, πανάκριβα ξενοδοχεία, πολυτελή εμπορικά, αερογέφυρες και υπέργειο τρένο..
Το βράδυ η πόλη φωτίζεται και λαμπερή σε καλεί σε κάποιο από τα εκατοντάδες εστιατόρια, μπαρ και "κέντρα χαλάρωσης" που βρίσκονται σε κάθε γωνιά της..Ο κόσμος είναι παντού, στα πεζοδρόμια κάθε εκατοστό ελεύθερου χώρου έχει καταληφθεί από τα υπαίθρια κιόσκια φαγητού, τα μικρά εστιατόρια, τα αυτοσχέδια μαγαζάκια που πουλάνε τα πάντα: από ψεύτικα ρολεξ και τσάντες Λουί βιττόν μέχρι χρυσόψαρα και σεξουαλικά βοηθήματα. Ο ζεστός αέρας φέρνει μαζί του μια μυρωδιά τηγανητού φαγητού και μακρινής βροχής.
Εκατοντάδες τουρίστες, οι περισσότεροι από τις μικρομεσαίες τάξεις της Ευρώπης και των ΗΠΑ, περπατάνε στους δρόμους, σταματάνε στις υπαίθριες αγορές, κάθονται στα μοντέρνα καφέ. Τη νύχτα θα δεις παντού Ιάπωνες και δυτικούς, κυρίως Ευρωπαίους, Αμερικανούς και Αυστραλούς αγκαλιά με κάποια από τα χιλιάδες κορίτσια της νύχτας. Τα περισσότερα κορίτσια (αλλά και τα αγόρια) είναι ΄"ιδιοκτησία" της  κινέζικης μαφίας,  της οποίας τα κέρδη από την πορνεία αγγίζουν ετησίως τα 32 δισεκατομμύρια δολάρια. Τεράστια ζήτηση και ανάλογη προσφορά..Αν αναρωτιέστε γιατί τέτοια ζήτηση, η απάντηση είναι απλή: γιατί είναι εύκολο, φτηνό και χωρίς συνέπειες..

Τα νέα για την οικονομία της χώρας είναι πάρα πολύ αισιόδοξα. Η Ταυλάνδη έχει αποπληρώσει το χρέος της και σύμφωνα με τους αριθμούς έχει ανακάμψει πλήρως από την κρίση του 1997. Δεν είμαι οικονομολόγος για να έχω άποψη, όμως αυτή η ευημερία στα νούμερα ποτέ δεν με έπειθε απολύτως..
Το 1997 η Ταυλάνδη υποχρεώθηκε από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να υιοθετήσει την ελεύθερη διακύμανση του εθνικού νομίσματος, γεγονός που οδήγησε σε μια από τις μεγαλύτερες χρηματοοικονομικές κρίσεις του αιώνα παρασύροντας σχεδόν όλες τις ταχύτατα αναπτυσσόμενες οικονομίες της Ασίας. Σήμερα όλοι αναφέρονται στο θαύμα της ανάκαμψης όμως -ως συνήθως-ξεχνάνε τις μικρές ιστορίες όλων εκείνων που υποβλήθηκαν στις θεραπείες σοκ και στα μέτρα του ΔΝΤ. Διότι πίσω από τη μεγάλη βιτρίνα των δισεκατομμυρίων, κρύβονται και οι μη έχοντες, οι απλοί δηλαδή άνθρωποι που παράγουν αυτά τα δισεκατομμύρια και κινούν τις τεράστιες οικονομίες, αλλά που για τους τεχνοκράτες αποτελούν απλά ένα στατιστικό στοιχείο.
Τότε, το 1997, μέσα σε λίγες εβδομάδες μετά την κατάρρευση της χώρας ένα εκατομμύριο άνθρωποι πέρασαν ξαφνικά από την μεσαία τάξη  στην υπέρτατη φτώχεια. Στην Ινδονησία ο αριθμός αυτός έφτασε τα 22 εκατομμύρια. Και η αλλαγή ήταν τόσο απότομη και βάρβαρη που λίγοι πρόλαβαν να συνειδητοποιήσουν τι τους συνέβη. Μόνο μέσα στους επόμενους μήνες 4000 μικρομεσαίοι επιχειρηματίες στην Ταυλάνδη αυτοκτόνησαν μην μπορώντας να σηκώσουν το βάρος των χρεών.
 Οι επιταγές του ΔΝΤ για αναδιαρθρώσεις, ιδιωτικοποιήσεις στην υγεία, μείωση κοινωνικών παροχών κ μισθών κατέστρεψε τον κοινωνικό ιστό της χώρας. Ήταν η εποχή που η πορνεία αυξήθηκε δραματικά, που χιλιάδες ανήλικα παιδιά πουλιόντουσαν  στους δρόμους της Μπανγκόκ, της Τζακάρτα, της Μανίλα,  καθώς  οι υπεύθυνοι  αποφάσιζαν τα μέτρα που θα έσωζαν τις οικονομίες. Και τις έσωσαν και σήμερα όλοι καμαρώνουν για το αποτέλεσμα.
Και όμως για άλλη μια φορά τις "φούσκες" και τους καιροσκοπισμούς των αγορών πλήρωσαν αυτοί που ευθύνονταν λιγότερο. Οι πραγματικοί υπεύθυνοι απλά συνέχισαν το έργο τους αλλού.

Οι φωτισμένοι ουρανοξύστες και τα πολυτελή εμπορικά κέντρα είναι παντού στην Μπανγκόκ. Μαζί συνυπάρχουν και οι άστεγοι, οι κατσαρίδες, οι χιλιάδες πόρνες από την Ταυλάνδη και τις γειτονικές χώρες,  η φτώχεια και η ανισότητα. Δεν με πείθει η φωτισμένη βιτρίνα, δεν με πείθουν τα εντυπωσιακά νούμερα και οι εξαιρετικοί δείκτες.

Κάτι δεν είναι σωστό σε όλο αυτό. Κάτι σάπιο υπάρχει σε αυτό το ασφυκτικό σύστημα που έχουμε δημιουργήσει και στο οποίο είμαστε θύτες και θύματα ταυτόχρονα. Αυτή η βαρβαρότητα που εμείς φτιάξαμε και προσπαθούσαμε μέχρι πρόσφατα να διασώσουμε με κάθε τρόπο. Και που σαν τη Λερναία Ύδρα αναγεννάται  και πολλαπλασιάζεται. Χάσαμε τον έλεγχο της ζωής μας γιατί την πουλήσαμε και την εξευτελίσαμε. Δεχτήκαμε τα δηλητηριώδη δώρα  χωρίς να σκεφτούμε πως κάποτε θα πληρώναμε βαρύ το τίμημα τους. Δεν έχει σύνορα αυτό που συμβαίνει, τα πρόσωπα αλλάζουν, το αποτέλεσμα όμως όχι. Και καθώς τα γράφω αυτά αναρωτιέμαι αν υπάρχει και έξοδος απο τον λαβύρινθο που έχουμε χαθεί. Τα δυνατά φώτα και τα ψηλά κτήρια ζαλίζουν. Και αν ζαλιστείς δεν βλέπεις την έξοδο, παρά πέφτεις απευθείας στον γκρεμό.

http://franmeg.blogspot.com/2012/02/blog-post_06.html?spref=fb

[thailandgr]

Αυτός είναι ο λόγος που η Ισλανδία δεν είναι στις ειδήσεις 
Η ιστορία ή οποία αποκαλύφθηκε από ένα ιταλικό ραδιοφωνικό σταθμό για την συνεχιζόμενη επανάσταση στην Ισλανδία είναι ένα χαρακτηριστικότατο παράδειγμα για το πόσο λίγο τα δικά μας Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης μας ενημερώνουν πραγματικά ή όχι για τα γεγονότα στον κόσμο.
Το 2008, κατά την έναρξη της «κρίσης», η Ισλανδία κυριολεκτικά πτώχευσε...
Από τότε αυτό το ελάχιστα γνωστό μέλος της Ευρωπης «έχει χαθεί από τα ραντάρ της ενημέρωσης».

Κατά την διάρκεια που οι ευρωπαϊκές χώρες, η μια μετά την άλλη, απειλούνται από την πτώχευση, η οποία (η πτώχευση) απειλεί την ύπαρξη του Ευρώ, το πέσιμο της οποίας θα έχει ανεξέλεγκτες συνέπειες για όλο τον κόσμο, το τελευταίο πράγμα που θα ήθελαν οι εξουσιαστές αυτού κόσμου είναι να γίνει η Ισλανδία παράδειγμα για άλλες χώρες.

Ας δούμε γιατί.

Η Ισλανδία (πληθυσμός 320 χιλιάδες) ήταν μια από της πλουσιότερες χώρες του κόσμου. Το 2003 με την τελική επικράτηση του νεοφιλελεύθερου καθεστώτος όλες οι τράπεζες ιδιωτικοποιήθηκαν και, με στόχο την προσέλκυση ξένων επενδύσεων, οι τράπεζες αυτές προσέφεραν το ονλαϊν-μπάνκινκ και με την συνδρομή του χαμηλότερου δυνατού κόστους οι τράπεζες αυτές έδειχναν μεγάλα ποσοστά κερδών. Οι λογαριασμοί, οι οποίοι ονομάστηκαν IceSave, προσέλκυσαν πολλούς μικρούς Βρετανούς και Ολλανδούς επενδυτές. Αλλά παράλληλα με την αύξηση των επενδύσεων αυξανόταν και το εξωτερικό χρέος των τραπεζών.

Το 2003 το χρέος της Ισλανδίας ήταν ίσο με το 200% του ΑΕΠ, ενώ το 2007 είχε φτάσει στο 900%. Η παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008 έκανε το τελικό χτύπημα. Οι τρείς βασικές τράπεζες της Ισλανδίας ( Landbanki, Kapthing και η Glitnir) πτώχευσαν. Η κρόνα έχασε 85% της αξίας της έναντι του Ευρώ. Στο τέλος του χρόνου η Ισλανδία κήρυξε πτώχευση.

Η κρίση οδήγησε την Ισλανδία, με την διαδικασία της ΑΜΕΣΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, στην αποκατάσταση των κυριαρχικών δικαιωμάτων των Ισλανδών μέσον του νέου συντάγματος. Αλλά αυτό επιτεύχθηκε με μεγάλο πόνο.

Να πως έγινε αυτό.

Ο πρωθυπουργός της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης συνασπισμού Γκέιρ Χόρντε βρισκόταν σε διαπραγματεύσεις για την παροχή δανείου ύψους 2.1 δισεκατομμυρίων δολαρίων, στο οποίο (στο δάνειο) η Βρετανία και η Ολλανδία πρόσθεσαν ακόμα 2.5 δισεκατομμύρια. Η διεθνής οικονομικοί κύκλοι πίεζαν την Ισλανδία για δραστικά μέτρα. Το ΔΝΤ και η ΕΕ ήθελαν να πάρουν το πιο πάνω χρέος «πάνω τους» με επιχείρημα ότι αυτός ο τρόπος είναι ο μόνος για να μπορέσει η Ισλανδία να ξεπληρώσει την Βρετανία και την Ολλανδία.

Οι συνεχόμενες διαμαρτυρίες και ταραχές ανάγκασαν την κυβέρνηση να παραιτηθεί. Οι πρόωρες εκλογές του Απριλίου του 2009 ανέδειξαν στην κυβέρνηση έναν αριστερό συνασπισμό το οποίο καταδίκασε το νεοφιλελεύθερο οικονομικό σύστημα, αλλά αμέσως παραδόθηκε στις απαιτήσεις η Ισλανδία να επιστρέψει συνολικά τρία και πλέον δισεκατομμύρια Ευρώ. Έπρεπε ο κάθε Ισλανδός τα επόμενα 15 χρόνια να πληρώνει 100 Ευρώ κάθε μήνα. Έπρεπε δηλ. ο λαουτζίκος να θυσιαστεί για χρέη κάποιον ιδιωτών προς κάποιους άλλους ιδιώτες. Αυτό ήταν η σταγόνα η οποία υπερχείλισε το ποτήρι.

Αυτό που συνέβη ήταν πρωτοφανές. Η γνώμη ότι οι Ισλανδοί πρέπει να πληρώνουν για τα λάθη των οικονομικών μονοπωλίων, ότι το σύνολο της χώρας πρέπει να πολιορκείται για αποπληρωμή ιδιωτικών χρεών, άλλαξε την σχέση μεταξύ πολιτών και πολιτικών θεσμών, γεγονός το οποίο τελικά οδήγησε την πολιτική ελίτ της Ισλανδίας να πάρει μέρος του εκλογικού σώματος. Ο πρωθυπουργός Όλαφ Ραγκνάρ Γκρίμσον αρνήθηκε να επικυρώσει τον νόμο το οποίο ανάγκαζε τους πολίτες να σηκώσουν τα βάρη των Ισλανδών τραπεζιτών και συμφώνησε να συγκαλέσει δημοψήφισμα.

Φυσικά η διεθνής κοινότητα αύξησε την πίεση στην Ισλανδία. Η Βρετανία και η Ολλανδία απειλούσαν με σκληρή καταστολή η οποία θα οδηγούσε σε απομόνωση της χώρας. Όταν η Ισλανδία ετοιμαζόταν για δημοψήφισμα, το ΔΝΤ απειλούσε την χώρα να στερήσει οποιαδήποτε βοήθεια. Η Βρετανική κυβέρνηση απειλούσε να παγώσει τις καταθέσεις και τις αποταμιεύσεις των Ισλανδών. Όπως έλεγε ο Γκρίμσον: «Μας έλεγαν αν δεν δεχθούμε τους όρους τους, θα γίνουμε η Κούβα του Βορρά. Ναι, αλλά αν συμφωνούσαμε θα γινόμασταν η Αϊτή του Βορρά».

Στο δημοψήφισμα του Μαρτίου του 2010 το 93% των Ισλανδών ψήφισαν κατά των πληρωμή των χρεών. Το ΔΝΤ πάγωσε τους δανεισμούς αμέσως. Αλλά η επανάσταση (για την οποία δεν έγραψε κανένα από τα ΜΜ«Ε», περιλαμβανομένου και του Εβραιονιούζ-Evronews) δεν πτοήθηκε. Με την υποστήριξη των οργισμένων πολιτών η κυβέρνηση ξεκίνησε έρευνες για αστικές και ποινικές ευθύνες κατά των υπευθύνων για την οικονομική κρίση. Το Ιντερπόλ εξέδωσε διεθνές ένταλμα σύλληψης για τον πρώην πρόεδρο της τράπεζας Kaupthing Σιγκιζμούντ Έϊναρδσον. Αλλά και πολλοί τραπεζίτες, εγκατέλειψαν εσπευσμένα την χώρα.

Όμως οι Ισλανδοί δεν σταμάτησαν εκεί: αποφάσισαν να υιοθετήσουν νέο σύνταγμα, το οποίο θα απαλλάξει την χώρα από την δύναμη της Διεθνής οικονομίας και των εικονικών νομισμάτων.

Για να γραφτεί νέο σύνταγμα ο Λαός της Ισλανδίας εξέλεξε 25 άτομα μεταξύ 522 ενήλικων, οι οποίοι δεν ανήκαν σε κανένα από τα πολιτικά κόμματα του κατεστημένου. Οι αντιπρόσωποι αυτοί έπρεπε να είχαν προταθεί τουλάχιστον από 30 άτομα. Το έγγραφο γράφτηκε μέσα από το διαδίκτυο. Οι πολίτες μπορούσαν να κάνουν προτάσεις και σχόλια, βλέποντας με τα ίδια τους τα μάτια την διαμόρφωση του συντάγματος. Το σύνταγμα το οποίο τελικά γεννήθηκε μέσα από συμμετοχή των πολιτών, θα παρουσιαστεί στο κοινοβούλιο προς έγκριση μετά από τις επόμενες εκλογές.

Σήμερα οι ίδιες λύσεις προτείνονται σε άλλα Έθνη. Λένε στο Έθνος των Ελλήνων ότι η ιδιωτικοποίηση της δημόσιας περιουσίας είναι η μοναδική διέξοδος από το οικονομικό τέλμα. Τώρα τα ίδια λένε και στους Ιταλούς, Ισπανούς και Πορτογάλους.

Ας ρίξουν μια ματιά στην Ισλανδία. Στην άρνησή τους να υποκύψουν στα ξένα συμφέροντα: όταν μια μικρή χώρα με δύναμη και με σαφήνεια διακηρύσσει ότι ο Λαός τους είναι κυρίαρχος….

Αυτός είναι ο λόγος που η Ισλανδία δεν είναι στις ειδήσεις.

Δίκτυο Ουκρανικής Αυτόνομης Αντίστασης, www.reactor.org.ua

[antonyh]

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΣΕΜΙΝΑΣ ΔΙΓΕΝΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΑΠΟΥΛΙΑ
Κάποτε ήμουν πραγματικά ηλίθια. Αθώα, ευκολόπιστη, Κάποτε πίστευα με τη μία τους ανθρώπους, μ έπειθαν τα λόγια. Τώρα θυμώνω εύκολα, γιατί μάλλον ξύπνησα, βγήκα από το λήθαργο, μαζί με όλους, ξαφνικά. Εξοργίζομαι λοιπόν, όταν με κοροιδεύουν. 
Ο Κάρολος Παπούλιας, υπήρξε πολύ φίλος μου. Έχουμε κάνει μαζί από τσιπουρομαχίες και συνεντεύξεις σε βάρκα στη λίμνη Παμβώτιδα, μέχρι καταβάσεις σε γκρεμούς του Μετσόβου. Έχω απολαύσει αποκαλυπτικές εξομολογήσεις πολιτικού περιεχομένου και εντυπωσιακά περιστατικά με αρχηγούς κρατών και πιπεράτα παραλειπόμενα, που εννοείται θα κρατήσω μόνο για τον εαυτό μου.   Τότε πίστευα, ότι στη μεγάλη σοσιαλιστική επανάσταση, ο Παπούλιας θα κρατούσε αυτοδικαίως το λάβαρο..

Τόσα χρόνια μετά, αγαπητέ Κάρολε, αισθάνομαι απελπιστικά προδομένη από σας, γιατί ΤΙΠΟΤΕ απ όσα σχεδιάζατε εκεί στην ψαροταβέρνα της Αναβύσσου,  ΔΕΝ πραγματοποιήσατε.

Τι να κάνω την πολυδιαφημισμένη αντιστασιακή θητεία σας στον ΕΛΑΣ. κ. Πρόεδρε, όταν επιμένετε να είστε ακόμη Πρόεδρος..
Ξεγελάσατε όλοι σας, τόσα χρόνια τους Έλληνες, με χάντρες  σαν να ήταν ιθαγενείς. Εξασφαλίσατε τη σιωπή και τη συναίνεσή τους με λίγα ψίχουλα, από τον κρατικό κορβανά, ως μισθό σε διορισμένους στο δημόσιο, με ελάχιστα χρήματα ως επιχορήγηση σε επιχειρήσεις που ιδρύθηκαν απλά και μόνο για την επιχορήγηση (για την οποία πάρθηκαν και οι απαραίτητες μίζες), με επιδόματα και παροχές που προέρχονταν από τα δάνεια που καλούνται να πληρώσουν τώρα κ.α. Υπήρχε περίπτωση διαφορετικά, να μην πάρουν με τις πέτρες, βουλευτή - υπουργό, που ενώ δεν είχε δεύτερο παντελόνι να φορέσει, πριν ο ελληνικός λαός του κάνει την τιμή να τον εκλέξει, αρκούσαν λίγα χρόνια πολιτικής σταδιοδρομίας, για έπαυλη δίπλα στην Ακρόπολη; Ή μήπως θα γλίτωνε ο ανεπάγγελτος, πρώην ζιγκολό, όταν θα μετατρεπόταν σε έναν από τους πλουσιότερους πολιτικούς στην Ευρώπη; Θα γινόταν ποτέ, κάποιος υπουργός, σε υπουργείο, του οποίου οι αποφάσεις θα εξυπηρετούσαν τα συμφέροντα των πεθερικών του (!) ή θα χρηματοδοτούσε γενναιόδωρα τις δραστηριότητες της μητέρας του και δε θα άνοιγε ρουθούνι; Ή θα επιτρεπόταν να γεμίζουν οι καταθετικοί λογαριασμοί των επιχειρηματιών – αφεντικών σας, μόνο και μόνο για τη ''φροντίδα'' της επανεκλογής σας;
Σε όλα τα παραπάνω και σε ακόμα περισσότερα, αν δεν ήσασταν συμμέτοχος, ήσασταν απλός παρατηρητής. Και τα δύο, εκ του αποτελέσματος, κρίνονται ως πράξεις προδοσίας. Έτσι το βλέπω πιά, Κάρολε...
Είχατε αμέτρητες ευκαιρίες,  να ελαφρύνετε εαυτόν, από τις αμαρτίες του παρελθόντος (από το ''δάνειο'' του ''κωλόσπιτου'' της Εκάλης, μέχρι τη σημερινό ''τουμπεκί'' στο ξεπούλημά μας και τη νέα Κατοχή). Θα μπορούσατε να γίνετε Κάρολε, πραγματικό σύμβολο αντίστασης στα σχέδια εξόντωσης του Ελληνικού λαού, αν απλά δεν υπογράφατε τους νόμους και τα διατάγματα που σας έφερνε η ''κυβέρνηση''. Αν είσασταν μ εμάς κι όχι μ αυτούς. Αν υποβάλλατε την παραίτησή σας, εξηγώντας με  διάγγελμα τους λόγους. (Εσείς οι λακωνικοί Δωριείς, γνωρίζετε τον τρόπο να είστε σαφείς...)
Τότε, μάλιστα, θα αξίζατε με χίλια, ένα νέο γύρο με τσίπουρα..


ΥΓ 1 Μαθαίνω, δεν περνάς καλά τελευταία, χτύπησαν το σπίτι σου (επανέρχομαι στον ενικό, αυτά δεν λέγονται σε πληθυντικό) στην Ασκληπιού, πάνω από 30 αναρχικοί. Τις προάλλες σε γιουχάρισαν άγρια στην παρέλαση και στα Θεοφάνεια.. Σε αποκάλεσαν προδότη. Ο κόσμος έχει θυμώσει πολύ.. Και πεινάει πολύ.. Και η αδικία δεν αντέχεται. Θάρθουν και χειρότερα, αν δεν κάνεις κάτι.
ΥΓ 2 Με θλίβει πραγματικά η εικόνα σου σήμερα... Έχω ακόμη τις φωτογραφίες μας στα Γιάννενα, σ εκείνο το γεύμα, μετά από μια συνέντευξη, που μας είχες καλέσει με το συνεργείο της ΕΡΤ, όταν σε απαθανάτιζε ο φακός, να κυνηγάς την τρίχρονη κόρη μου, για να την πείσεις να φάει. Θυμάμαι ακόμη, εκείνον τον πυροβολισμό, για ένα...κυκλάμινο.
Πού πήγε το χιούμορ σου, η επαναστατικότητά σου, αυτό το ''μέσα σε όλα'' που είχες, η εκπληκτική επαφή σου με τον κόσμο, αυτή η ..ψαγμένα κοσμοπολίτικη συμπεριφορά, που σε ξεχώριζε από τους υπόλοιπους ξελιγωμένους Πασοκάνθρωπους, από το κοπάδι με τους βλαχοδήμαρχους, που το έπαιζαν παράγοντες της Αλλαγής; Σου έλεγα τότε, ότι μου θυμίζεις στο προφίλ τον Μάρλον Μπράντο στην ''Ανταρσία'' και γέλαγες..
  Ακόμη Κάρολε, μου τον θυμίζεις,
αλλά  στον ''Νονό''...
                                                                                                                 
Σεμίνα Διγενή

[Yiannis]

Σκληρο, ομως απιστευτα πραγματικο .....

[jimi]

Δεν θελουμε βασιλια?Η απλως μας ενοχλει ο τιτλος?
Μαλλον παιζουμε με τις λεξεις,διοτι ο προεδρος της δημοκρατιας ειναι ενας θεσμος που εκ των πραγματων ειναι φανερο οτι μονο οικονομικη αιμοραγια προσφερει στους ελληνες.
Ποιος προεδρος?Η κατευθυνομενη μαριονετα?

[antonyh]

Ασε φιλε μου το θεμα του βασιλια ειναι μεγαλο εχει κανει και αυτος μεγαλες μ@λ@κιες